ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2102

แม้ว่าเฮเซล มาโลนจะรู้สึกทนไม่ไหวเพียงเล็กน้อย แต่ความโกรธได้ครอบงำเธอหลังจากที่เห็นฮาร์วีย์ ยอร์กอวดดีแบบนั้น

เธอเชิดคางใส่ฮาร์วีย์

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก หากไม่มีพ่อของฉันและนายน้อยดันเคนคอยสนับสนุนคุณและดูแลคุณให้พ้นจากปัญหา คุณก็ไม่มีตัวตนในมอร์ดูหรอก!

“คืนนี้ฉันจะทำให้คุณได้รู้ถึงขีดจำกัดของตัวเอง…”

ฮาร์วีย์จิบชาของเขาอย่างใจเย็นในขณะที่มองแกรี่ ดันเคนด้วยหางตาภายใต้สายตาที่สนุกสนาน เหยียดหยาม และเย้ยหยันนับไม่ถ้วน

“ถ้านายไม่ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ นายจะมีปัญหาใหญ่ในไม่ช้านะนายน้อยดันเคน”

ผู้คนต่างตัวแข็งทื่อหลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น

ทุกคนต่างอ้าปากค้าง จากนั้นพวกเขาก็จ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างงุนงง

ท้ายที่สุดแล้ว คนส่วนใหญ่จะรู้จักแชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานอย่างแกรี่ ดันเคนอยู่แล้ว

‘เขารู้บ้างไหมว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับใคร?’

'เขาเป็นมืออาชีพที่สามารถทุบก้อนอิฐได้ด้วยมือเปล่า! เขายังโด่งดังที่ดูรินอีกด้วย!'

'เขาสามารถฆ่าแกได้โดยไม่แม้แต่จะต้องพยายามด้วยซ้ำ!'

'เขาจะส่งแกไปนอนกลิ้งกับพื้นด้วยนิ้วเดียว!'

'แกเป็นใครถึงได้กล้าอวดเก่งต่อหน้าเขา!'

หลายคนรู้ว่าแกรี่ค่อนข้างอ่อนไหวกับชื่อเสียงของเขา

ถ้าฮาร์วีย์เชื่อฟังเขาก็คงไม่มีเรื่องเลวร้ายอะไรเกิดขึ้น

แต่เนื่องจากเขายั่วแกรี่ต่อหน้าทุกคนโดยไม่ให้โอกาสแกรี่ได้ใจเย็นลง แกรี่จึงต้องสู้กลับจนกว่าสถานการณ์จะคลี่คลายแน่นอน

“ปัญหาใหญ่อย่างนั้นเหรอ?”

ตามที่คาดไว้ แกรี่หรี่ตาลงในขณะที่มองลงมาที่ฮาร์วีย์

“ถ้ากล้าพอลองพูดอีกครั้งสิ”

“ถ้านายไม่ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ นายจะมีปัญหาใหญ่ในไม่ช้า” ฮาร์วีย์พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาในขณะที่ใบหน้าเขาไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ

สีหน้าของแกรี่มืดลง

ทุกคนต่างรู้ว่าไอเดนเพิ่งจะได้เป็นลูกน้องของหัวหน้าสาขาคนใหม่ของหลงเหมินสาขามอร์ดูและได้รับแต่งตั้งให้เป็นรองหัวหน้าสาขา

ว่ากันว่าตอนนี้ตำแหน่งและสถานะของเขาในมอร์ดูนั้นเทียบเท่ากับราเชล ฮาร์ดี้

จัสติน วอล์กเกอร์ผู้ที่เมื่อก่อนทั้งสูงศักดิ์และทรงพลังเทียบเขาไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

พูดง่าย ๆ ก็คือ เขาเป็นคนที่มีอิทธิพลและมีอำนาจมากเป็นพิเศษในหลงเหมินสาขามอร์ดู

แกรี่ครองตำแหน่งแชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานของประเทศ H และยังมีชื่อเสียงในดูริน ทุกคนต่างเคารพเขา

แต่เมื่อเทียบกับไอเดนแล้วเขาด้อยกว่าจริง ๆ

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือไอเดนเรียกฮาร์วีย์ว่า “ท่านยอร์ก”!

นี่…มัน…

คนที่ดูบ้านนอกอย่างเขาจะมีสิทธิ์ให้ไอเดนเรียกเขาแบบนั้นได้อย่างไร?

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น พวกเขาต่างกำลังรอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปอย่างเงียบ ๆ