ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1726

ฮาร์วีย์ตัวแข็งไปชั่วขณะ แล้วเขาตอบว่า “คุณลุง ที่นี่เป็นบ้านของผมจริง ๆ ผมจะโกหกลุงไปเพื่ออะไร? ทำไมไม่เข้ามานั่งข้างในกันก่อน”

“ลืมมันซะเถอะ ฮาร์วีย์ ทำไมยังไม่เลิกทำเสแสร้งต่อหน้าเราอีก? เธอกำลังพยายามสร้างความประทับใจให้กับใคร? เธอคิดว่าเราไม่รู้เกี่ยวกับภูมิหลังของเธอจริง ๆ เหรอ?”

“ทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร?”

จูนระเบิดอารมณ์ เธอมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาเย้ยหยัน

“เห็น ๆ กันอยู่ว่าวิลล่าหลังนี้เป็นของผู้บัญชาการสูงสุด แต่เธอยังเฉไฉไม่เลิก เธอมันไร้ยางอายจริง ๆ!”

“อย่าบอกนะว่าตระกูลลินช์ยกวิลล่าให้เธอ!”

จูนพร้อมที่จะเหยียบย้ำฮาร์วีย์ให้จมดิม

‘คนชั้นต่ำก็เป็นอย่างที่คิดนั่นแหละ! เขาจะพูดอะไรก็ได้เพื่อสร้างความประทับใจให้คนชนชั้นสูง นี่มันน่าสิ้นหวังและน่าหัวร่อนัก!!'

ฮาร์วีย์หัวเราะอย่างขมขื่นและพูดว่า “เบนจามินยกที่นี่ให้ผมแล้ว”

“พอได้แล้ว ฮาร์วีย์! อย่าพูดอะไรอีกเลย!”

เคลลี่เต็มไปด้วยความผิดหวัง ประกายในดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย

“ลุงไม่อยากพูดอะไรมากไปกว่านี้แล้ว ลุงแค่หวังว่าหลานจะใช้ชีวิตอย่างมีเหตุผลและเลือกเส้นทางที่ถูกที่ควรให้ตัวเองในอนาคต”

เคลลี่รู้สึกผิดหวัง

‘ถ้าพ่อแม่ของฮาร์วีย์รู้ว่าเขากลายเป็นแบบนี้ พวกเขาคงใจสลาย!’

“ถ้าหลานยังคิดว่าลุงเป็นลุงของหลานอยู่…”

“พรุ่งนี้หลานควรไปทำงานและหยุดคิดเรื่องไร้สาระพวกนี้เสีย!”

“สำหรับวิลล่าของหลาน ลุงไม่อยากเข้าไปหรอก!”

เคลลี่ไม่ต้องการดูวิลล่าด้วยซ้ำ เขากอดอกและเดินจากไปด้วยสีหน้าที่มืดมนราวกับราตรี

“เขาฟุ้งเฟ้อมากเกินไป เคลลี่! เขาจะเกาะเราแน่นไม่ยอมปล่อยเป็นแน่!”

จูนรีบตามเคลลี่ไปให้ทัน