ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1678

เมื่อเห็นว่าท่านอาจารย์ซิกเลอร์กำลังจะถูกลากออกไปข้างนอก...

จู่ ๆ ฮาร์วีย์ ยอร์กก็กระซิบว่า “นายท่านลินช์ ทักษะของท่านอาจารย์ซิกเลอร์อาจจะไม่ได้น่าทึ่งอะไรนัก แต่เขาพยายามช่วยจริง ๆ”

“ช่วยผมหน่อย ให้เขามีชีวิตรอดต่อไปเถอะ อย่างไรเสียนายหญิงลินช์ก็เพิ่งจะฟื้นตัว เธอต้องทำบุญทำทานเสียหน่อย”

“ก็ได้ เอาตามที่คุณว่า น้องยอร์ก!” แม้ว่าเบนจามิน ลินช์จะไม่รู้ว่าเหตุใดฮาร์วีย์จึงช่วยเหลืออาจารย์ซีกเลอร์ แต่เขาก็ไม่สนใจคนไม่สำคัญเช่นเขา

“ส่งเขาไปรักษาตัวโรงพยาบาล แล้วอย่าได้มาปรากฏตัวต่อหน้าผมอีก!”

“ขอบคุณนายท่านลินช์ ขอบคุณนายน้อยยอร์ก!”

ท่านอาจารย์ซิกเลอร์ตัวสั่นด้วยความตื่นเต้นและวิงวอนต่อฮาร์วีย์ซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลังจากที่สามารถเอาตัวรอดจากสถานการณ์ที่สิ้นหวังและยังมีลมหายใจต่อไปได้

สำหรับฮาร์วีย์แล้วนั่นอาจเป็นเพียงโยคสั้น ๆ แต่สำหรับเขาแล้ว คำพูดเหล่านั้นได้ช่วยชีวิตเขาไว้

“นายน้อยยอร์ก คุณช่วยชีวิตผมไว้ ผมจะไม่มีวันลืมเลย”

หลังจากพูดจบ เขาก็ถูกผู้คุ้มกันพาตัวออกไป พวกเขาจะไม่ปล่อยให้เขาอยู่เป็นหนามยอกอกที่นี่อีกต่อไป

หลังจากที่ท่านอาจารย์ซิกเลอร์หายไป เบนจามินก็เหลือบไปมองทิโมธี เฟจ

หางตาของทิโมธีกระตุก มีคนผลักเขาให้เข้าใกล้ฮาร์วีย์ ทิโมธีกระซิบ “นายน้อยยอร์ก ผมขอโทษ โปรดยกโทษให้กับความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของผม กรุณายกโทษให้ผมด้วย!

“สิ่งที่เกิดขึ้นในตอนบ่ายล้วนเป็นความผิดของผม ฉันให้คนไปก่อกวนคุณและยังจบลงแบบนี้ มันเป็นความผิดของผมทั้งหมด!"

เบนจามินพูดอย่างเฉยชาว่า “นายรู้กฎของฉัน”

ทิโมธีหน้าซีดแล้วเหลือบมองสหายที่อยู่ข้างหลังเขาแล้วพูดว่า “นายมาจัดการที”

แม้ว่าใบหน้าของสหายผู้นี้จะดูไม่ดีนัก แต่เขาก็ยังเดินไปและเริ่มตบทิโมธีอย่างแรง

เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!

หลังจากถูกตบมากกว่าสิบครั้ง จมูกและใบหน้าของทิโมธีก็บวมเป่ง จากนั้นเขาก็กัดฟันพูดว่า “นายน้อยยอร์ก โปรดยกโทษให้ผมด้วย”

จากนั้นฮาร์วีย์ก็เอื้อมมือออกไปและตบหน้าทิโมธี เขาพูดอย่างเฉยเมยว่า “ดีแค่ไหนแล้วที่ผมทำคุณแค่นี้