ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1051

ฮาร์วีย์มองเมสันกลับ จากนั้นรอยยิ้มจาง ๆ ก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

ไม่แปลกใจว่าทำไมซีนเธียร์ถึงอยากแสดงภาพเหล่านั้นกับเขา เพราะว่าแถวนี้ค่อนข้างมีสิ่งน่ารำคาญอยู่เต็มไปหมด

และทัศนคติของสิ่งที่น่ารำคาญที่อยู่หน้าพวกเขาตอนนี้ ทำให้เขาอารมณ์ไม่ดีสุด ๆ

ถ้าเป็นคนธรรมดาทั่วไป อย่างมากฮาร์วีย์ก็แค่มองดูอยู่ด้านข้างและถ้าเขามองและชื่นชมคน ๆ นั้นเขาอาจจะยื่นมือเข้าไปช่วย

แต่เด็กเวรนี่แสดงท่าทีคนเจ้าชู้ที่ก้าวร้าวออกมาและฮาร์วีย์ก็คงไม่ยอมให้น้องสะใภ้ของเขาตกไปอยู่ในน้ำมือของคนแบบนี้แน่นอน

ฮาร์วีย์ยังไม่ทันพูดจบแต่แล้วซีนเธียร์ที่กำลังกราดเกรี้ยวตะโกนแทรกขึ้น “เมสัน วอร์เนอร์! ฉันบอกนายไปชัดเจนแล้วไม่ใช่เหรอว่าเราไม่เหมาะสม!”

“นายมีสิทธิ์อะไรถึงได้เข้ามายุ่งเรื่องส่วนตัวของฉัน?!”

“สิทธิ์เหรอ?”

เมสันหัวเราะ

“ฉันแสดงทุกอย่างให้เห็นหมดแล้วในมหาวิทยาลัยบัควู้ด ว่าใครที่ฉันต้องการให้เป็นแฟนของฉันจะต้องเป็นแฟนของฉัน!”

“มันเป็นกฎในมหาวิทยาลัยบัควู้ด เธอไม่เข้าใจเหรอ?”

“นักศึกษาที่นี่รู้หมดแล้ว ใครที่แย่งผู้หญิงของฉันไป แขนและขาของเขาจะต้องหัก!” เมสันป่าวประกาศอย่างหยิ่งผยอง

เขาเป็นทายาทผูู้มั่งคั่งของรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์ ซึ่งมีหลายคนที่ต้องการจะประจบและทำให้เขาพอใจ

พฤติกรรมของเขาหยิ่งผยองและชอบกดขี่ เขายังชอบยุยงการสู้กันโดยไม่ต้องกล่าวอะไรออกมา

เขาเป็นความเผด็จการแห่งมหาวิทยาลัยบัควู้ดที่ทำอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ

มีข่าวลือว่ากันว่าเขายังมีสัมพันธ์กับอาจารย์สาวในมหาวิทยาลัยอีกด้วย ซึ่งไม่มีใครปฏิเสธเขาได้และยังถูกบังคับให้เป็นแฟนของเขาอย่างน้อยสองสามเดือนหรือมากกว่านั้น

แต่แล้วมีเพียงซีนเธียร์ที่กล้าดันเมสันออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า มิหนำซ้ำเธอยังพาผู้ชายอวดทั่วมหาวิทยาลัยอีกด้วย! ซึ่งนี่เป็นการแสดงถึงการไม่ความเคารพเขา!

เมสันโบกมือเพื่อส่งสัญญาณให้ลูกน้องของเขาเงียบ จากนั้นเขากอดอกและจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างเยือกเย็น

“เอาล่ะ เลิกไร้สาระได้แล้ว ฉันกำลังรีบ เอาชนะให้ได้สิ”

“ถ้าไม่ ฉันสัญญาเลยว่านายไม่มีแรงคลานออกไปจากที่นี่ได้แน่ ให้ตายเถอะ นายคงจะต้องใช้เปลออกไปจากที่นี่แล้วล่ะ!”

เมสันหยิ่งผยองอย่างมาก สำหรับเขาฮาร์วีย์เป็นแค่คนโสมมเท่านั้น

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาลาดตระเวนบริเวณแถวนั้น เมื่อพวกเขาเห็นว่าความวุ่นวายที่เกิดขึ้นเพราะเมสัน พวกเขาก็เดินจากไปโดยไม่สนใจหันกลับมามองอีกเลย

การกระทำของพวกเขาเป็นข้อพิสูจน์ถึงความเหนือกว่าและความมีอำนาจเหนือมหาวิทยาลัยบัควู้ด

“ซีนเธียร์ เกิดอะไรขึ้น?”

ในตอนนั้นเอง นักศึกษาที่แต่งตัวอย่างมีสไตล์เดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง