ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 180

เมื่อเขาพันผ้าในมือเสร็จแล้ว ดาริโอมัวร์ก็ขยับตัวและพุ่งไปข้างหน้า เขาพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อเทียบได้กับนักวิ่งเข้าเส้นชัย

ฮาร์วีย์กดเท้าซ้ายลงบนพื้นอย่างมั่นคงโดยใช้โมเมนตัมผลักร่างของเขาขณะที่เขากระโจนเข้าหาดาริโอ

คนดูที่เฝ้าดูการต่อสู้หายใจเข้าฟึดฟัด

เชนนั่งยิ้มอยู่ในห้องวีไอพี โรซาลีอยู่ข้าง ๆ ด้วยอาการประหม่า ใบหน้าที่ยิ้มก่อนหน้านี้ของเลียมถูกแทนที่ด้วยใบหน้าที่หม่นหมอง

นักสู้ทั้งสองปะทะกันทั้งต่างมีทักษะสูงในทักษะตัวเอง สำหรับดาริโอนี่เป็นครั้งแรกของเขาที่ต้องปะทะกับคู่ต่อสู้ที่มีความสามารถเท่ากันนับตั้งแต่เขาเข้ามาที่นี่

การแข่งขันดังกล่าวเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นอย่างยิ่งที่ได้รับชม

พลั่ก!

หมัดสองหมัดกระแทกเข้าหากันด้วยจังหวะการเต้นของหัวใจเดียวกัน การชกต่อยปะทะกันอย่างรวดเร็ว มีเพียงการเปลี่ยนหมัดโจมตีด้วยความรุนแรง

ความเจ็บปวดที่เสียดแทงเข้ามาที่ฮาร์วีย์ขณะที่มือขวาเริ่มสั่น เขาไม่ได้ฝึกฝนมาเป็นเวลาสามปีดังนั้นจึงทำได้ไม่ดีที่สุด ถ้าเขาฝึกฝนมาตลอด ดาริโอจะไม่สามารถทำร้ายเขาได้แน่นอน

ความเจ็บปวดที่มือขวาของเขาไม่สามารถทำอะไรฮาร์วีย์ได้ เขามีสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลงตามปกติและดวงตาของเขายังคงจดจ่อมุ่งมั่น

ดาริโอรู้สึกงุนงง นี่เป็นครั้งแรกที่ต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่สามารถต่อสู้กับเขาได้ การโจมตีที่รุนแรงของเขาไม่ได้เป็นการทดสอบความแข็งแกร่งเท่านั้น คนเราต้องมีร่างกายที่แข็งแรงเพื่อให้ยืนหยัดอยู่ได้ ในความเป็นจริงการชกของเขาอาจทำให้มือของคู่ต่อสู้พิการได้อย่างง่ายดายด้วยการเหวี่ยงหมัดเพียงครั้งเดียว

ขณะที่ทั้งสองต่อสู้กันนักมวยที่เหลือก็ออกมาดู พวกเขารู้สึกตกใจกับความภาพการชกต่อยตรงหน้า

“ไอ้สวะคนนี้กล้าต่อกรกับดาริโองั้นหรือ!”

“มันเป็นไปได้อย่างไร? หมัดของดาริโอหนักถึงพันปอนด์! ไม่มีใครสามารถต่อสู้กับเขาได้จากการเผชิญหน้าโดยตรง!”

“แต่ถึงกระนั้นไอ้สวะคนนี้กลับไม่ได้รับบาดเจ็บเลย!”

“นี่คือทักษะความชำนาญของนายน้อยแห่งยอร์ก…” ไทสันสูดหายใจเข้าอย่างแรง ดวงตาของเขากระตุก ฮาร์วีย์เคยสัมผัสชีวิตตามท้องถนนและช่วยยกระดับสถานะของเขาในภายหลัง เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เลยที่เขาจะสงสัยว่าบุคคลที่กล้าหาญเช่นนี้จะถูกคนอื่นข่มเหงอยู่ตลอดเวลาได้อย่างไร การกระทำของฮาร์วีย์ในวันนี้ทำให้ความสงสัยในใจของเขาเกิดขึ้นอีกครั้ง

นี่คงต้องเป็นเรื่องตลก ฮาร์วีย์ไม่ใช่ทายาทเศรษฐีที่วัน ๆ เอาแต่ใช้ชีวิตสนุก เขาเป็นคนที่ทำตัวธรรมดา ที่สำคัญเขาก็ไม่ได้เป็นคนไร้การศึกษา เขาเป็นเลิศทั้งในด้านการบริหารและทักษะการต่อสู้ ไทสันคงไม่กล้าที่จะรุกรานคนเช่นนี้