ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1925

สายตาของจัสติน วอล์คเกอร์เปลี่ยนไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์ก จากนั้นเขาก็ตัวแข็ง

“ฉันบอกให้ชายคนนี้ออกไปแล้วไม่ใช่เหรอ?

“ทำไมเขาถึงยังอยู่ในสังเวียน?

“เขาคู่ควรงั้นหรือ”

ในเวลานั้น จัสตินไม่ต้องการให้ใครมาทำลายช่วงเวลาของเขา

แม้ว่าเขาจะดูหมิ่นฮาร์วีย์ แต่เขาต้องยอมรับว่าฮาร์วีย์นั้นมีฝีมือดีทีเดียว

แต่หลังจากคิดว่านี่เป็นสังเวียนของหลงเหมิน จัสตินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ผู้ที่ไม่ได้มาจากหลงเหมินจะไม่สามารถเข้าไปในสังเวียนได้

แม้แต่ไทสัน วูดส์ก็ถูกสันนิษฐานว่าเป็นสาวกของหลงเหมิน ก่อนที่จะเข้าสู่สังเวียน

“เฮ้ เฮ้ เฮ้ เด็กนี่มาจากไหน?”

“ไม่ว่าใครก็เข้าไปเดินเล่นในสังเวียนของหลงเหมินสาขามอร์ดูได้งั้นหรือ?”

“เขาไม่มีสมองหรือไง? เขาไม่รู้หรือไงว่าถ้าเขาขึ้นสังเวียนในตอนนี้ ก็เท่ากับว่าเขากำลังท้าทายยูจีน โบวีและหัวหน้าวอล์คเกอร์”

“เขาทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร! เขากำลังรนหาที่ตาย!”

หลายคนแสดงความสงสาร ชายที่อยู่ ๆ ก็โผล่มาอย่างเขากำลังขีดเส้นตายของตัวเองทันทีที่เขาปีนขึ้นไปบนสังเวียน

แต่ที่ฝั่งตรงข้ามของอัฒจรรย์สูง ราเชล ฮาร์ดี และไอเดน บาวเออร์ยืนขึ้นโดยไม่รู้ตัวในขณะที่แสดงความชื่นชมเมื่อพวกเขาเห็นฮาร์วีย์ ยอร์กเดินออกมา

แม้แต่ไทสันซึ่งอยู่ใต้สังเวียนก็โค้งคำนับด้วยความเคารพ

น่าเสียดายที่ทุกคนมองเห็นฮาร์วีย์แต่ไม่ได้สังเกตเห็นคนอื่น ๆ

ภายใต้การจ้องมองของฝูงชนที่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ ฮาร์วีย์ ยอร์กก็เดินเข้าไปในสังเวียนอย่างมุ่งมั่น

ฮาร์วีย์เบื่อที่จะต้องพูดจาอ้อมค้อม เขาใช้นิ้วชี้กวักเรียกยูจีนและพูดอย่างใจเย็นว่า “ถ้าคนเอาชนะผมได้ จัสตินจะได้เป็นหัวหน้าสาขาคนใหม่”

"แก…"

ยูจีนตัวแข็งเล็กน้อย จากนั้นเขาก็มองไปที่จัสติน หลังจากเห็นจัสตินพยักหน้าเบา ๆ ยูจีนก็ยิ้มอย่างชั่วร้าย พร้อมกันกับที่ยกขวานขึ้นทันที

จิตสังหารแผ่ออกมาจากยูจีนในชั่วพริบตา ทั่วทั้งบูโดกันดูเหมือนจะมีอุณหภูมิลดลง