ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 183

เลียม สโตน โบกมือเป็นสัญญาณ ชายคนหนึ่งของเขาที่ถือท่อนเหล็กอยู่ข้างหลังเขาพูด “เจ้านายครับ เคยมีคนมาที่ยิมชกมวยของเราด้วยการชนะติดต่อกันสิบครั้ง เขาคิดว่าเขาจะได้รับเงินมหาศาล แต่เขาไม่เข้าใจหลักการพื้นฐานอย่างหนึ่ง หลักการนั้นคือการใช้สองมือเพื่อเอาชนะสี่มือนั้นเป็นเรื่องยาก ผู้ชนะที่ไม่สามารถจัดการพวกเราทุกคนได้และถูกทุบตีจนเละ และนั่นเขารู้แล้วว่าเขา ‘ยอดเยี่ยม’ แค่ไหน!”

“คุณได้ยินแล้วใช่ไหม? ผมยอมรับว่าคุณค่อนข้างมีทักษะที่สามารถทำให้ดาริโอ มัวร์ ล่าถอยได้ คุณยังยอดเยี่ยมมากเพราะคุณสามารถทำให้ไทสันยืนอยู่ข้างหลังคุณได้” เลียมหัวเราะอย่างเย็นชา “ปัญหาคือตอนนี้คุณทั้งคู่อยู่ในอาณาเขตของผม นี่เป็นเวลาที่จะอวดดีอยู่อีกงั้นเหรอ?”

ฮาร์วีย์อดไม่ได้ที่จะโพร่งถามตรง ๆ ว่า “ผมได้ยินมาว่าคุณให้การสนับสนุนครอบครัวบรู๊คและทำให้ชีวิตเราเกิดความยากลำบาก?”

เลียมขมวดคิ้ว เขาหัวเราะเบา ๆ “พี่ชาย คุณจำเป็นต้องเริ่มสงครามครั้งใหญ่เพียงเพื่อประโยชน์ของลูกน้องสองคนงั้นหรือ? ไป เอาเงินมา มาจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้พวกเขากัน”

"ครับ เจ้านาย!" ลูกน้องคนหนึ่งของเขานำกระเป๋าเงินสองใบออกมาและเปิดมันต่อหน้าเลียม

เลียมใช้มือล้วงหยิบเงินสดข้างในออกมาอย่างลวก ๆ เขาคว้าออกมาสองสามปึกแล้วโยนออกไป ธนบัตรหลากสีลอยอยู่ในอากาศชั่วขณะก่อนที่จะลงสู่พื้น

ฮาร์วีย์ไม่ละสายตาจากเงินที่อยู่บนพื้นแม้แต่นิดเดียว เขาพูดต่ออย่างเย็นชาว่า “เลียม สโตน อย่ามาโทษผมที่ไม่ให้โอกาสคุณ เลิกยุ่งกับกิจการของตระกูลบรู๊คซะ หรือไม่ก็เตรียมรับผลที่ตามมาได้เลย”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! คุณต้องการให้ผมรับผลที่จะตามมางั้นเหรอ?” เลียมหัวเราะออกมาเสียงดัง “คุณยังหลับฝันอยู่เหรอฮาร์วีย์? คุณคิดว่าผมจะปล่อยให้คุณเดินออกไปที่นี่โดยที่แขนขาของคุณยังครบถ้วนสมบูรณ์แบบนี้จริง ๆ เหรอ? คุณไม่ต้องการที่จะเห็นหน้าคนรักของคุณงั้นหรือ? ผมชื่นชมคุณจริง ๆ ที่คุณยังสามารถใช้ชีวิตที่เรียบง่ายได้แม้ว่าคุณจะมีทั้งภรรยาและคนรักในเวลาเดียวกันก็ตาม!”