ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1895

มีคนเดินออกมาจากเงามืดของห้องโถง

เขาสูงเพียงห้าฟุตสองนิ้ว เขาหัวโล้นเล็กน้อยและใบหน้าก็ดูคล้ายลิง

ดาบทั้งยาวและสั้นจากประเทศหมู่เกาะอันเหน็บอยู่ข้างเอวของเขา ในทุกย่างก้าวล้วนเปล่งรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวออกมา

“นักดาบแห่งประเทศหมู่เกาะ?!”

จัสตินขมวดคิ้ว

"ถูกต้อง คุโรดะ ทาโร่เป็นยอดฝีมือของชินดัน เวย์ ทักษะดาบของเขานับว่าหาตัวจับยากในมอร์ดู

“ไม่ว่าราเชลจะแข็งแกร่งแค่ไหน เธอคงไม่สามารถป้องกันการโจมตีจากเขาได้”

“คุณวอล์คเกอร์ อยู่กับเขาแล้วก็ไม่ต้องกลัวอะไรราเชลอีก” ลูคัสพูดพลางหรี่ตาอย่างครุ่นคิด นี่เป็นหนึ่งในไพ่ตายของเขา ถ้าสิ่งนี้ไม่สามารถช่วยให้เขาบรรลุเป้าหมายได้ เขาก็คงไม่เรียกคุโรดะออกมา

ถึงอย่างนั้น หากคนนอกพบว่าเขากำลังร่วมมือกับพลเมืองของประเทศหมู่เกาะ เขาจะตกอยู่ในที่นั่งลำบาก

หลังจากวิเคราะห์คุโรดะอยู่นาน จัสตินก็พูดช้า ๆ ว่า “เจ้าชายฌอง คุณต้องล้อผมเล่นแน่ ๆ

“ถ้าผมให้คนจากประเทศหมู่เกาะเป็นตัวแทนของผมในการต่อสู้ ผมจะถูกนายท่านหลงเหมินตีจนตายก่อนที่การต่อสู้จะจบลงด้วยซ้ำ!

“ในหลงเหมิน การสมรู้ร่วมคิดกับศัตรูมีโทษถึงตาย!”

ถึงกระนั้นลูคัสพูดอย่างใจเย็นว่า “และผมบอกตอนไหนว่าคุโรดะจะเป็นตัวแทนของคุณในการต่อสู้

“เขากำลังจะไปปะทะกับราเชลโดยบังเอิญ เนื่องจากทั้งสองมีความบาดหมางกันมานานแล้ว คุโรดะจะทำให้ราเชลบาดเจ็บหลังจากการทะเลาะวิวาทและทำให้เธอพลาดการขึ้นสังเวียน

“เรื่องบังเอิญแบบนี้ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับคุณเลย ใช่ไหม คุณวอล์คเกอร์?”

จัสตินตัวแข็ง วินาทีต่อมา รอยยิ้มแห่งความตระหนักรู้ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

“คุณชอบของขวัญแสนวิเศษที่ผมเตรียมไว้ให้คุณไหม หัวหน้าวอล์คเกอร์”

ลูคัสหรี่ตาอย่างมีความหมาย

จัสตินหัวเราะเบา ๆ

“เอาแต่รับของขวัญอยู่ฝ่ายเดียวแบบนี้ ไม่ดีกับผมเท่าไหร่!

“ตามกฎ การแต่งงานจะถูกกำหนดโดยผู้ปกครองอยู่แล้ว พอพ้นพรุ่งนี้ไปคุณกับผมก็จะกลายเป็นทองแผ่นเดียวกันแล้ว!”

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"

ทั้งสองหัวเราะอย่างบ้าคลั่งในขณะที่พวกเขามองกันและกันด้วยสายตาที่ชั่วร้าย

…

วันรุ่งขึ้นไคท์ขับรถไปที่คฤหาสน์วอล์คเกอร์ตั้งแต่เช้าตรู่ ตระกูลวอล์คเกอร์จะให้คำอธิบายที่เหมาะสมแก่เธอในเช้าวันนั้น

ในทางกลับกันฮาร์วีย์ก็เดินทางไปที่โรงพยาบาลฟราเทอนิตี้

จัสตินกำลังรอไคท์ที่บ้าน เพราะอย่างนั้นเมื่อฮาร์วีย์มาถึงโรงพยาบาล แองเจลิน่าฉันอยู่ที่นั่นเพียงลำพัง

แม้ว่าจะผ่านไปเพียงวันเดียว แต่ใบหน้าที่สิ้นหวังของแองเจลิน่าก็เหือดหายไปนานแล้ว เธอดูมีพลังไม่น้อย

ดูเหมือนว่าแองเจลิน่าจะจงใจแต่งหน้าเบา ๆ ด้วย และผลที่ได้ก็ทำให้เธอมีภาพลักษณ์ที่เย้ายวนใจขึ้น

เธอนั่งอย่างสบาย ๆ บนโซฟา เผยให้เห็นขาที่เรียวยาวของเธอ เธอดูเหมือนคริสตัลที่เย้ายวนและงดงาม