ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1624

“คุณยังอยากได้ลูกเขยที่ถูกไล่ออกจากตระกูลอื่นและยื่นคำขาดว่าจะให้เขาแต่งงานกับลูกสาวของเราอีก?!”

“เคลลี่ มาโลน คุณมันบ้าไปแล้ว! คุณมันบ้า!”

เคลลี่ตอบอย่างเย็นชาว่า “เฮเซล มาโลนและฮาร์วีย์ ยอร์กเป็นคู่รักในวัยเด็ก ทั้งสองตระกูลตกลงเรื่องการแต่งงานกันไว้แล้ว ผมเพียงทำตามคำสัญญา ทำไม มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ?”

"คุณ…"

จูน ลีโกรธมากจนหายใจไม่ออก เธอนั่งบนเก้าอี้และจ้องไปที่เคลลี่ราวกับอยากจะฉีกเขาเป็นชิ้น ๆ

เฮเซลขมวดคิ้ว เธอรู้สึกขยะแขยงขึ้นไปอีก เมื่อเธอมองไปที่ฮาร์วีย์

นอกจากการล่าเรื่องใส่ตัวแล้วแล้ว ฮาร์วีย์ยังถนัดไขว่คว้าสิ่งที่เขาไม่คู่ควรมาครองเสียด้วย

เป็นเพราะฮาร์วีย์ที่ทำให้พ่อแม่ที่รักและห่วงใยกันของเฮเซลต้องทะเลาะกัน

แม่ของเธออาจจะเป็นลมล้มพับไปเพราะความโมโห

สตีเว่น วอล์คเกอร์โกรธมากจนต้องจากไปเช่นนั้น ไม่รู้เลยว่าจะทำยังไงต่อไป

เมื่อคิดถึงเรื่องเหล่านั้น เฮเซลก็รู้สึกขยะแขยงมากขึ้นไปอีก

ฮาร์วีย์ไม่ต้องการให้ตระกูลมาโลนทะเลาะกันอีก เขายืนขึ้นและหยุดคนทั้งคู่

“คุณลุง คุณป้า หยุดทะเลาะกันเถอะครับ!”

“ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของผมเอง!”

“ฉันได้เตรียมการไว้แล้วก่อนที่จะมายังมอร์ดู และผมก็มีที่พักแล้วด้วย ผมจะไม่รบกวนพวกคุณอีกต่อไป”

“หากผมจัดการธุระเสร็จ ผมจะเลี้ยงอาหารพวกคุณทุกคน”

“วันนี้ผมมาที่นี่เพื่อรื้อฟื้นเรื่องเก่า ๆ เพราะเราไม่ได้เจอกันมาหลายสิบปีแล้ว”

“พวกคุณคุณไม่ควรทะเลาะกันเพราะผม ผมจะจากไปเดี๋ยวนี้”

“นี่เป็นเพียงของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับคุณลุงมาโลน กรุณารับมันไว้นะครับ”

ในระหว่างที่ฮาร์วีย์พูด เขาหยิบสมุนไพรโชวูที่เบนจามิน ลินช์ให้มาและวางไว้บนโต๊ะ

จากนั้นเขาก็หยิบสัมภาระของตัวเองและจากไป

'เขาจากไปอย่างนั้นเหรอ?'

“มาดูกันว่าคุณจะสนใจใครมากกว่ากัน!”

"คุณ…"

เคลลี่ตัวสั่นด้วยความโกรธ เขารู้ว่าภรรยาของเขาดื้อรั้นมาก ถ้าเขาไล่ตามฮาร์วีย์ไปจริง ๆ จูนอาจกระโดดออกไปนอกหน้าต่างทันที

เขาจึงทำได้เพียงส่งข้อความถึงฮาร์วีย์

จูนหัวเราะเบา ๆ เมื่อเห็นว่าเคลลี่ไม่ไล่ตามฮาร์วีย์ไป จากนั้นเธอก็มองไปยังกล่องที่ฮาร์วีย์มอบให้ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

"ของขวัญเหรอ? คนบ้านนอกอย่างเขาจะมีปัญญาให้ของขวัญอะไรได้?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า เห็ดเนี่ยนะ?!”

“แถมยังเป็นเห็ดแห้งอีกต่างหาก!”

“เคลลี่ หลานชายที่รักของคุณพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะได้มอบของขวัญชิ้นนี้ให้กับคุณ เขาคงทิ้งสิ่งนี้ไว้ใต้แสงอาทิตย์ตลอดทั้งบ่ายเลยล่ะ!”

“เห็นแก่ความตั้งใจของเขา คืนนี้ฉันจะเตรียมทำซุปไก่กับเห็ด คุณจะได้รู้ซึ้งถึงคุณค่าของขวัญชิ้นนี้!”