ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 181

“ไม่เลว การชกของดาริโอมีระดับเทียบเท่าแชมป์โลกมวยสากล” เชนลูบเคราของเขา “แรงที่เหวี่ยงหมัดออกไปคงมีน้ำหนักประมาณหนึ่งพันปอนด์”

“คุณมีแววตาที่เฉียบคมจริง ๆ มิสเตอร์ไนส์เวลล์” เลียมพูดกล่าวอย่างเยาะเย้ย “หมัดของเขาสามารถทำให้คนทั่ว ๆ ไปกระดูกหักได้อย่างง่ายดาย พวกเขาต้องนอนโรงพยาบาลครึ่งเดือน! ไ้อ้สวะคนนี้ช่างกล้าที่ไปท้าทายและใช้แขนปกป้องการโจมตีของดาริโอ ถ้าผมพูดไม่ผิดตอนนี้แขนทั้งสองข้างของเขาคงจะหักแหลกละเอียดไปแล้ว!”

เลียมมั่นใจ แต่ในวินาทีถัดมาสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป ฮาร์วีย์ค่อย ๆ คลี่กางแขนแขนของเขาออก แม้ว่าเขาจะมีอาการเนื้อตัวสั่น แต่ก็เห็นได้ชัดว่าแขนของเขาไม่ได้หัก

ใบหน้าของเลียมเปลี่ยนสี ริมฝีปากของเผยอค้างพร้อมขมวดคิ้วด้วยความหงุดหงดในสภาพที่ฮาร์วีย์ได้รับบาดเจ็บใด ๆ

เชนพูดอย่างเฉยชาว่า “มิสเตอร์สโตน ดูเหมือนว่าคุณจะคิดผิด ผู้ชายคนนี้เกินความคาดหมายของเราทั้งคู่จริง ๆ ดูเหมือนว่าเขาจะตั้งรับต่อแรงหมัดของดาริโอนั้นได้อย่าง นั่นเป็นทักษะที่ดีทีเดียว”

เลียมกัดฟันกรอด “แม้ว่าเขาจะสามารถตั้งรับการโจมตีนั้นได้ แต่ตอนนี้เขาก็คงเสียพละกำลังไปมากอย่างแน่นอน…”

“อาจจะเป็นแบบนั้น” เชนรู้สึกสนุกมากทีเดียว ความสนใจในตัวฮาร์วีย์ทวีความรุนแรงมากขึ้น “อย่างไรก็ตามเราต้องดูต่อไปเพื่อดูว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร”

ดาริโอหมุนคอของเขาและเสียงจากการยืดคลายเส้นดังกึกก้อง เขาเรียนรู้จากฮาร์วีย์แล้วว่าหมัดกระสุนปืนใหญ่ของเขาที่เคยทำให้คนอื่นหมดสติ แต่กับฮาร์วีย์นั้นแตกต่างออกไป แม้ว่ามือทั้งสองข้างของฮาร์วีย์จะสั่นไม่หยุด แต่ร่างกายของเขาก็ยังคงตั้งมั่นและมั่นคง

“ไม่เลว คุณสามารถตั้งรับหมัดผมได้ คุณไม่ได้จบลงไปกองที่พื้น ผมชักสนุกแล้วสิ”

ฮาร์วีย์ลูบคลำมือทั้งสองข้างของเขาเบา ๆ เขาพูดอย่างเรียบ ๆ ว่า คุณค่อนข้างมีทักษะ แต่คุณกลับทำลายความสามารถของตัวเองด้วยการทำงานในโรงยิมแห่งนี้ ทำไมคุณไม่ไปทำงานกับผมล่ะ ผมสัญญาว่าตำแหน่งของคุณจะไม่ต่ำกว่าไทสันแน่นอน”

ดาริโอตอบอย่างสบาย ๆ ว่า “ในตอนแรกผมตั้งใจที่จะเดินเตร่ไปตามถนนเรื่อย ๆ ไทสันและเลียมจะไม่สามารถควบคุมผมในนิอัมมี่ได้ ทั้งหมดที่ผมต้องการคือเงิน”

“ผมได้รับเงินจากโรงยิมชกมวยนี่แล้ว ดังนั้นผมจำเป็นต้องทำตามข้อตกลง แม้ว่าผมจะชื่นชมคุณ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะปล่อยคุณไป”

เมื่อเขาพูดจบดาริโอก็กดเท้าของเขาลงบนพื้นอย่างมั่นคงจนรอยเท้าของเขาปรากฏอยู่บนสังเวียน เขาพุ่งไปข้างหน้าเหมือนเสือชีตาห์ที่กำลังพุ่งเข้าใส่เหยื่อ หมัดหนัก ๆ ที่แหวกเฉือนอากาศพุ่งทะยานออกไป

ฮาร์วีย์ขมวดคิ้วและถอยหนี ช่วงเวลาเดียวกันเขาเหวี่ยงขาขวาขึ้นเพื่อปัดป้องการโจมตีของดาริโอ