ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1463

รอยยิ้มบิดเบี้ยวผิดรูปปรากฏขึ้นบนใบหน้าของรอย

เหล่าลูกน้องของเขาต่างพากันหัวเราะ

พวกเขาทุกคนต่างจ้องมองอย่างถากถาง

ฮาร์วีย์แข็งแกร่งมาก เขาสามารถต่อสู้กับคนของรอยได้ด้วยตัวคนเดียว แต่สุดท้ายแล้ว เขาก็แค่หลงผิดและประเมินตัวเองสูงเกินไป

ฮาร์วีย์ถ่มน้ำลาย “ฉันจะพูดครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย ปล่อยเธอไป!"

“ถุย!”

รอยถ่มน้ำลายลงบนพื้น ก่อนเยาะเย้ย “คุกเข่าแล้วเลียมันซะ!”

“ฉันจะให้เวลานายคิดหนึ่งนาที ถ้านายไม่เลียน้ำลายฉันบนพื้นนี่ ฉันจะฆ่าซีนเธียร์”

รอยหยิบปืนออกมา ปลดเซฟ แล้วจ่อไปที่หน้าผากของซีนเธียร์

“พี่เขย อย่าคุกเข่า! พี่ห้ามทำ! พี่ปล่อยให้สัตว์เดรัจฉานนี่มันดูถูกพี่ได้ยังไง?!”

เมื่อเห็นรอยขู่พี่เขยอันเป็นที่รักของเธอ ซีนเธียร์ก็น้ำตาไหลออกมา เธอรู้สึกแย่กับฮาร์วีย์มาก

ผู้ชายที่หยิ่งยโสอย่างพี่เขยของเธอจะถูกเหยียบย่ำแบบนี้ได้อย่างไร?

"คุกเข่า!"

รอยตะโกนอีกครั้ง

“เลียให้สะอาด!”

สีหน้าของฮาร์วีย์แย่มาก เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ

ซีนเธียร์พูดว่า “พี่เขย อย่า! อย่าทำนะ!"

เธอน้ำตาไหล เธอไม่ได้โง่ และเห็นว่าฮาร์วีย์และอีธานได้เปรียบอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้น รอยคงไม่จำเป็นต้องใช้เธอมาเป็นตัวประกันเพื่อขู่พวกเขา

ในตอนนี้ พี่เขยต้องทนรับความอัปยศอดสูมาขนาดนี้ก็เพราะเขาเห็นแก่เธอ เขาต้องยอมแพ้โดยไม่ได้แม้แต่จะออกแรง?!

ซีนเธียร์รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอถูกฉีกออก

ในที่สุดเธอก็รู้ว่าพี่เขยของเธอดีกับเธอจริง ๆ และเธอก็แยกจากเขาไม่ได้...

เห็นฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้า เดินไปยังจุดที่รอยถ่มน้ำลายใส่ สีหน้าดูไม่ได้เลยสักนิด...

รอยหัวเราะเยาะ จากนั้นเขาก็หันปืนในมือ ปัง! เขายิงไปที่ข้างเท้าของฮาร์วีย์

“เอาล่ะ คุกเข่าลงตรงนี้”