ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 117

"ที่รัก ผมสังเกตว่าคุณชอบโทรศัพท์เครื่องนั้นมาก แล้วถ้าผมจะซื้อให้คุณล่ะ" เวสตันคว้าโอกาสที่จะเข้าใกล้อีวอนน์ เขายื่นบัตรธนาคารของเขาให้โดยไม่ให้โอกาสเธอปฏิเสธ “รูดบัตรของฉัน!”

“ไอ้หนูยาจก นายรู้จักไหมว่าบัตรสีเงินคืออะไร? ฉันแนะนำให้นายใช้ความพยายามมากขึ้นในครั้งต่อไปถ้าคุณจะพยายามโออ้วดอีกครั้ง” เวสตันมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างหยิ่งผยอง “ใครอีกมากมายคงจะยังเชื่อคุณถ้าคุณใช้บัตรสีเงิน แต่เป็นบัตรเอเม็กนี่เหรอ? บ้าที่สุด!”

"ว้าว! นั่นคือบัตรสีเงิน ฉันได้ยินมาว่าคุณต้องมีเงินมากกว่าร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์ในบัญชีธนาคารของคุณเพื่อที่จะได้มันมา!”

“มิสเตอร์แจ็คแมนร่ำรวยกว่า! และเขาช่างเป็นคนที่ถ่อมตัวมาก!”

“การเปรียบเทียบทั้งสองเป็นเรื่องที่ไม่ควรทำ!”

“ ... ”

ฮาร์วีย์กำลังจะโกรธถึงขีดสุด เขามีเงินเกือบหนึ่งหมื่นห้าพันล้านในบัญชี แต่ถูกคนที่มีเงินเพียงเกือบล้านมาหักหน้า เขาถึงกับพูดไม่ออก

ปัญหาคือเขาไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไมต้องเป็นตัวเอง

อีวอนน์ไม่อยากยุ่งวุ่นวายกับเวสตัน แต่เธอหยิบบัตรธนาคารของเธอออกจากกระเป๋าเงินและส่งมันให้กับพนักงานขาย เธอบอกว่า “รูดบัตรฉัน และก็อยากได้ทั้งสองเครื่อง”

เจ้าของร้านลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาก็ยังคงหยิบบัตรธนาคารของอีวอนน์มา ไม่นานหลังจากนั้นใบเสร็จก็ถูกพิมพ์ออกมา