ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1580

“ถ้าคุณกล้าแตะต้องแมนดี้ ผมรับประกันได้เลยว่าคุณจะต้องตายอย่างน่าอนาถ”

ทันใดนั้น เสียงเยือกเย็นปราศจากความรู้สึกใด ๆ ก็ดังขึ้น

ฮาร์วีย์เคลื่อนตัวไปหาแมนดี้ และส่งผู้ใต้บังคับบัญชาสามคนของ นางพญางูลอยไปด้วยการเตะ “ไม่เชื่อก็ลองดู”

แมนดี้รีบดึงฮาร์วีย์ออกไป “ฮาร์วีย์ นี่ไม่ใช่ธุระของคุณ!”

เธอรู้ว่าฮาร์วีย์นั้นแข็งแกร่ง แต่ความสามารถในการต่อสู้แบบผสมผสานของผู้ใต้บังคับบัญชาของนางพญางูนั้นจะประมาทไม่ได้ นอกจากนี้ งูเหลือมดำที่อยู่กับเธอก็ทำให้เธอดูน่ากลัวยิ่งขึ้นไปอีก

“ฉันน่ะเหรอจะตายอย่างน่าอนาถ?”

นางพญางูยิ้ม เธอเป็นเหมือนเทพยดามาหลายปีแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนกล้าคุกคามเธอในเช่นนี้

เธอส่งยิ้มชั่วร้ายให้ฮาร์วีย์ “ฮาร์วีย์ ดูเหมือนว่านายจะไม่รู้ว่าฉันเก่งแค่ไหน…”

ผู้ใต้บังคับบัญชาสามคนของเธอยิ้ม แม้ว่าพวกเขาจะเพิ่งถูกเตะไป แต่ใบหน้าของพวกเขาก็มีรอยยิ้มที่มุ่งร้ายเหมือนเดิม

ลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้ช่างอวดดีเสียจริง ๆ! เขากล้าท้าทายคนอย่างนางพญางูได้ยังไง?

ฮาร์วีย์ก็ไม่ต่างไปจากตัวตลก!

ลิเลียนก็สวนกลับว่า “ฮาร์วีย์ อย่ามายุ่ง! นางพญางู มีราชางูอยู่กับเธอและมันก็แข็งแกร่งมาก หากคุณยังไม่เลิกรับบทฮีโร่ งูนั่นจะฆ่าคุณ!”

เธอไม่กังวลเกี่ยวกับชีวิตของฮาร์วีย์ ปัญหาก็คือฮาร์วีย์ยังไม่ได้โอนทรัพย์สินของเขาให้เธอเลย

ถ้าฮาร์วีย์ตาย เธอจะเอาเงินของเขามาได้ยังไง?

เมื่อเห็นว่าลิเลียนหวาดกลัวเพราะเห็นแก่ฮาร์วีย์ ผู้ใต้บังคับบัญชาของนางพญางูก็ยิ่งดูแคลนเขามากขึ้น

ทุกคนรู้สึกว่าการที่ฮาร์วีย์ต่อต้าน นางพญางู เป็นการกระทำที่บ้าบิ่นและมุทะลุ

พวกเขากอดอกและมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่เหยียดหยาม

“ฮาร์วีย์ นายเองก็เป็นคนที่มีอำนาจพอตัว ฉันจะให้โอกาสนาย ถ้านายหักแขนข้างหนึ่งทิ้ง ฉันจะปล่อยนายไป”

นางพญางูลูบไล้ร่างของงูเหลือมดำพลางยิ้มอย่างน่ากลัว “ถ้าแบล็คกี้เคลื่อนไหวขึ้นมา ไม่ใช่แค่มือที่นายจะต้องเสียไป เพราะชีวิตของนายก็จะไม่เหลือด้วย!”

ฮาร์วีย์แค่นเสียงอย่างเย็นชา “ไปให้พ้น!”

งูเหลือมดำที่ดุร้ายในตอนแรกร่วงลงกับพื้น เหลือเพียงแรงที่จะขดตัวเพียงเล้กน้อย

“แบล็คกี้! เป็นไปได้ยังไง!?”

นางพญางูรู้สึกมึนงง

เพี๊ยะ!

ฮาร์วีย์ปรากฏตัวต่อหน้าเธออย่างรวดเร็วโดยไม่รอให้เธอได้ตอบโต้ เขาโจมตีเธอโดยไม่ปล่อยให้เวลาเสียเปล่าไปแม้แต่วินาทีเดียว

นางพญางูร้องด้วยความเจ็บปวด ร่างของเธอกระเด็นออกจากกระแทกกับประตูด้านนอก

ฮาร์วีย์หยิบทิชชู่ออกมาเช็ดฝ่ามือด้วยความขยะแขยง จากนั้นเขาก็โทรหาไทสัน “บอกพี่น้องของเราว่าคืนนี้ฉันจะเลี้ยงพวกเขาด้วยซุปงู”

“ไม่ต้องเตรียมส่วนของผมเผื่อหรอก ผมไม่ค่อยอยากอาหาร”

นางพญางูโซเซขณะที่เธอพยายามลุกขึ้นยืน เธอจ้องมองฮาร์วีย์อย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา “กล้าดียังไงตบฉัน?!”

“ยังบอกว่าจะกินแบล็คกี้ของฉันอีก?!”