ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1104

หลังจากที่ช่วงนี้เข้ากันดีกับฮาร์วีย์ แมนดี้ได้พบว่าจริง ๆ แล้วเธอได้ยอมรับฮาร์วีย์จากก้นบึ้งหัวใจของเธอแล้ว

มันมีเพียงแค่บางอย่างที่ยังขวางกั้นระหว่างทั้งสองคนและขัดขวางพวกเขาการจากใช้ชีวิตอยู่อย่างคู่แต่งงานทั่วไป

หลังจากเรื่องนี้ แมนดี้พบว่าเธอไม่ทิ้งฮาร์วีย์ไปไม่ได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่เธอเห็นเขาถูกอันธพาลพาตัวไปและแมนดี้ก็ไม่ต้องการที่จะพบเจอกับความรู้สึกสะเทือนใจอย่างนี้อีก

ถ้าคืนนี้จะใช้โอกาสนี้ให้เต็มที่เลยล่ะ?

คิดเสียว่าเป็นความทรงจำสุดท้ายในบ้านหลังนี้…?

ความเขินอายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแมนดี้

ฮาร์วีย์ที่อยู่ข้าง ๆ ดูงงงวย เกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงคนนี้นะ?

ช่วงหนึ่งเธอร้องไห้ ต่อไปเธอก็หัวเราะขึ้นมาและเขินอายอีกครั้ง

“ที่รัก คุณเป็นอะไร? ผมไม่เป็นอะไร ไม่ใช่เหรอ?” ฮาร์วีย์ปลอบโยนเธอ

“ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่อยากร้องไห้ จริงสิ” แมนดี้เริ่มคิดที่จะเปลี่ยนเรื่อง “คืนนี้คุณอยากกินอะไร? ฉันจะทำอาหารให้คุณเอง”

“อะไรก็ได้ครับ เพราะไม่ว่าคุณจะทำอะไรผมก็ชอบอยู่ดี” ฮาร์วีย์ยิ้ม

ถึงแม้ว่าทักษะการทำอาหารของเธอจะอยู่ในระดับแห่งหายนะ แต่อย่างไรฮาร์วีย์ก็ได้ตัดสินใจไปกับมัน

ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกัน หัวเราะกันและกำลังจะเริ่มทำอาหาร อยู่ ๆ ก็มีใครบางคนมาเคาะประตูอย่างร้อนรน

หลังจากที่ฮาร์วีย์เปิดประตู ไซม่อนและลิเลียนได้พุ่งตัวเข้ามาอย่างรวดเร็ว

“แมนดี้ ลูกบ้าไปแล้วเหรอ?”

“ลูกทำแบบนี้ได้ยังไง?!”

“ลูกต้องถามความคิดเห็นของเราก่อนที่จะทำอย่างนี้ไม่ใช่เหรอ์?”

“ต่อไปลูกจะปล่อยให้พวกเราทั้งคู่ออกไปขอทานเหรอ?”

ลิเลียนจ้องมองแมนดี้ด้วยความโกรธในขณะที่เธอพูดอย่างรวดเร็ว

“แต่เพราะนาย เราเลยเป็นได้แค่ขอทานไง!”

ทั้งไซม่อนและลิเลียนจ้องฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่เยือกเย็น

พวกเขาทั้งสองคนหลงรักเงินและตอนนี้พวกเขาไปสูญเสียชีวิตที่รุ่งเรืองไปเพราะว่าฮาร์วีย์ ด้วยนิสัยของพวกเขา พวกเขาจะยอมรับเรื่องนี้ได้อย่างไร?

ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว “ผมยอมรับนะครับว่าผมได้โจมตีศัตรูของผมไป ผมจะจัดการเรื่องของผมเอง”

“แต่ว่าไม่มีใครมาช่วยผมนะครับ ผมหักแขนกับขาของเอริคด้วยตัวเองและออกมาเอง”

“เรื่องนี้เกี่ยวกับตระกูลเยตส์ได้ยังไง?”

ฮาร์วีย์หันไปหาแมนดี้ด้วยใบหน้าที่น่ากลัว “ที่รัก คุณถูกพวกเขาหลอกแล้ว! พวกเขาไม่ได้มาช่วยผมเลยนะ!”

“ไปกันเถอะ! เราจะเอาไปกรรมสิทธิ์หุ้นของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเตอร์ไพรส์กลับมา เราจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ !”

ความเยือกเย็นเข้าปกคลุมใบหน้าของฮาร์วีย์