ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1301

ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ

“ทำไมเราต้องหนี?”

“ผมต้องรอเอกอัครราชทูตของดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินที่จะมาขอโทษก่อน”

“...”

ภายในเวลาไม่ถึงสิบนาที รถยนต์หรูที่มีใบอนุญาตทางการทูตก็ปรากฏขึ้นที่หน้าร้านเวสทิน ดินเนอร์

ชายหลายคนรีบลงจากรถมุ่งตรงมายังชั้นสาม

เอ็ดดี้รู้สึกใจชื้นขึ้นมาเมื่อเขาได้ยินเสียงกระทบของรองเท้าคอมแบทจากทางด้านนอก

ซัคและเด็กซ์เตอร์รวมถึงคนอื่น ๆ ต่างก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาด้วยเช่นกัน

กลุ่มชายชาวตะวันตกรูปร่างสูงและกำยำผมสีบลอนด์และดวงตาสีฟ้าเดินปึงปังเข้ามาข้างใน

พวกเขาสวมเครื่องแบบเต็มยศ และบางคนก็มีวิกผมสีขาวตามแบบฉบับเครื่องแบบของชาวตะวันตกด้วย

คนที่เป็นผู้นำกลุ่มคือชายชาวตะวันตกวัยกลางคน มองเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะแยกแยะได้ว่าเขาเคยผ่านสงครามมาแล้ว เขาพกออร่าอันทรงพลังติดตัวมาด้วย

เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเอกอัครราชทูตของดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดิน ไวเคานต์รูเบิร์ตนั่นเอง

อีกทั้งเขายังมีอีกตัวตนในชื่อของเขา นั่นคืออดีตรองผู้บัญชาการของอัศวินเทมพลาร์นั่นเอง

แต่ตอนที่เขาต่อสู้ในสมรภูมิยูโรอเมริกันก่อนหน้านี้ เขารู้สึกหวาดกลัวชาวตะวันออกอย่างไม่สามารถควบคุมได้

นั่นทำให้เขาถึงกับไม่กล้าพกอาวุธอีกต่อไปและหันไปทำงานด้านการเมืองแทน

ถึงกระนั้น เขาก็ยังคงเป็นตำนานในสายตาของตระกูลขุนนางทั้งหลาย

ท้ายที่สุดแล้ว การยืนหยัดต่อสู้กับชายชาวตะวันออกผู้น่าสะพรึงกลัวและเอาชีวิตรอดมาได้นั้นมันก็ถือเป็นความสำเร็จที่ไม่มีใครเทียบได้แล้ว

รูเบิร์ตและคนของเขารีบเข้ามายังสถานที่จัดงานอย่างรวดเร็ว

เมื่อเอ็ดดี้เห็นเขาก็เริ่มร้องโอดโอยออกมาด้วยความเจ็บปวด

“ท่านไวเคานต์รูเบิร์ต ผมถูกทำร้าย! โปรดให้ความยุติธรรมแก่ผมด้วย!”

เทรซี่รู้สึกตื่นเต้น ชายผู้นี้เป็นถึงไวเคานต์ในดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดิน เขาเป็นขุนนางที่แท้จริง! เธอเคยใฝ่ฝันว่าสักวันหนึ่งเธอจะได้เป็นภรรยาของไวเคานต์