ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1727

ฮาร์วีย์ไม่ได้สนใจคำพูดของเฮเซล เมื่อเธอจากไปแล้วฮาร์วีย์ก็โทรหาซีนเธียร์

เมื่อเขาพบว่าหลังจากมีสายเข้ากะทันหัน ซีนเธียร์ต้องไปถ่ายทำอีกครั้งและเธอไม่ได้อยู่ที่วิลล่า ฮาร์วีย์จึงขมวดคิ้วเล็กน้อย

ฮาร์วีย์โทรหาไทสันและบอกให้ไทสันหาคนมาดูแลซีนเธียร์

หลังจากนั้นฮาร์วีย์ก็นำอาหารของเขาเข้าไปในวิลล่าของตัวเอง

เขาใช้คีย์การ์ดเปิดประตู จากนั้นก็เตะประตูให้เปิดออกก่อนจะถอยหลังไปครึ่งก้าว

ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ!

เสียงอู้อี้แหวกผ่านอากาศ ขณะที่ลูกกธนูสามดอกพุ่งตรงไปยังจุดที่ฮาร์วีย์ยืนอยู่

จิตสังหารแผ่ซ่านไปทั่วบริเวณ

ฮาร์วีย์ดูเหมือนจะคาดหวังกับการโจมตีครั้งนี้ เมื่อลูกธนูจำนวนมากบินมาหาเขา เขาก็เหวี่ยงมือโยนกล่องอาหารเข้าไปในวิลล่า เขากระโดดขึ้นไปจับขอบระเบียงชั้นสองด้วยแรงจากมือขวาของเขา เขาดึงตัวเองขึ้นไปยังชั้นสองอย่างว่องไวอย่างกับลิง

กล่องใส่อาหารนั้นกลับเปิดสวิตช์ของวิลล่าและไฟก็ถูกเปิดขึ้นในทันที

นักฆ่าที่ซ่อนตัวอยู่บนชั้นสองถูกเผยตัว พวกเขาสวมชุดดำ ที่แม้แต่ศีรษะของพวกเขาก็ถูกคลุมไว้จนหมดชนิดที่มองแทบไม่เห็นตา จมูก และปากของพวกเขา

น่าฆ่าเหล่านั้นหรี่ตาลงทันทีที่ไฟเปิดขึ้น พยายามจับจ้องไปที่ฮาร์วีย์อีกครั้ง

แต่ทันใดนั้นพวกเขาตระหนักได้ว่าตะเกียบจากกล่องอาหารนั้นหายไปแล้ว

ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ!

นักฆ่าสามคนที่อยู่ใกล้ฮาร์วีย์ที่สุดคว้าที่คอของตัวเอง ก่อนจะล้มลงกับพื้นอย่างนิ่งสนิท ใบหน้าของพวกเขาดูตื่นตกใจ

ฮาร์วีย์พุ่งไปที่ซากศพหนึ่งและใช้ร่างนั้นเป็นเกราะกำบังทันที

ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ!

ลูกธนูอีกสามชุดถูกยิงออกไป แต่มันกลับไม่มีผลอะไร

ฮาร์วีย์หยิบหน้าไม้ตรงหน้าขึ้นมา แล้วยิงไปหลายทิศทาง

ความชื่นชมของเดนเซลที่มีต่อฮาร์วีย์ก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นไปอีก

เพราะอย่างไรเสีย มันก็ไม่ง่ายเลยสำหรับคนวัยนี้ที่จะสงบสติอารมณ์ได้เหมือนฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์เดินไปที่โต๊ะกาแฟที่ใกล้ที่สุดและรินน้ำใส่แก้ว ขณะที่เขาดื่ม เขาก็พูดออกมา

“แน่นอน ผมรอคุณอยู่”

“บอกคนของคุณให้ออกมาเถอะ ผมจะซ่อนใครไปเพื่ออะไรกัน?”

“คุณกำลังรอให้ผมทำอะไรงั้นเหรอ?”

เดนเซลกอดอกอย่างไม่ยี่หระ เขาส่งสัญญาณมือให้ผู้ใต้บังคับบัญชาตรวจสอบการซุ่มโจมตี

ไม่นานก็มีชายฉกรรจ์ราวแปดคนเดินออกมา พวกเขาส่ายศีรษะยืนยันว่าไม่มีการซุ่มโจมตีซ่อนเร้นอยู่

ในเวลาเดียวกัน บิ๊กฟลายที่ฮาร์วีย์เคยเจอมาก่อน ก็เดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและอุทานว่า “ที่นี่ไม่มีปัญหาอะไร พี่ชาย!”