ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1744

“คุณล้ำเส้นฉันมากเกินไปแล้ว!”

การแสดงออกของอีวอนน์ ซาเวียร์นั้นมืดมนราวกับกลางคืน และใบหน้าของเธอก็ดูน่ากลัว

“ฉันล้ำเส้น?”

เฟล็ทเชอร์ อีแวนส์ยิ้ม

“โถ อีวอนน์ เธอคิดว่าเธอยังคงเป็นคุณหนูซาเวียร์ที่สูงส่งและยิ่งใหญ่อยู่อีกหรือ?”

“ฉันจะบอกเธอให้ ตระกูลสมิธจบแล้ว! สถานการณ์ของพวกเขามีแต่จะเลวร้ายลงทุกที!”

“แม่ของเธอเองก็อยู่ยังอยู่หลังลูกกรงนั่นต่อไป!”

“เธอคิดจริง ๆ หรือว่าตระกูลสมิธจะปล่อยเธอไป ต่อให้ฉันบังคับตัวเองให้ปล่อยเธอไปก็เถอะ!”

“หยุดคิดเพ้อเจ้อสักที!”

“รับใช้ฉันอย่างเชื่อฟัง แล้วฉันจะได้พูดถึงเธอต่อเจ้าชายได้แง่ดีหน่อย เข้าใจไหม?”

เฟลทเชอร์เปล่งออร่าที่แข็งแกร่งและความมั่นใจออกมามาราวกับว่าทุกสิ่งที่เขาพูดเป็นความจริง

อีวอนน์ขมวดคิ้ว จากนั้นตอบอย่างใจเย็นว่า “เทอร์รี่ ตระกูลสมิธขอให้คุณจัดการกับฉันเหรอ?”

“มีไม่มีก็ไม่เห็นต้องสน”

หน้าตาขี้เล่นฉายอยู่บนใบหน้าของ เฟลทเชอร์

“สิ่งที่เธอต้องรู้ก็คือเธอกำลังตกที่นั่งลำบาก และฉันก็เป็นคนเดียวที่จะช่วยเธอได้!”

“อ้อ ฉันลืมบอกเธอไป สมาชิกตระกูลสมิธหลายคนที่อยู่ข้างเธอถูกสังหารอย่างโหดเหี้ยม”

“เธอเป็นคนใจร้ายอีวอนน์ เธอนี่เหมือนแม่ของเธออย่างกับแกะ กับลูกตัวเองก็ไม่เว้น!”

การแสดงออกของอีวอนน์เปลี่ยนไปอย่างฉันพลัน

“แกมันไร้ยางอาย!”

แม้ว่าฮันเดลจะเป็นคนทำ แต่เขาก็รู้ว่าเขาแค่ทำให้คนอื่นบาดเจ็บและไม่ได้ฆ่าพวกเขา

ตั้งแต่เขาพูดเรื่องนี้ขึ้นมา ก็เห็นได้ชัดว่านี่เป็นฝีมือของเฟลทเชอร์

ในขณะนี้ สีหน้าของฮันเดลมืดลง

“เฟล็ทเชอร์ คุณเคยคิดถึงผลของการเป็นคนไร้ยางอายแบบนี้บ้างไหม?”

“เมื่อทุกคนรู้ว่าคนเหล่านั้นตายด้วยฝีมือใคร คุณคิดว่าพ่อบ้านอย่างคุณยังจะหนีไปไหนรอด?”

“ฉันไม่รู้ว่าถึงตอนนั้นฉันจะหนีไปไหนได้ แต่ฉันรู้ว่าพวกเธอทุกคนจะไม่รอดถ้าไม่ยอมรับเงื่อนไขของฉันในตอนนี้!”

เฟล็ทเชอร์กอดอกในขณะที่แสดงสีหน้าเศร้าสร้อย

“คุณหนูซาเวียร์ ไปกับฉันเดี๋ยวนี้ไม่งั้นเธอจะถูกซ้อมจนตาย

“อีวอนน์น่ะโง่ แต่นายมันไร้สมองยิ่งกว่า!”

เฟลทเชอร์ยกฮันเดลขึ้นมาระหว่างที่พูด จากนั้นก็ตบหน้าเขาประมาณสิบครั้ง ฟันหลายซี่หลุดออกจากปากของฮันเดล ซึ่งเป็นภาพที่น่าสยดสยอง

ฮันเดลต้องการจะตอบโต้ แต่ตอนนี้ปืนของเฟลทเชอร์ชี้ไปที่หัวของเขาพอดี

ในที่สุดแฮนเดลก็ถูกเมลานีเตะออกไปข้าง ๆ และนอนหายใจไม่ออกอยู่บนพื้น

“เฟล็ทเชอร์ อีแวนส์ มันจะมากเกินไปแล้วนะ!”

ในขณะนั้น ใบหน้าของอีวอนน์มืดมนราวกับกลางคืน เธอก้าวไปข้างหน้าและตบไปที่หน้าของเฟล็ทเชอร์ ทำให้เขาเซถอยหลังไป

“พ่อบ้านอีแวนส์ คุณไหวไหม?!”

เมลานีจับเฟลทเชอร์ไว้แน่น จากนั้นจ้องไปที่อีวอนน์ขณะที่แสดงความเดือดดาลสุดขีด

“แกกล้าดียังไงมาตบพ่อบ้านอีแวนส์แบบนั้น!”

“แกกล้าดียังไง?!”

“ใครใช้ให้แกมาตบเข้า!”

“นังจิ้งจอกเจ้าเล่ห์!”

“แกกำลังรนหาที่ตาย!”