ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 878

“คะ?” มู่ซย่าหันหน้ากลับก็พบว่านายท่านจวินกำลังยิ้มอย่างอ่อนโยนให้เธอ

ใบหน้าของเขา ทำให้เธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกหมาป่าแก่กำลังจ้องมองอยู่

หรือจะคิดไปเอง?

“คุณปู่มีอะไรหรือเปล่าคะ?” มู่ซย่าทิ้งความคิดนั้นไป ก่อนจะถามขึ้น

นายท่านจวินหัวเราะเบาๆ ก่อนจะถามเธอ “หนูมีแฟนหรือยัง?”

“แฟน...” มู่ซย่ามองนายท่านจวินตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอรู้ว่าเขาเป็นโสดมานานแล้ว

เขาคงจะไม่...

“อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะ!” นายท่านจวินพูดขึ้นราวกับอ่านความคิดเธอออก “ฉันหมายถึงเจ้าหมีโคอาล่าของฉันก็ยังโสดอยู่เหมือนกัน หนูช่วยชีวิตเขาเอาไว้ ฉันไม่มีอะไรดีๆ จะตอบแทนหนู ถ้าอย่างนั้นฉันขอมอบเจ้าหนุ่มนี่ให้หนูไปเลยแล้วกัน!”

มู่ซย่ามีสีหน้าไม่สู้ดีนัก เธอตอบกลับอย่างทำตัวไม่ถูก “คุณปู่ ขอบคุณความหวังดีของท่านนะคะ แต่หนูกับจวินเฮ่าเซวียนเราเป็นแค่เพื่อนกัน”

“ตอนนี้เป็นเพื่อน วันข้างหน้าอาจจะเป็นแฟนก็ได้นี่! “ นายท่านจวินปรบมือขึ้น “งั้นเอาตามนี้เลยนะ! หนูตกลงกับฉันแล้ว! “

“หา? หนูตอบตกลงกับคุณปู่เมื่อไหร่กัน? คุณปู่ หนูมี...”

มู่ซย่ายังไม่ทันได้พูดจบ นายท่านจวินก็วิ่งหายไปเสียแล้ว

คนที่ปกติจะเดินยังต้องใช้ไม้เท้าช่วยพยุง แต่ตอนนี้กลับวิ่งไวเหมือนกับลม นี่เขาเจ็บขาจริงๆ หรือเปล่าเนี่ย?

มู่ซย่ากำลังจะวิ่งตามไปอธิบายให้นายท่านจวินฟัง จู่ๆ ประตูลิฟต์ก็เปิดออก

คนที่เดินออกมาคือเยี่ยซือเจวี๋ย

“ตรวจเฮ่าเซวียนแล้วเหรอ?” สีหน้าของเยี่ยซือเจวี๋ยไม่ได้ดูผิดปกติแต่อย่างใด

มู่ซย่าพยักหน้า ก่อนจะถามขึ้น “เมื่อกี้นายไปทำอะไรมา?”

“เข้าห้องน้ำ”

“แล้วทำอะไรอีก?”

“ไม่ได้ทำอะไรแล้ว ฉันไปสูบบุหรี่เลยไปนานหน่อย”

จู่ๆ มู่ซย่าก็พบว่าเธอแคร์เยี่ยซือเจวี๋ยมากกว่าที่ตัวเองคิดเสียอีก

จนกระทั่งเยี่ยซือเจวี๋ยเดินเข้าลิฟต์ไป มู่ซย่าจึงได้สติกลับมาและเดินไปหานายท่านจวิน เธอปลอบตัวเองในใจว่าเยี่ยซือเจวี๋ยไม่ได้จงใจปิดบังอะไรเธอ แต่เรื่องที่เขาคุยในโทรศัพท์เรื่องที่ไร้สาระและไม่จำเป็นต้องพูดถึงก็เท่านั้น

มู่ซย่าสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเดินไปถามพยาบาลคนหนึ่ง

“ขอโทษนะคะ คุณเห็นญาติผู้ป่วยที่อยู่ในห้องไอซียูบ้างไหม? เขาเป็นคุณปู่ที่ถือไม้เท้า”

เมื่อพยาบาลเห็นเธอก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก ก่อนจะตอบคำถามอย่างตื่นเต้น “เหมือนเขาจะเดินไปทางนั้น เทพธิดามู่ซย่าช่วยเซ็นชื่อให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ? “

มู่ซย่ากำลังจะตอบปฏิเสธ แต่จู่ๆ เธอก็เห็นนายท่านจวินเดินมาทางเธอ

ขณะที่เธอกำลังจะเรียกเขา นายท่านจวินก็เห็นเธอเข้าเสียก่อน เขาเหมือนกับหนูตัวจิ๋วที่เจอกับแมวตัวโต เขาพูดว่า “เห้ย” ก่อนจะรีบหันหลังวิ่งออกไปอีกครั้ง

มู่ซย่าอึ้งไปทันที

นี่เขากำลังทำอะไรอยู่เนี่ย?