ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 125

"ผู้เฒ่าสโตน คุณจะดูถูกเราในเวลาแบบนี้ได้อย่างไร"

"ใช่! จรรยาบรรณทางธุรกิจของคุณอยู่ที่ไหน”

“เมื่อคืนนี้พวกคุณทุกคนมาพร้อมกับของขวัญสุดพิเศษเพื่อให้เราเสนอความร่วมมือกับคุณและในเวลาเพียงวันเดียวคุณจะถอนคืนงั้นเหรอ? ช่างน่ารังเกียจเสียจริง!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นโยฮันน์ สโตนและคนอื่น ๆ ก็ไม่ยอมถอยและยังคงตอบโต้ต่อไป

ด้วยความโกรธผู้อาวุโสซิมเมอร์กระแทกโต๊ะและตะโกนลั่นว่า พอแล้ว!”

เขาหันไปหาโยฮันน์ สโตน เขาถามด้วยสีหน้าจริงใจว่า “เพื่อนของฉัน สโตนและบรู๊ค ฉันไม่สามารถทำอะไรได้ในตอนนี้หากพวกนายตัดสินใจแบบนี้ เราเป็นหุ้นส่วนกันมาหลายปีแล้วพวกนายควรให้เวลาเราสามวันเพื่อแก้ไขปัญหานี้ได้ไหม? เราจะยกเลิกสัญญาหากยังไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ภายในสามวัน เป็นไง?”

โยฮันน์ และคนอื่น ๆ เหลือสบตากันและพยักหน้า “เอาล่ะ เราจะให้เวลาพวกคุณสามวันเพราะถือว่าเราเป็นพันธมิตรทางธุรกิจมายาวนาน แต่ถ้ามันยังไม่มีอะไรดีขึ้นที่ดินของคุณก็จะเป็นของเรา!”

“นาย…” ผู้อาวุโสซิมเมอร์โกรธมากจนร่างของเขาสั่นอย่างรุนแรง เหตุผลเดียวที่ชายเหล่านี้มาที่นี่ก็เพราะที่ดินแห่งนี้

ใบหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์ซีดราวกับกระดาษ ด้วยปัญหาที่เกิดจากแซ็ค การได้มาซึ่งเงินลงทุนคืนจาก ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ภายในสามวันนั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

เขามีทางเลือกอะไรอีกล่ะ? ถ้าเขาไม่ยอมรับเงื่อนไขนี้ เขาจะไม่มีแม้เวลาสามวันด้วยซ้ำ

ชายเหล่านั้นจากไปพร้อมกับรอยยิ้มที่พึงพอใจ ช่างเป็นคนร้ายกาจที่แท้จริงในสายตาของอาวุโสซิมเมอร์

ในตอนนั้นแซ็คที่ยืนอยู่ที่มุมหนึ่งพูดขึ้น “คุณปู่มีใครบางคนที่สามารถช่วยเราได้”

“ใคร?” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ถามกลับทันที

ดวงตาของแซ็ค มองไปที่แมนดี้ที่ยืนอยู่ด้านหลังฝูงชนพร้อมแววชั่วร้าย มันจะไม่ใช่ความผิดหรือความรับผิดชอบของเขาอีกต่อไปถ้ามีคนอื่นไม่สามารถได้สัญญานั้นมาหลังจากเขาใช่ไหมล่ะ?