ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1455

ภาพที่เห็นทำให้สุนัขหลงหน้าถอดสีด้วยความลนลาน เขาไม่รู้ว่าฮาร์วีย์ ยอร์กมีแผนสำหรับเหตุการณ์นี้อยู่ก่อนแล้ว

จากนั้นเขาก็ตะโกนอย่างเย็นชา “ช่างหัวคนอื่น หยิบปืนของนายแล้วฆ่าเขา!”

ตามคำสั่งของสุนัขหลงทาง ชายทั้งสามสิบคนที่สวมชุดลายพรางชักปืนออกจากเอว

ปัง ปัง ปัง!

เสียงปืนดังก้องอยู่ในตรอก ผู้ชายทุกคนที่เล็งปืนไปที่ฮาร์วีย์ล้มลงกับพื้นอย่างเงียบเชียบ

บนศีรษะของพวกเขาสามารถมองเห็นรูกระสุนขนาดเล็กที่ทะลุผ่านไปได้

สุนัขหลงทางไม่อาจคุมสีหน้าของตัวเองได้ เขาหันศีรษะไปรอบ ๆ โดยไม่รู้ตัว

นักสู้ในชุดดำล้วนหลีกทาง จากนั้นชายหน้าตาดุร้ายคนหนึ่งก็เดินออกมาจากกลางซอย

ทันทีที่เห็นชายคนนั้น สีหน้าของสุนัขหลงทางก็เปลี่ยนไป

“ไทสัน วูดส์เหรอ? คนของฉันล้อมนายไว้แล้วไม่ใช่หรือไง? นายออกมาได้ยังไง?”

สุนัขหลงได้ส่งคนร้อยคนไปล้อมไทสันไว้แล้ว แต่เขาก็ยังมาปรากฏตัวที่นี่ได้ ตอนนั้นเองที่สุนัขหลงเริ่มสังหรณ์ใจไม่ดีกับเรื่องนี้

“ซีอีโอยอร์กรู้อยู่แล้วว่านายกำลังคิดจะทำอะไร นายคิดจริง ๆ เหรอว่าตอนนี้ฉันต้องกำลังถูกคนของนายล้อมอยู่?”

ไทสันเป่าใส่ปากกระบอกปืนเก็บเสียงของเขา

“ฉันเป็นคนใจกว้าง คนที่ถูกล้อมอยู่ตอนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน นอกจากเทพแห่งสงครามเอง!”

"อะไร?! เป็นไปไม่ได้!"

สีหน้าสยดสยองอย่างยิ่งปรากฏขึ้นบนใบหน้าของสุนัขหลง

เห็นได้ชัดว่าไทสันรู้ถึงแผนการของสุนัขหลงทางเป็นอย่างดี เขาหยุดพูดแล้วพุ่งตัวไปข้างหน้า ก่อนเตะสุนัขหลงลงกับพื้น

สุนัขหลงไม่มีโอกาสได้ตอบโต้ด้วยซ้ำ ร่างของเขากลิ้งไปติดกำแพงด้วยความเจ็บปวดเป็นอย่างมาก

จากนั้นไทสันก็เดินไปเหยียบหน้าของสุนัขหลง

“นายกล้าหาเรื่องซีอีโอยอร์กด้วยความแข็งแกร่งแค่นี้เองเหรอ?”

“รอยกำลังรนหาที่ตาย”

หลังจากกล่าวจบประโยค ไทสันหันมาถามด้วยความเคารพว่า “ซีอีโอยอร์ก เราจะฆ่าเขาทิ้งหรือปล่อยเขาไปดีครับ?”

ไทสันมีสีหน้าเศร้าหมอง

แต่ก่อนที่ไทสันจะได้เคลื่อนไหวอีกครั้ง มีดยาวแต่บางก็หันเข้าหาหน้าผากของเขาแล้ว

ความรู้สึกเย็นชาปกคลุมไทสันในขณะนั้น แม้แต่เขาก็ยังไม่กล้าเคลื่อนไหวใด ๆ

และตรงหน้าฮาร์วีย์ ชายผู้สวมเสื้อคลุมเคนโด้ก็ปรากฏตัวขึ้น

ในปากของเขาเต็มไปด้วยเศษเล็กเศษน้อย แต่แทนที่มันจะดูน่าตลก เขากลับดูอันตรายมาก

ฮาร์วีย์หรี่ตาเล็กน้อย สีหน้าของเขาเย็นชาราวกับน้ำแข็ง

“นักดาบแห่งประเทศหมู่เกาะ?!”

"ไอ้โง่! แกต้านทานการโจมตีไม่ได้แม้แต่ครั้งเดียวด้วยซ้ำ!”

นักดาบตบหน้าไทสันอย่างไร้ความปราณีนับครั้งไม่ถ้วน

“ซีอีโอยอร์ก หนีไป!”

ไทสันพูดโดยไม่ได้สนใจความปลอดภัยของตัวเองด้วยซ้ำ