ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1454

สุนัขหลงตัวแข็งทื่อ แต่ไม่นานนัก เขาก็กลับมารู้สึกตัวและเงยหน้าขึ้น

“หยิ่งยโสและหยิ่งผยองอะไรอย่างนี้ ฉันรู้ว่านายมีไทสัน วูดส์และอีธาน ฮันต์คอยสนับสนุนอยู่!”

“แต่น่าเสียดายที่มีบางอย่างเกิดขึ้นที่แนวหน้าของกองกำลังทหารแห่งเซาท์ไลท์บังคับให้อีธานต้องออกไป เขาถึงต้องไปจัดการด้วยตัวเอง”

“สำหรับไทสัน ฉันเกรงว่าเขาคงจะกำลังเอาชีวิตรอดอย่างลำบากอยู่เหมือนกัน!”

รอยยิ้มชั่วร้ายเผยออกมาจากใบหน้าของสุนัขหลงทาง

“เราดึงอีธานออกไป แถมยังสามารถส่งคนไปฆ่าไทสันได้อีกด้วย!”

“พี่น้องของฉันเฝ้าดูเขามาหลายวันแล้ว ตอนนี้มีคนล้อมรอบรถของเขาเป็นร้อยเลย”

ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ โดยไม่ได้ให้คำตอบที่เขาพอใจ

“ร้อยคนเหรอ? นายรู้อะไรเกี่ยวกับภูมิหลังของไทสันบ้าง?”

“แม้ว่าเขาจะเป็นทหารจากค่ายศัสตราวุธที่เกษียณแล้วก็เถอะ แต่ใครก็ตามที่มาจากค่ายศัสตราวุธก็เทียบได้กับทหารชั้นสูง”

“คนร้อยคนก็หยุดเขาไม่ได้หรอก”

สุนัขหลงทางตอบอย่างเย็นชาว่า “อย่าไร้เดียงสาไปหน่อยเลยฮาร์วีย์ ยอร์ก นายคิดจริง ๆ หรือว่าฉันจะไม่ตรวจสอบเรื่องนี้มาอย่างละเอียดแล้ว?”

“พี่น้องของฉันต่างก็เป็นทหารเกษียณจากประเทศ J ทั้งนั้น แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ทหารชั้นสูง แต่พวกเขาทุกคนก็เป็นอสุรกายในร่างมนุษย์!”

“ถึงไทสันจะเก่งเรื่องการต่อสู้แล้วยังไง? เขาคงไม่สามารถเอาชนะคนมากมายขนาดนี้ได้!”

“นายคิดว่าเขาเป็นเทพสงครามจริง ๆ เหรอ?!”

“ต่อให้เทพสงครามมาเอง เราก็มีคนในระดับเดียวกันที่จะจัดการกับเขาอยู่วันยันค่ำ!”

“อีกอย่าง ไม่สำคัญหรอกว่าว่าอีธานกับไทสันจะอยู่หรือตาย”

“เรากำลังวางแผนที่จะฆ่านายต่างหาก เจ้าชายยอร์ก เมื่อนายตาย ก็จะไม่มีใครปกครองบัควู้ดหรือแม้กระทั่งเซาท์ไลท์อีก เมื่อเป็นเช่นนั้นที่แห่งนี้ก็จะตกเป็นของเรา!”

หลังจากพูดจบ สุนัขหลงทางรู้สึกภาคภูมิใจ เห็นได้ชัดว่าเขาเคยทำสิ่งที่คล้ายกับสถานการณ์นี้มาหลายหน

เขาจะไม่ได้สนใจเจ้าชายทุกคน

สีหน้าของมาร์คัสเปลี่ยนไปอย่างไม่อาจคุมตัวเองได้ ก่อนจะพูดในขณะที่ปกป้องฮาร์วีย์ว่า “อย่าทำอะไรบ้า ๆ นะ! ถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะแจ้งตำรวจ!”

สุนัขหลง หยิบปืนออกมาจากเอวของเขา ก่อนเล็งไปทางที่ฮาร์วีย์ยืนอยู่อย่างเย็นชา

อันที่จริงแล้วเขาจะไม่กลัวที่จะฝ่าฝืนกฎหมาย ตราบเท่าที่ฮาร์วีย์ถูกสังหาร แม้ทหารเกษียณทั้งหมดจะทำพลาดก็ตาม

เมื่อมองไปที่ฝูงชนที่เข้ามาใกล้ในอึดใจต่อมา ฮาร์วีย์ยังคงมีสีหน้าเย็นชาราวกับน้ำแข็งดังเดิม

“รอย การ์ฟิลด์ทำให้ฉันผิดหวัง เขาต้องฝันกลางวันแน่ ๆ ถึงได้คิดว่าเขาจะสามารถฆ่าฉันด้วยอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ได้”

“เร็วเข้า อย่าทำให้ฉันเสียเวลา”

ฮาร์วีย์หันหลังกลับและจากไปหลังจากพูดจบ

เมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะสนใจเขา สุนัขหลงก็ตะโกนออกมาอย่างเคร่งขรึมว่า “อวดดีต่อไปเถอะ!"

ชายสามสิบคนพุ่งไปข้างหน้าทันที มีดผ่าแตงโมเหวี่ยงไปทั่ว

ตู้ม!

ขณะนั้นเอง กลุ่มนักสู้ที่สวมชุดดำก็พุ่งเข้ามาจากด้านนอกตรอกอย่างเงียบ ๆ !