ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างเย็นชาจากนั้นเขาก็หยิบขวดเบียร์ขึ้นมาจากโต๊ะแล้วตีเข้าที่หัวอันธพาลนั่น
ชายคนนั้นตะลึงจนทรุดตัวลงกับพื้นไม่สามารถยืนต่อไปได้
“ไอ้นี่มัน…”
“โอ้ย! ดูเหมือนว่าไอ้ไร้ประโยชน์นี่เป็นคนที่โหดเหี้ยมจริง ๆ!”
“มันเป็นไปได้ยังไงกัน? มันไม่ใช่แค่ขยะไร้ค่าหรอกเหรอ”
“ไม่จำเป็นต้องไปกลัวมัน! มันคงจำมาจากโทรทัศน์ ก็แค่โชคดี…”
ลูกน้องของโควีย์ทุกคนเริมก่นด่า แต่ไม่มีใครกล้าที่จะก้าวต่อไปข้างหน้า พวกเขาไม่คิดว่าลูกเขยที่ไร้ประโยชน์นี้จะไม่กล้าที่จะต่อสู้กับพวกเขา สิ่งนี้แตกต่างจากที่พวกเขาเคยได้ยินมามาก
แมนดี้ก็ตะลึงเช่นกัน แม้ว่าฮาร์วีย์จะเอาชนะดอนมาก่อน แต่ในเวลานั้นเธอก็ไม่ได้ให้ความสนใจกับมันมากนัก อย่างไรก็ตามพวกอันธพาลเหล่านี้ต่างออกไป พวกเขาคลุกคลีอยู่ในสังคมแก๊งอันธพาลและทุกคนมีความเชี่ยวชาญในทักษะการต่อสู้ เธอไม่คิดเลยว่าฮาร์วีย์จะสามารถเอาชนะหนึ่งในนั้นได้
แมนดี้รู้สึกไม่สบายใจ เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าสามีที่ไร้ประโยชน์ของเธอมีด้านที่แข็งแกร่งเช่นนี้
“ฮาร์วีย์ แกรู้หรือเปล่าว่านี่คือถิ่นของฉัน แกกำลังทำร้ายคนของฉันในถิ่นของฉัน แกอยากตายหรือไง?” โควีย์กัดฟันและคำราม ดูเหมือนว่าเขาจะมุ่งความสนใจไปที่ฮาร์วีย์อย่างจริงจังในตอนนี้
ลูกเขยคนนี้ช่างกล้าในสถานการณ์แบบนี้จริง ๆ สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าเขากล้าหาญเพียงใด แต่โควีย์เพียงแค่ประหลาดใจเท่านั้นไม่ได้กลัวอะไร ท้ายที่สุดแล้วไม่ว่าทักษะการ
ต่อสู้ของฮาร์วีย์จะยอดเยี่ยมแค่ไหนเขาจะสู้กับคนมากมายได้อย่างไร?
“โควีย์ เรามาทำข้อตกลงกันดีกว่า นายเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฉันฟังและคราวนี้ฉันจะช่วยนาย ว่าไง?” ฮาร์วีย์ถามขณะที่เขาเล่นกับที่เขี่ยบุหรี่บนโต๊ะทำราวกับว่าคนที่ปะทะเมื่อกี้ไม่ใช่เขา
“ฮ่าฮ่าฮ่า!” โควีย์หัวเราะออกมา “แกล้อเล่นหรือไง? ทำข้อตกลงกับฉันเพื่อช่วยฉัน? แกเป็นใคร? แกยังฝันอยู่หรือสมองของแกไม่ทำงาน?”
“โอ้? บางทีนายควรดูนี่ก่อน” ฮาร์วีย์เปิดโทรศัพท์มือถือและกดเล่นวิดีโอจากนั้นโยนโทรศัพท์มือถือไปตรงหน้าโควีย์
โควีย์มองไปที่มันอย่างดูถูกเหยียดหยาม แต่ก็ไม่สามารถละสายตาได้เมื่อจ้องมองไปที่หน้าจอ หางตาซ้ายของเขากระตุกตลอดเวลาและสีหน้าของเขาเปลี่ยนไป
วิดีโอแสดงให้เห็นว่าเลียมถูกทำร้าย วิดีโอนี้ถูกส่งมาจากไทสันเพื่อรายงาน แต่ตอนนี้กำลังมีประโยชน์
โควีย์กลืนน้ำลายอย่างช้า ๆ หลังจากวิดีโอจบลง จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นจ้องไปที่ฮาร์วีย์แล้วถามว่า “แกเอาวิดีโอนี้มาจากไหน?”
