ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1882

“หมาที่ดีจะไม่ขวางทางคนอื่น”

ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย

เดมีตอบโต้อย่างโกรธจัด “แกกล้าดียังไงมันดูถูกฉันขนาดนี้ นายยอร์ก! ฉันขอเตือนแกไว้เลย แก…!”

เพี๊ยะ!

ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าและตบเดมีเข้าอย่างจัง เธอถูกส่งให้ลอยออกไปทันทีและร่วงหล่นลงในสระว่ายน้ำ

บุ๋ม บุ๋ม บุ๋ม...

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างหวาดกลัว พวกเขาจ้องมองไปที่เดมีที่กำลังค่อย ๆ จมลงไปในสระน้ำลึก

สาวสวยในชุดว่ายน้ำหลายต่อหลายคนอ้าปากค้างด้วยความตกใจพวกเธอปิดปากของตัวเองไม่ได้อยู่นานพอตัว

โรนัลด์ดูฉากนั้นด้วยความวาดกลัว ในดวงตาเกิดความวูบไหวขึ้นเล็กน้อย

***

หลังอาหารกลางวัน ในอาคารวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่น…

ทันทีที่ฮาร์วีย์และไคท์เข้าไปในอาคาร พนักงานสองสามคนก็ออกมาเชิญพวกเขาเข้าไปในห้องประชุมขนาดใหญ่อย่างเคร่งขรึม

ในขณะนั้นทั้งห้องประชุมเต็มไปด้วยผู้คน

นอกจากผู้บริหารระดับสูงของกลุ่มแล้ว จัสติน วอล์คเกอร์ ประธานบริษัทวอล์คเกอร์ก็อยู่ที่นั่นด้วย เขานั่งหลับตาเองหลังอยู่บนเก้าอี้

ที่นั่งบางที่นั่งซึ่งแต่เดิมว่างเปล่าถูกครอบครองโดยผู้ถือหุ้นสองสามคนที่กำลังโกรธจัด

พวกเขาทั้งหมดแต่งกายด้วยเสื้อผ้าราคาแพง เมื่อพวกเขาเห็นฮาร์วีย์และไคท์เดินเข้ามา พวกเขาก็ตวาดออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว

“ไอ้พวกโง่ไร้สมอง! พวกแกสร้างแต่ปัญหา!

“ถ้าช่วงบ่ายหุ้นตกเพราะแก ฉันจะตีแกให้ตาย!

“แกอยากได้ตำแหน่งซีอีโอ ทั้งที่ไม่มีประสบการณ์งั้นหรอ? อยากได้ชื่อว่าเป็นนักธุรกิจนักใช่ไหม?

“ถ้ามีเวลา ก็ลองตักน้ำใส่กะโหลกดูบ้าง! แกคิดว่าแกเป็นใคร!

“ถ้าฉันเป็นแก ฉันจะยอมรับผิดและลาออกทันที!

“แกสร้างปัญหาให้กับบริษัท แต่ยังไปกินอาหารจากประเทศหมู่เกาะได้อย่างสบายใจ? แกนี่มันไร้ยางอายจริง ๆ…!”

ในครึ่งนาที ฮาร์วีย์เข้าไปในห้องและนั่งลง ฝูงชนที่โกรธเกรี้ยวส่งคำสาปแช่งทุกประเภทออกมา