ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1989

ในวินาทีนั้นเคลลี่ มาโลนรู้สึกผิดหวังในตัวฮาร์วีย์ ยอร์กเป็นอย่างมาก

เขาดีใจที่ฮาร์วีย์ได้ทำงานในบริษัทดีๆและได้รับโบนัสอีกต่างหาก

แต่ไม่คิดเลยว่าหลังจากไปทำงานได้เพียงสองสามวันฮาร์วีย์จะหยิ่งผยองได้ถึงเพียงนี้ เขามีแต่ทำตัวหยิ่งยโสมากขึ้นเพราะเรื่องนี้

ในตอนนี้เคลลี่เริ่มเสียใจที่พาฮาร์วีย์มายังมอร์ดู

เมื่อเทียบกับเรื่องนี้แล้ว ให้เขาส่งค่าครองชีพไม่กี่ร้อยเหรียญต่อเดือนให้เขาซะยังจะดีกว่า

น่าอาย!

มันน่าอายเหลือเกิน!

หลังจากเห็นท่าทางที่สิ้นหวังของเคลลี่แล้ว ฮาร์วีย์ก็ตัดสินใจที่จะจัดการกับสถานการณ์

“ให้ผมบอกความจริงกับคุณลุงเถอะ คุณลุงมาโลน” ฮาร์วีย์พูดด้วยน้ำเสียงตรงไปตรงมา

ทุกคนโน้มตัวเข้ามาแทบจะในทันที พวกเขาล้วนอยากจะฟังว่าฮาร์วีย์พูดอะไร

“วิลล่าหมายเลข 1 เป็นของผมจริง ๆ นายท่านลินช์ยกมันให้ผมเมื่อสัปดาห์ก่อน และขั้นตอนต่าง ๆ ก็ใกล้จะเสร็จสิ้นแล้ว”

“เขายกให้นายเนี่ยนะ?”

มิวะ ฟูจิฮาระหัวเราะออกมา

“นี่นายกำลังจะบอกฉันว่าเขายกวิลล่ามูลค่าสองร้อยสามสิบเจ็ดล้านดอลลาร์ ให้นายเนี่ยนะ? ดูเหมือนว่า คุณยอร์กจะค่อนข้างมีชื่อเสียงมากทีเดียว!

“ในเมื่อเป็นอย่างนั้น หากเราไม่ไปดูด้วยตาตัวเองก็นับว่าไม่ให้เกียรตินายน่ะสิ!”

ฮาร์วีย์ไม่พยายามที่จะปฏิเสธเรื่องนี้อีกต่อไป

“ในเมื่อทุกคนยืนการอย่างนั้น งั้นก็ไปกันเลย” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น

ฮาร์วีย์หันหลังกลับและเดินออกจากวิลล่าไป

คนกลุ่มหนึ่งเดินตามเขามาติด ๆ เห็นได้ชัดว่ากำลังนับวันรอที่จะได้เห็นฮาร์วีย์ขายหน้า

ใบหน้าของเคลลี่มืดมนราวกับค่ำคืน ในขณะที่เดินตามไปด้วยความทรงศักดิ์โซเซ

แม้ว่าฮาร์วีย์จะทำผิดมามากมาย แต่เขาก็ยังเป็นหลานชายของเคลลี่ เขาเริ่มคิดหาทางช่วยฮาร์วีย์ให้รอดพ้นจากสถานการณ์ดังกล่าว

หลังจากที่ได้เห็นทางเข้าที่ยิ่งใหญ่ ทุกคนก็ประหลาดใจ

ทันใดนั้นเอง โทรศัพท์ของฮาร์วีย์ก็ดังขึ้น เป็นโยนา ลินช์ที่โทรเข้ามา

ฮาร์วีย์ก้มให้ฝูงชนเพื่อขอโทษ จากนั้นจึงรับสาย

น้ำเสียงของโยนาฟังดูค่อนข้างกังวล

“แย่แล้วค่ะ คุณยอร์ก ฉันได้รับข่าวกรองจากแหล่งข่าวว่าชินดัน เวย์ได้ออกคำสั่งให้ฆ่าคุณอย่างลับ ๆ!” โยนากล่าว

ฮาร์วีย์เลิกคิ้ว

"แล้วไงต่อ?" ฮาร์วีย์ถามอย่างใจเย็น

“หากได้รับหมายสั่งตาย พวกเขาจะไม่หยุดจนกว่าคุณจะหมดลมหายใจ! เท่าที่ฉันรู้คุณมีค่าหัวหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์!”

โยนาไม่สามารถซ่อนความตระหนกจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ได้

“ใครเป็นคนออกคำสั่ง?” ฮาร์วีย์ถาม