ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1792

ผู้อาวุโสในชุดสูทกรีดร้องและพยายามลุกขึ้น ก่อนที่เขาก็คว้าขวดไวน์ด้วยความโกรธ “ไอ้*ารเลว แกกล้าดียังไงมาตบฉัน!! ฉันจะฆ่าแก!"

เพี๊ยะ!

ฮาร์วีย์ ยอร์กตบผู้อาวุโสคนนั้นและส่งเขาออกไปอีกครั้ง!

“ผมรู้จักตัวเองเป็นอย่างดี ผมพูดและทำเรื่องพวกนั้นก็เพื่อค้นหาความจริงเท่านั้น!

“คุณจะไปแจ้งตำรวจก็ได้! จะฟ้องผมก็เอาสิ! อยากจะจ้างทนายความก็เอาเลย!

“แต่นี่ไม่ใช่เหตุผลที่คุณจะมาใช้ความรุนแรง!

“บ้านเมืองมีขื่อมีแป!

“สำหรับพฤติกรรมของคุณ ไม่ว่าจะถูกหรือผิดยังไง ผมคงต้องส่งคุณไปที่สถานีตำรวจก่อน!”

ฮาร์วีย์ย้อนคำพูดของผู้อาวุโสแบบคำต่อคำ

ผู้อาวุโสโสโกรธมากจนอยากจะกระอักเลือด "แก…"

ฮาร์วีย์ไม่สนใจเขาและเดินขึ้นโพเดียมไป จากนั้นเขาก็เตะกล่องของขวัญต่าง ๆ ที่เตรียมไว้บนแท่นให้ร่วงหล่นไปที่พื้น จากนั้นเขาก็มองไปรอบ ๆ ผู้ชมอีกครั้งและเอ่ยขึ้นว่า “เซธ คีตัน จนถึงตอนนี้คุณก็ยังไม่อยากออกมาอีกเหรอ?”

“พ่อหนุ่ม นายไม่รู้หรือว่าที่ฉันไม่ปรากฏตัวก็เพราะฉันให้โอกาสนาย”

เมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์หยิ่งยโสและแฉเขาจนหมดเปลือก เซธก็ไม่อาจนิ่งดูดายได้อีกไม่ว่าเขาจะพยายามสงบสติอารมณ์แค่ไหนก็ตาม

เขาค่อย ๆ ยืนขึ้นและจุดซิการ์ จากนั้นเขาก็เหล่ไปที่ฮาร์วีย์ซึ่งกำลังเดินเข้ามาใกล้อย่างช้า ๆ ในขณะนี้และพูดต่อไป

“สำหรับนังตัวดีซีนเธียร์ ซิมเมอร์นั่นน่ะหรือ?

“ทำไมยัยนั่นถึงไม่ปกป้องภรรยาของฉัน?

“เธอน่าจะเป็นคนที่ถูกบดขยี้จนตาย ทีนี้ภรรยาของฉันก็จะปลอดภัย!

“แต่เพราะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับภรรยาของฉัน นังส*รเลวนั่นจึงต้องรับผลที่ตามมาไง!

“ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อวานเป็นแค่เพียงบทเรียนสำหรับเธอเท่านั้น!

“ตราบใดที่ภรรยาของฉันยังไม่ฟื้น ฉันจะไม่ปล่อยเธอไป!

“ไอ้เ*รนี่มันเก่งจริง ๆ”

เซธไม่ได้แสดงความสำนึกผิดใด ๆ ออกมาเลยแม้แต่น้อย

“ดูเหมือนว่าซีนเธียร์จะบอกนายแล้วสินะ แสดงว่าเธอคงประทับใจในตัวฉันมากเลยใช่หรือเปล่าล่ะ?

"ทำไม? นายจะนัดให้เราไปเจอกันหรือไง?

“หลังเสร็จกิจแล้ว ฉันจะให้อั่งเปาซองใหญ่กับนายด้วย!”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า!”

ฮาร์วีย์มองดูนาฬิกาโรเล็กซ์เรือนเก่าบนข้อมือของเขาอย่างเฉยเมย จากนั้นเขาก็พูดอย่างสบาย ๆ ว่า “ตอนนี้อีกสามสิบนาทีจะถึงเที่ยง หลังบ่าย 2 โมง คีตัน เรียล เอสเตทส์จะถูกลบออกจากมอร์ดูโดยสิ้นเชิง”

“ถูกลบออกจากมอร์ดู?”

เซธพ่นควันหนาทึบออกมา

“ไอ้เปี๊ยกนี่ ดูเหมือนว่านายมีอำนาจไม่น้อยเลยนะ ไม่ใช่แค่มาทำตัวเกกมะเหรกเกเรที่นี่ แต่ยังคิดจะมายุ่งย่ามกับบริษัทของฉันด้วยงั้นหรอ?”