ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1462

รอยยิ้มบิดเบี้ยวน่าขยะแขยงปรากฏบนใบหน้าของรอย

เขามีตำแหน่งสูงในประเทศ J และมีสถานะพิเศษในสตาร์ แชโบล

แต่ฮาร์วีย์พังชื่อเสียงของเขาในคืนนั้นจนย่อยยับ

ฮาร์วีย์ฆ่าปรจารย์ซึ่งเป็นราชันย์แห่งสวรรค์ที่รอยพามาด้วยไปสี่คน ก็เท่ากับทำให้เขาอับอายขายหน้า

ตอนนี้รอยมีโอกาสที่จะกอบกู้ศักดิ์ศรีกลับคืนมา และเขาจะไม่รั้งรออะไรอย่างแน่นอน

ซีนเธียร์ปิดหน้าของเธอด้วยท่าทางกังวลใจ เธอไม่รู้ว่าทำไมคนชั่วพวกนี้นี้ถึงต้องการตัวเธอ

ทันใดนั้นดวงตาของเธอก็เป็นประกายราวกับว่าพบที่พึ่งสุดท้าย เธอมองไปที่ฮาร์วีย์และเรียกเขาเสียงต่ำว่า “พี่เขย!”

ดวงตาของฮาร์วีย์เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าเมื่อเขาเห็นรูปลักษณ์ของซีนเธียร์

ฮาร์วีย์ไม่เคยคิดจะทำให้น้องภรรยาเป็นอะไรไปแม้แต่ปลาบเล็บ รอยกำลังเล่นกับไฟ!

ฮาร์วีย์หายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดอย่างแผ่วเบาว่า “ซีนเธียร์ ไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม?”

ซีนเธียร์ฝืนยิ้ม “ฉันไม่เป็นอะไร พี่เขย”

ฮาร์วีย์พิเคราะห์ซีนเธียร์อย่างระแวงระวัง เมื่อรู้ว่าเธอไม่ได้เป็นอะไร เขาก็รู้สึกสบายใจ

"ดี ฉันจะพาเธอกลับบ้าน”

ซีนเธียร์ยิ้มให้เขา ทั้งยังมีน้ำตาไหลอาบแก้มทันที เธอรู้สึกทั้งเสียใจและมีความสุขในเวลาเดียวกัน

ทันทีทันใดนั้น ใบหน้าของเธอกลับเต็มไปด้วยความกังวล “พี่เขย ที่นี่อันตรายมาก พี่ไม่ควรมา…!”

เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!

“วิเศษมาก ช่างน่าอัศจรรย์!”

“เธอกำลังถ่ายละครอยู่หรือเหรอ?”

“ใครมาเห็นเขาคงคิดว่าเธอกำลังถ่ายทำเรื่อง “รักนี้ชั่วนิรันดร์” อยู่!”

“คนนอกอย่างฉันเห็นอย่างนี้แล้วน้ำตาแทบไหล! ฉันคิดว่าฉันควรเพิ่มบทให้เธอเล่นเพิ่มสักหน่อย!”

รอยปรบมือขณะที่เขาหัวเราะ เขาไม่เปิดโอกาสให้ฮาร์วีย์ได้พูด ก่อนตบซีนเธียร์อย่างรุนแรงสองครั้งทันที

ปากของซีนเธียร์มีเลือดออก และใบหน้าของเธอก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน

เมื่อเห็นความทรงพลังที่ฮาร์วีย์ถูกปราบปรามและเหยียบย่ำ พวกเขารู้สึกราวกับได้รับความกล้าหาญและความมั่นใจกลับคืนมา

“แกทำให้ฉันโกรธ คืนนี้พวกแกทุกคนต้องตาย”

ฮาร์วีย์ตะคอกอย่างเดือดดาล ดวงตาของเขาเย็นชายิ่งกว่าสิ่งใด

อุณหภูมิโดยรอบลดลงอย่างรวดเร็ว หลายคนสั่นสะท้านอย่างห้ามไม่ได้ ความรู้สึกสยดสยองและหวาดกลัวคืบคลานเข้ามาภายในตัวของพวกเขา

"แหม! ฉันไม่ได้คาดหวังว่านายจะน่ารักขนาดนี้!”

“ภรรยานายรู้เรื่องนี้หรือเปล่า? ยอร์ก”

“นายไม่คิดว่าถ้าเธอรู้ เธอจะทุบนายจนตายเหรอ?”

รอยปล่อยมือจากคอของซีนเธียร์ สายตาดูแคลน

“สาวน้อยคนนี้สำคัญกับนายขนาดนี้เลยเหรอ?”

“ถ้าอย่างนั้นฉันจะบอกความจริงกับนายให้เอาบุญ เมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว เธอกลายเป็นของฉันไปแล้ว!”