ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1694

หลังจากที่ได้เห็นไคท์ วอล์คเกอร์ ท้าทายฮาร์วีย์ ยอร์ก ทุกคนก็หันมามองที่เขา

จากนั้นสตีเว่น วอล์คเกอร์ก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ฮาร์วีย์ คุณไม่สนใจหรือแค่ไม่รู้วิธีเล่นเกมนี้? บอกเรามาเถอะ ไม่ใช่เรื่องน่าอายอะไรนี่นา!”

ไบรอัน โฮลท์สวนกลับอย่างใจเย็นว่า “นายน้อยวอล์คเกอร์ ทำไมทำให้เขาลำบากเช่นนี้? เขาก็เป็นแค่คนบ้านนอก เขาจะรู้วิธีเล่นเทวนตี้ วันและพอนทูน ได้อย่างไร?”

“เขาอาจจะเล่น วอร์ ก็ได้ ถ้าคุณชวนเขาเล่น!”

ฝูงชนหัวเราะเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น

เทวนตี้ วันและพอนทูน เป็นเพียงชื่อท้องถิ่นของเกมในเมืองกอล เกมนี้เรียกกันว่าแบล็คแจ๊ค

คนที่ไม่รู้กฎของเกมจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขาจะชนะหรือแพ้ นับประสาอะไรกับการเล่นเกมให้ถูกต้อง

ภายใต้สถานการณ์เหล่านั้น ผู้คนควรต้องถูกจัดการหากพวกเขาไม่รู้วิธีเล่นเกม

ทำไมถึงมีคนกล้าบอกว่าไม่สนใจเพราะเห็นแก่ศักดิ์ศรีของตัวเอง?

คนแบบนั้นยอมทนทุกข์เพียงเพราะอยากจะรักษาหน้า!

ไคท์มองฮาร์วีย์ ขณะที่ความสนอกสนใจฉายในดวงตาของเธอ

“ฉันจะทำให้คุณสนใจมากขึ้นได้อย่างไร?”

ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็นว่า “การพนันกันด้วยเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มันไร้สาระ และการพนันด้วยเงินก็เป็นเรื่องผิดกฎหมาย แล้วทำไมเราไม่เล่นด้วยการเดิมพันที่สูงกว่านั้นล่ะ? ถ้าคุณแพ้ คืนนี้คุณต้องกลายเป็นของผม…”

“คืนนี้ต้องกลายเป็นของคุณ?”

ทามารา เอโบนี่กำลังเดือดดาลด้วยความโกรธขณะยืนอยู่ด้านข้าง

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก คุณบ้าไปแล้วหรือเปล่า?”

"คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?!

“อยากให้เธอเป็นของคุณงั้นเหรอ?!

“คิดจริง ๆ เหรอว่าจะมีสิทธิ์ได้ครอบคนอย่างเธอ! ยามอย่างคุณไม่มีสิทธิ์พูดแบบนั้น!

“อะไรทำให้คุณกล้าพูดแบบนี้!

“รีบขอโทษไคท์ซะ!”

ทามารารู้สึกหวาดกลัวและเดือดดาลในเวลาเดียวกัน หากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนี้ล่วงเกินไคท์ ทามาราจะไม่สามารถอยู่รอดในวงการบันเทิงได้ต่อไปอีกแล้ว!

ซีนเธียร์ ซิมเมอร์รู้สึกงุนงงขณะมองไปที่ฮาร์วีย์ พี่เขยของเธอไม่ใช่คนแบบนั้น ทำไมเขาถึงขออะไรแบบนั้นออกมา?

ไบรอันและสตีเว่นตัวแข็งทื่อ จากนั้นก็หัวเราะออกมา

'เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนี้ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังรนหาที่ตาย!'

'ไคท์ วอล์คเกอร์เป็นใครน่ะหรือ?'

สตีเว่นหัวเราะอย่างเย็นชาหลังจากได้ยินคำพูดของไคท์

“นี่มันโคตรจะคุ้มเลย ไอ้หนุ่ม! การจะทำงานให้กับครอบครัววอล์คเกอร์นั้นไม่ง่ายเลย คุณโชคดีมากที่ได้เป็นลูกน้องของตระกูลนี้!”

ทามาราและคนอื่น ๆ ต่างหัวเราะออกมา

ในทางกลับกัน ซีนเธียร์โน้มตัวเข้าไปใกล้ฮาร์วีย์แล้วกระซิบว่า “พี่เขย หยุดเล่นลิ้นได้แล้ว คุณควรขอโทษ คุณหนูวอล์คเกอร์”

“คุณเล่นเกมไม่เก่งอยู่แล้วนี่”

ฮาร์วีย์ยิ้มและมองไปที่ไคท์

“มาเปลี่ยนเรื่องกันดีกว่า

“คุณมีคนรักหรือยัง?”

ไคท์ตัวแข็งทื่อ

"ไม่มี"

“ถ้าผมชนะ คุณจะต้องมาเป็นคนรักของผม” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น

“ในขณะที่ผมอยู่ในมอร์ดู คุณจะต้องติดตามผมไปในทุกที่ที่ผมไป!

“แต่ถ้าผมแพ้ ฉันจะคุกเข่าแล้วตบหน้าตัวเองสักพันครั้ง แล้วทำงานให้ตระกูลของคุณไปตลอดชีวิต!”