ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1430

เขามองตรงไปที่คนตรงหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว เธอมาที่นี่ได้ยังไง?

“แอรอน ฉันจะไปเยี่ยมอาจารย์มู่กับนาย” วินเซอร์พูดขณะมองที่แอรอน

เมื่อเธอได้ข่าวว่ามู่ซย่านอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล เธออยากจะไปเยี่ยมอีกฝ่าย แต่ก่อนที่เธอจะทันได้เดินออกจากมหาวิทยาลัย เธอเห็นแอรอนคุยโทรศัพท์ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ดูเหมือนว่ากำลังพูดถึงมู่ซย่า เธอกลอกตาและรู้ทันทีว่าอีกฝ่ายคิดจะทำอะไร จึงอดไม่ได้ที่จะข้าวไปข้างหน้าและพูดกับเขา

จริงๆ แล้วเธอไปเองก็ได้ แต่เมื่อนึกถึงคำพูดที่อีกฝ่ายเคยพูด ความสุขเป็นของเรา ในเมื่อเธอมีโอกาสได้อยู่กับแอรอนแล้ว ถ้าอย่างนั้นเธอจะลองดู หากสุดท้ายพวกเขาสองคนถูกกำหมดมาให้แยกจากกันจริงๆ อย่างน้อยๆ เธอก็ได้พยายามเต็มที่และเธอไม่ได้รู้สึกเสียใจเลย

แอรอนมองวินเซอร์ด้วยสายตาไม่สนใจ เขาไม่ชอบเห็นคนอื่นสนิทสนมกับมู่ซย่ามองเกินไป ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง แต่ว่าเมื่อเขามาคิดดูอีกรอบ การที่ไปกับวิเซอร์ก็ไม่ใช่เรื่องแย่ เมื่อเห็นว่าวินเซอร์มาพร้อมเขา มู่ซย่าไม่มีทางไล่เขากลับไปแน่นอน

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เขาก็รีบอ่อนโยนกับวินเซอร์ทันที “ไปกันเถอะ”

วินเซอร์เตรียมพร้อมที่จะโดนปฏิเสธ แต่เธอไม่คาดคิดว่าแอรอนจะยอมไปกับเธอ เธอประหลากใจเล็กน้อย แต่ก็รีบเดินตามเขาไป

ที่โรงพยาบาล เยี่ยซือเจวี๋ยมองมู่ซย่าจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม

“นายมองฉันแบบนั้นทำไม?” มู่ซย่าพูดอย่างไม่พอใจ เธอไม่ได้ปฏิเสธเขาไปแล้วเหรอ ไม่ให้อีกฝ่ายมาที่นี่แล้ว

เยี่ยซือเจวี๋ยมีความจำดีมาก เมื่อได้ยินเสียง ก็รู้ทันทีว่าใคร เขาไม่มีความสุขเลย

เขาเชื่อว่าไม่มีผู้ชายคนไหนสบายใจหรอกเมื่อได้ยินเสียงผู้ชายที่ตามจีบผู้หญิงของตัวเอง

“เขาเรียกเธอว่าเซี่ยเซี่ย”

เยี่ยซือเจวี๋ยมองไปที่มู่ซย่าและพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อย

ดูก็รู้แล้วว่าเขาหึง!

“ไม่ได้!” มู่ซย่าเชิดคางขึ้นเล็กน้อยแล้วปฏิเสธเสียงแข็ง แปะหน้าคนฮวากั๋วไว้ตรงนี้ กลัวว่าคนอื่นจะไม่รู้หรือไงว่าเขาเข้ามาอย่างผิดกฎหมาย

เยี่ยซือเจวี๋ยหัวเราะเบาๆ เขาล้อเล่น แต่เขาไม่คิดว่าเธอจะคิดจริงจัง

“ฉันรู้น่า แค่แกล้งเธอเล่น” เยี่ยซือเจวี๋ยยิ้ม

มู่ซย่า “...”

เธอจ้องไปที่เยี่ยซือเจวี๋ยด้วยสายตาไม่พอใจ สนุกนักหรือไงที่ได้แกล้งเธอ?

ขณะที่กำลังจะเอ่ยปากพูดอะไรบางอย่าง พลันมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น เยี่ยซือเจวี๋ยลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู