ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1545

แมทธิวและควินตันแลกเปลี่ยนสายตากัน พวกเขาจะต่อต้านคนอย่างซามูเอลได้อย่างไร?

“นายจะไม่ขอโทษแล้วเรียกกำลังเสริมมาก็ได้”

ซามูเอลพูดอย่างใจเย็นในขณะที่เขาเช็ดนิ้วด้วยผ้าเช็ดหน้าผืนงาม

“มาดูกันว่าตระกูลฟลินน์กับตระกูลลีโอจะมาช่วยพวกนายหรือเปล่า?”

ใบหน้าของแมทธิวและควินตันเปลี่ยนเป็นเศร้าสร้อย

ไร้สาระ!

พวกเขาวางแผนที่จะเหยียบย่ำฮาร์วีย์มานานแล้ว แต่ตอนนี้พวกเขากลับยังต้องการความช่วยเหลือจากตระกูลอีก

ถ้าเรื่องนี้แพร่สะพัดไปถึงตระกูลของพวกเขา พวกเขาคงอกแตกตาย

ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็ไม่เต็มใจ!

พวกเขาเตรียมการมากมาย มีคนสนับสนุนล้นหลาม...แต่ทุกอย่างก็จบลงง่าย ๆ แบบนี้

พวกเขาไม่เพียงแต่ทำในสิ่งที่ตั้งใจไว้ไม่สำเร็จ พวกเขายังต้องขอโทษฮาร์วีย์อีกด้วย! แล้วต่อไปพวกเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?!

“จะคุกเข่าขอโทษหรือจะอะไรก็ว่ามา!”

สีหน้าของซามูเอลเย็นชาราวกับน้ำแข็ง

“นายอยากจะตายอยู่ที่นี่ หรืออยากให้ฉันบินไปฮ่องกง?”

เมื่อการแข็งขืนกับซามูเอลนั้นไม่ได้ผล สีหน้าของแมทธิวแย่ลง เขาทำได้เพียงเข้าไปใกล้ฮาร์วีย์และก้มหัวลงต่ำ

“ฮาร์วีย์…ฉันขอโทษ”

ดวงตาของควินตันกระตุก แต่เขาก็ทำตาม

“เจ้าชาย ยกโทษให้ผมด้วย”

“ยกโทษให้นายเหรอ?”

ฮาร์วีย์หัวเราะอย่างเย็นชา

“ทำไมฉันต้องยอมรับคำขอโทษของนาย?”

“นายรู้จักฉันนี่ ควินตัน นายรู้ว่านายต้องทำอะไร”

“ใช้เงินหลายพันล้านเหรียญพังกระดานซื้อขายจนหุ้นมีมูลค่าแค่เหรียญเดียว นายคิดว่าคำขอโทษมันพอรึไง?!”

เพี๊ยะ!

“นายน้อยฟลินน์! นายคิดว่าคำขอโทษแค่คำเดียวสามารถแก้ไขทุกอย่างที่เกิดขึ้นได้เหรอ?”

ฮาร์วีย์ตบหน้าแมทธิวอย่างไร้ความปราณี จนถึงจุดที่เลือดไหลซึมออกมาจากทุกรูขุมขนของเขา

“แมทธิว ฟลินน์! อย่าคิดว่าฉันจะไม่ฆ่านายเพียงเพราะซามูเอลมาเพื่อไกล่เกลี่ยสถานการณ์ด้วยตัวเอง!”

“วันนี้ควรจะเป็นวันที่ดีสำหรับสกาย คอร์ปอเรชั่น ฉันไม่อยากให้ตัวเองดูโง่เง่าต่อหน้าคนต่างชาติ!”

“นาย นาย นาย และพวกนายทุกคน…”

“ฉันจะให้เวลาพวกนายสามนาที โอนเงินทั้งหมดไปที่หุ้นของฉันและทำยังไงก็ได้ให้มูลค่าหุ้นเพิ่มขึ้นเป็นสองร้อย ถ้าขาดไปแม้แต่แดงเดียว ฉันจะหักกระดูกพวกนาย!”

มูลค่าหุ้นของสกาย คอร์ปอเรชั่นพุ่งสูงขึ้นหลังจากสามนาทีพ้นผ่านไป จนมูลค่าของในแตะถึงระดับสองร้อยเหรียญ

มูลค่าหุ้นของสกาย คอร์ปอเรชั่นเพิ่มขึ้นสี่เท่าตัว!

เงินของแมทธิว ควินตัน และคนอื่น ๆ ถูกใช้ไปอย่างเสียเปล่า