ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1881

เพล้ง!

ไม่นานเสียงแตกของขวดไวน์ครั้งสุดท้ายก็ดังขึ้น ในตอนนั้นทุกคนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างชัดเจน

พวกเขาเห็นฮาร์วีย์หยิบกระดาษทิชชู่ออกมาเช็ดนิ้วของตัวเอง

คนของลูคนอนอยู่บนพื้น

บางคนดูยับเยินและฟกช้ำ

บางคนชักเกร็งไปทั้งตัว

และเห็นได้ชัดว่าไม่มีใครลุกขึ้นยืนได้ไหวอีก

“อ๊าก อ๊ากกก…” เดมีและคนที่เหลือได้ยินเสียงคำรามด้วยความเจ็บปวดของพวกเขาอย่างชัดเจน เพราะเขาอยากจะกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่เพราะเขาไม่อาจทำเช่นนั้นได้

โรนัลด์และผู้บริหารระดับสูงซ่อนตัวอยู่ด้านหลังสุด หางตาของพวกเขากระตุก ใบหน้าของพวกเขาก็ดูเหลือเชื่อ

ในความคิดของพวกเขา คนที่น่าจะสะบักสะบอม ฟกช้ำและนอนอยู่บนพื้นในเวลานี้ควรเป็นฮาร์วีย์ ไม่ใช่ลูกน้องของลูค

ไคท์ถอนหายใจโล่งอก แม้ว่าเธอจะรู้ว่าฮาร์วีย์แข็งแกร่ง แต่เธอก็ยังอดกังวลไม่ได้

ใบหน้าของลูคซีดและมืดหม่น ใบหน้าของเขาเปลี่ยนสีไปเรื่อย ๆ คล้ายกับโชว์เปลี่ยนหน้ากาก มันน่าเกลียดสุดจะพรรณนา

หลังจากที่ฮาร์วีย์ทำความสะอาดนิ้วของตัวเองเสร็จ เขาก็เดินเข้าไปใกล้ลูค

ลูคถอยหลังไปหนึ่งก้าว สีหน้าของเขาดูแย่มาก เขาพูดอย่างหนักแน่นว่า “ยอร์ก แกต้องการอะไร”

“มาทำร้ายคนของฉันในถิ่นของฉัน?”

“อยากตายนักหรือไง?”

ฮาร์วีย์ยิ้ม เขาตบหน้าลูคและพูดอย่างเฉยเมย “ตั้งแต่ฉันกล้าทำร้ายคนของคุณนายในถิ่นของนาย นายก็น่าจะรู้แล้วว่าฉันไม่กลัวนาย เรื่องง่าย ๆ แค่นี้นายไม่เข้าใจหรอ?”

“ฉันจะบอกนายตรง ๆ แค่ผู้คุ้มกันไม่กี่คนของนายทำอะไรฉันไม่ได้หรอก”

“ถ้าอยากจะเล่นงานฉันจริง ๆ เกรงว่านายต้องมีคนมากกว่านี้”

“โดยปกติแล้วฉันจะให้เวลานายทำแบบนั้น”

จากนั้นฮาร์วีย์ก็หันกลับมา เขาจับมือของไคท์พร้อมที่จะจากไป

ภายใต้สายตาที่ตกตะลึงของฝูงชน จู่ ๆ ก็มีใครบางคนกระโดดออกมา

ความโกรธถูกเขียนขึ้นทั่วใบหน้าที่สวยงามของเดมี “แกจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น! จะไม่มีใครออกไปไหนได้!

“ไคท์ ฮาร์วีย์! อย่าคิดว่าเรื่องนี้มันจบลงแล้วนะ!

“เพียงเพราะตัวแทนลูคไม่โกรธพวกแก ก็ไม่ได้หมายความว่าเราเราจะคิดเหมือนเขา!

“แกกล้าตบผู้แทนลูคต่อหน้าฉัน! แกมันรนหาที่!

"ฉันจะขอเตือนแกไว้เลยนะ ถ้าแกไม่คุกเข่าขอโทษตัวแทนลูคเดี๋ยวนี้ ฉันจะแจ้งตำรวจ!”

เมื่อพูดจบ เดมีก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหมายเลขสามตัว เธอดูหยิ่งผยองอย่างหาที่เปรียบมิได้

ในตอนที่เธอขยับ เธอก็เข้าขวางทางของไคท์และฮาร์วีย์ทันที