ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1572

ฮาร์วีย์ ยอร์กหัวเราะเบา ๆ

“ถ้าทั้งหมดที่ผมต้องทำคือโทรหานักฆ่าสิบอันดับแรกมาเพื่อแก้ไขปัญหา ผมก็จะทำให้”

“เพราะนักฆ่าสามอันดับแรกล้วนเป็นหนี้บุญคุณผม”

“ฉันจะเรียกหนึ่งในนั้นให้มาจัดการ”

ฮาร์วีย์กำลังพูดความจริง ในสมรภูมิยูโร-อเมริกันในตอนนั้น ทุกประเทศที่มีอำนาจใช้เงินจำนวนมากในการจ้างนักฆ่าสิบอันดับแรกเพื่อจัดการกับฮาร์วีย์

แต่พวกนั้นเสียชีวิตไปกว่าครึ่ง มีไม่กี่คนที่ฮาร์วีย์ยอมอ่อนข้อให้ด้วยเหตุผลหลายประการ

ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ ฮาร์วีย์ไม่ได้ติดต่อพวกเขาเลย

แต่ถ้ามีความจำเป็น เพียงประโยคสั้น ๆ ก็สามารถพานักฆ่าหนึ่งหรือสองคนมาที่นี่ได้

"นายน่ะหรือ?"

มิเชลหัวเราะเบา ๆ โดยไม่ได้พูดอะไร

“ฉันยอมรับว่านายมีเงินและมีอิทธิพลอยู่บ้าง แต่ฉันก็ยังไม่เชื่อนายอยู่ดี”

“ไม่ต้องถึงขนาดโทรเรียกพวกเขาหรอก แค่นายระบุชื่อนักฆ่าจากรายชื่อได้แม้แต่คนเดียว ฉันจะยอมคุกเข่าให้เลย!”

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก การคุยโวโอ้อวดไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาอะไรหรอก!”

“ถึงตอนนี้นายยังกล้าพูดแบบนี้ได้อีกงั้นเหรอ?”

ฮาร์วีย์ไม่ตอบทันที เขาหันไปมองฮันเดลที่เงียบมาตลอด

“ฮันเดล คุณป้าคงไม่รู้ว่าใครอยู่ในรายชื่อนักฆ่าสิบอันดับแรกบ้าง”

“แต่คุณรู้ใช่ไหม?”

“และเธอก็อยู่ในอันดับที่สามด้วย”

“ปกติแล้วคอร่าจะไม่ทิ้งร่องรอยของเธอไว้เบื้องหลัง ไม่มีใครรู้ว่าเธอฝึกฝนมาจากนายท่านหรือฝ่ายไหน เธอยังชอบความท้าทายจากภารกิจที่เธอเลือก โดยเลือกเฉพาะภารกิจที่เธอชอบทำเท่านั้น”

“แล้วเขาเรียกใช้คนแบบนี้ได้เหรอ?”

“ฉันไม่เชื่อเลยสักนิด!”

ตาของมิเชลค้อนขวับ ไม่ว่าฮาร์วีย์จะทำได้จริงหรือแค่พูดไปเรื่อยเปื่อย แต่อย่างน้อยเขาเอ่ยชื่อของนักฆ่าได้ถูกต้อง

นั่นหมายความว่าอย่างน้อยเขาก็น่ารู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับธุรกิจประเภทนี้

มิเชลพูดอย่างเคร่งขรึมโดยไม่คิด “ฮาร์วีย์ ยอร์ก ในเมื่อนายกล้ามาก ฉันจะให้เวลานายหนึ่งวัน! หากนายสามารถติดต่อกับคอร่าได้จริง ฉันจะออกจากบัควู้ดทันที”

“ถ้าแต่ทำไม่ได้ก็อย่าหาว่าฉันที่ไร้ความปรานีเรื่องที่ฉันจะพาอีวอนน์ไปอีก!”