ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1740

เวลาบ่ายสามโมง บนถนนหลินเจียง อเวนิวห่างจากเพิร์ล ออฟ มอร์ดูไม่ถึงสามกิโลเมตร

ในขณะนี้ รถปอร์เช่พานาเมร่าสีแดงกำลังแล่นอยู่บนถนนด้วยความเร็ว

มีหญิงสาวสวยในชุดกี่เพ้านั่งอยู่ที่เบาะคนขับ

เธอสวมแว่นกันแดดสีดำ ซึ่งทำให้ใบหน้าสวยของเธอดูงดงามยิ่งขึ้น

มีผู้หญิงหน้าตาพอไปวัดไปวาได้อีกคนอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร

ผู้หญิงคนนั้นถือปืนอยู่ในมือ แต่เธอคอยหันกลับไปด้านหลังด้วยความหวาดระแวงราวกับว่าเธอกลัวว่าจะมีใครตามมาทัน

หลังจากดูอยู่พักหนึ่งและยืนยันว่าไม่มีใครตามมาแล้ว ผู้หญิงบนเบาะผู้โดยสารมองไปที่อีวอนน์ ซาเวียร์ขณะขับรถและพูดว่า “คุณหนูซาเวียร์ ทำไมคุณถึงเสี่ยงออกมาแบบนี้?!”

“คุณควรรู้ว่าตอนนี้เราถูกกักบริเวณอยู่!”

“ถึงเราจะยังสามารถกิน ดื่มและเดินไปมาในสวนได้…”

“แต่ถ้ามีใครรู้เรื่องนี้เข้า เราจบเห่แน่!”

“อีกอย่าง ตระกูลก็กำลังสืบสวนเรื่องของคุณผู้หญิงอยู่ และคุณหนูก็ตกเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญเช่นกัน!”

“ที่คุณหนูหนีมาอย่างนี้ ไม่ใช่เป็นการยอมรับกลาย ๆ เหรอว่าคุณผู้หญิงเป็นคนทำเรื่องเหล่านั้นจริง ๆ?!”

“คุณซาเวียร์ ฟังฉันนะ เราย้อนกลับไปก่อนที่พ่อบ้านอีแวนส์จะรู้เรื่องนี้เถอะ”

“ไม่อย่างนั้น เกิดเขารู้ว่าเราหนีมา ก็จะไม่มีใครปกป้องเราได้ถ้าเขาโกรธขึ้นมา!”

หญิงสาวคนนี้คือเมลานี ซาเวียร์ ผู้คุ้มกันที่แม่ของอีวอนน์จัดมาให้อยู่กับเธอ

แต่เมื่อพิจารณาจากทัศนคติของเธอที่มีต่ออีวอนน์ในตอนนี้ เมลานีไม่เคารพอีวอนน์เอาเสียเลย

เพราะคนรับใช้จะไม่พูดกับผู้เป็นนายด้วยท่าทีเช่นนี้

ผู้คุ้มกันอีกคนที่นั่งอยู่เบาะหลัง ฮันเดลซึ่งก่อนหน้านี้เคยปรากฏตัวพร้อมกับอีวอนน์พูดด้วยใบหน้าเศร้าหมองในตอนนี้ว่า “เมลานี ทำไมถึงพูดแบบนั้น?”