ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 176

ในขณะที่เขาสังเกตเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของโรซาลี เลียม สโตนก็แอบดูอยู่ข้าง ๆ เขาไม่สามารถที่จะเพิกเฉยต่อความรู้สึกที่ว่าโรซาลีอาจมีความสัมพันธ์พิเศษกับผู้ชายที่เพิ่งปีนขึ้นไปบนสังเวียน เมื่อคิดเช่นนี้เขาก็เกิดความหวังที่จะได้เธอมาเป็นของตัวเอง

ไม่มีใครสังเกตเห็นเลียม สโตนที่แอบส่งข้อความทางโทรศัพท์ของเขาอย่างรวดเร็ว เมื่อเสร็จแล้วเขาก็เหลือบมองไปที่โรซาลี หากทุกอย่างเป็นไปตามแผนคืนนี้สาวสวยคนนี้จะเป็นของเขา

…

นอกเวทีมวย

ไทสันยืนอยู่ในฝั่งผู้ชม ฮาร์วีย์คงเสียสติไปแล้ว การเผชิญหน้ากับเลียม สโตนด้วยตนเองเพื่อทำข้อตกลงเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าสิ่งที่เขาพยายามทำในตอนนี้ บางทีฮาร์วีย์อาจไม่เข้าใจความหมายของคำว่า ‘รนหาที่ตาย’

…

ในเวทีมวย

ฮาร์วีย์พันหมัดด้วยผ้าพันสีขาว สีหน้าของเขาเป็นธรรมชาติและไม่มีความกังวลใด ๆ

คู่ต่อสู้ของเขาเผยรอยยิ้มขบขัน “พี่ชาย ถ้าฉันเป็นคุณตอนนี้ฉันจะขอความเมตตาและออกไป คุณไม่ต้องมาประลองหมัดของฉันหรอก ฉันควบคุมไม่ได้หรอกนะว่าจะหมัดหนักแค่ไหน มันน่าเสียดายจริง ๆ ถ้าคุณถูกทำร้ายจนตายเพียงเพราะอยากดูดีต่อหน้าคนอื่น”

ฮาร์วีย์ยิ้ม แต่ไม่พูดอะไร เขากระดิกนิ้วส่งสัญญาณให้นักมวยเข้ามา

นักมวยคนนั้นเหยียดยิ้มทันทีและเขาพุ่งเข้าใส่ฮาร์วีย์ด้วยกำลังทั้งหมดที่มี

ฮาร์วีย์หลบอย่างง่ายดาย นักมวยคนนั้นไม่สามารถย้อนเวลาได้ หมัดของเขาพุ่งผ่านไปได้โดยไม่ได้แม้แต่ทำร้ายผมแม้แต่เส้นเดียวของฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์ที่ใบหน้าดูเย็นชาคว้าโอกาสวนหมัดสอยดาวบนใบหน้าของคู่ต่อสู้

ความแรงหมัดของฮาร์วีย์นั้นทำให้นักมวยรู้สึกว่าฟันของเขาบางซี่หลุดออกจากปากของเขาอย่างแรง ในวินาทีถัดมาร่างของเขาถูกเหวี่ยงไปข้างหลังจนหลุดออกนอกสังเวียน เชือกหนารอบวงสังเวียนไม่สามารถรองรับกายของเขาได้ เขาทรุดตัวลงบนพื้นกระตุกด้วยความเจ็บปวดจนไม่สามารถลุกขึ้นได้

น๊อคคู่ต่อสู้ได้เพียงหมัดเดียว!

ความเงียบปกคลุมไปทั่วโรงยิมมวย