ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1680

เบนจามิน ลินช์ส่งคนไปจัดการกับศพในเวลาเพียงชั่วข้ามคืน

เขายังจัดทีมก่อสร้างในวันรุ่งขึ้นและนำรถขุดและรถเจาะกำแพงเข้ามาหลายคัน

หลังจากฮาร์วีย์ ยอร์กกินอาหารเช้าเสร็จ เขาก็พาเบนจามินและโยนา ลินช์ไปที่ห้องเก็บไวน์

ห้องเก็บไวน์นี้อยู่ในสภาพทรุดโทรมและมีซากสลักหักพังมากมาย มันดูอึมครึมเล็กน้อยแม้ในเวลากลางวัน

หลังจากตรวจสอบแผนผังสักพัก ฮาร์วีย์ก็ชี้ไปที่ทิศทางบนกำแพงแล้วพูดว่า “ทำลายมันซะ!”

แม้ว่าเบนจามินจะสับสนเล็กน้อย แต่เขาก็ยังปฏิบัติตามคำสั่งของฮาร์วีย์

ในไม่ช้า กำแพงหนาครึ่งเมตรถูกทำลายทิ้ง เผยให้เห็นประตูเหล็กสีเข้มด้านใน ซึ่งเป็นผลิตผลของอุตสาหกรรมสมัยใหม่

ฮาร์วีย์ดูเฉยชาหลังจากเห็นฉากนี้ ทว่าเบนจามินกลับรู้สึกตกใจเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เคยคาดคิดว่าโครงสร้างดังกล่าวจะถูกซ่อนอยู่ในห้องใต้ดินนี้

“น้องยอร์ก นี่คือ…”

ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย “ถ้าผมจำไม่ผิด นี่คือห้องปฏิบัติการทางชีวเคมีที่ประเทศหมู่เกาะจัดตั้งขึ้นที่นี่ในช่วงสงครามตะวันออก”

“ข่าวลือท้องถิ่นไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องเท็จ”

“เพียงเพราะประเทศหมู่เกาะพ่ายแพ้ในสงครามและออกจากที่นี่ไปอย่างเร่งรีบ ดังนั้นพวกเขาจึงจัดการกับที่นี่ได้ไม่เรียบร้อยนัก!”

“แล้วมันก็ตกไปอยู่ในมือของนักธุรกิจที่เป็นชาวประเทศหมู่เกาะ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้สนใจกับมันมากนัก”

“แต่เนื่องจากคุณเพิ่งได้ถือครองมันไม่นานมานี้ ชาวประเทศหมู่เกาะจึงกลัวว่าคุณจะค้นพบความลับของสถานที่นี้ ดังนั้นจึงมีการลอบโจมตีเกิดขึ้นหลายครั้ง

“ดูท่า ที่นี่คงจะมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อประเทศหมู่เกาะ

“อาจเป็นไปได้ว่าตระกูลสึจิมิคาโดะจะเป็นผู้รับผิดชอบเรื่องนี้ในตอนนั้น” ฮาร์วีย์ดูเฉยเมย

เบนจามินเป็นพวกรอบรู้ดีมาก เขาพึมพำหลังจากเพ่งมองชั่วขณะหนึ่ง

ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย “ดูเหมือนว่าที่นี่น่าจะเป็นสถานที่ทดลองของตระกูลสึจิมิคาโดะในตอนนั้น พวกเขายังมีชื่อเสียงในด้านวิชาหยินหยางด้วย ดังนั้นการทดลองทางชีวเคมีส่วนใหญ่ของที่นี่จึงน่าจะเกี่ยวข้องกับมันด้วย”

ดวงตาของเบนจามินกระตุกเล็กน้อยเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เขาพูดว่า “น้องยอร์ก เราควรทำอย่างไรดี?”

ฮาร์วีย์โบกมือใหู้ผู้คุ้มกันส่งกระบองในมือให้เขา หลังจากควงมันอยู่หลายครั้ง เขาก็โยนมันไปที่แท่นบูชา

ตู้ม! แท่นบูชาพังทลายลง เผยให้เห็นแท่นวางดาบไม้ซึ่งดูใหม่เอี่ยม

มีดาบยาวสีแดงเลือดเล่มหนึ่งวางในแนวนอนบนแท่นวางดาบ มันเปล่งกลิ่นอายอันแสนดุร้ายออกมา

รังสีแห่งการฆาตกรรมพุ่งเข้าหาใบหน้าของพวกเขา ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นรู้สึกหนาวสะท้านไปถึงสันหลังราวกับได้เห็นภาพทะเลเลือดและซากศพที่กองเป็นภูเขา ผู้ที่มีจิตอ่อนแอกว่าทรุดตัวลงคุกเข่าอยู่บนพื้นโดยไม่ทันตั้งตัว