“ถ้าฉันบอกว่าดาวน์โหลดจากอินเทอร์เน็ต นายจะเชื่อฉันไหม?” ฮาร์วีย์ยักไหล่และยิ้มอย่างมีเลศนัย “นายคิดว่าเราสามารถตกลงกันได้แล้วหรือยัง?
“ตกลงแบบไหน?” โควีย์ถามอย่างระมัดระวัง
“บอกฉันว่าใครเป็นคนสั่งให้นายมาก่อความวุ่นวายตระกูลซิมเมอร์ แล้วฉันจะบอกนายว่าใครเป็นคนถ่ายวิดีโอนี้ มันยุติธรรมดีไหม?” ฮาร์วีย์ถาม
เย้ยหยันอย่างเย้ยหยัน “รู้ได้อย่างไรว่าใครเป็นคนถ่ายวิดีโอนี้?”
“นายจะได้รู้ว่าใครเป็นคนฆ่าเลียมและปกป้องตัวเองซะ ดูสิฉันกำลังช่วยชีวิตนายอยู่นะ” ฮาร์วีย์ไม่แม้แต่ประหม่าเลย เขายิ้มขณะที่เล่นกับที่เขี่ยบุหรี่
สีหน้าของโควีย์เปลี่ยนไป “ทำไมฉันต้องตกลงกับแกด้วย? ถ้าฉันทำให้แกสองคนล้มลงได้ แกจะต้องพูดในสิ่งที่ฉันต้องการให้แกพูด”
“มันไม่เหมือนกัน” ฮาร์วีย์ส่ายหัว “นายเชื่อในสิ่งที่ฉันพูดถึงเหตุการณ์นั้นได้ไหม? นายเป็นคนฉลาด นายควรรู้ว่าอะไรดีที่สุดสำหรับตัวนาย ไม่ดีกว่าเหรอที่จะเปิดเผยคนที่อยู่เบื้องหลังเพื่อแลกกับความปลอดภัยของนายเอง?”
“ฉันจะเชื่อได้ยังไงว่าสิ่งที่แกพูดเป็นความจริง?” โควีย์ถามอย่างเย็นชา
“ฉันไม่จำเป็นต้องโกหกนาย ฉันไม่ได้ประโยชน์อะไรกากการโกหกนาย แม้ว่านายจะปล่อยเราไปในวันนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับนายที่จะตามเรามาอีกครั้งหรอก จริงไหม?” ฮาร์วีย์ยักไหล่
โควีย์จ้องมองเขาอย่างครุ่นคิด
ฮาร์วีย์ไม่มีความกังวลเลย เขาหันกลับมาและยิ้มให้แมนดี้
แมนดี้คว้าแขนเสื้อของฮาร์วีย์แล้วกระซิบว่า “ฮาร์วีย์คุณเปิดอะไรให้เขาดู? ทำไมเขาถึงรู้สึกประหม่าแบบนั้น?”
“ไม่มีอะไร มันเป็นเพียงวิดีโอทั่วไปแต่มีความสำคัญกับเขามาก” ฮาร์วีย์อธิบายธรรมดา ๆ
“คุณได้วิดีโอนี้มาได้อย่างไร?” แมนดี้ไม่เชื่อ ฮาร์วีย์มีอะไรที่จะมีความสำคัญกับโควีย์มากขนาดนั้นได้อย่างไร?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก
ยังไม่จบใข่ไหมครับ...
ผมอ่านสองตอนวันนี้แล้วเริ่มเวียนหัว... บท... เวียนไปวนมา... ว่าจะหยุดหล่ะครับ บาย...
ผมขอเสนอแนะครับ แปลได้ 10 ตอน แล้วมาลงทีเดียวดีไหมครับ ระยะหลังมานี้ ลงครั้งละ 2 ตอน อ่านไม่ถึง 5 นาทีครับ ยังไม่ได้อรรถรสเลย บทนิยายหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ...
เนื้อเรื่องโรงพยาบาลซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบละ แค่เปลี่ยนชื่อบุคคล สถานที่ เรื่องราวนิดหน่อย อ่านมามีแต่น้ำ เนื้อเรื่องจริงๆแทบไม่กระดิกไปไหน...
เย้ๆๆ มาแล้ว ขอบคุณคับ...
นานจังรออ่านอยู่ครับ...
รออ่านหลายสัปดาห์แล้วครับ รีบๆแปลให้อ่านหน่อย...
เป็นนิยายที่หลังๆเป็นเกาเหลา(มีแต่น้ำ) จะง้างทีต้องอธิบายกันไปถึงอีกฝ่ายแอบเป็นริดสีดวง สู้กับแค่คนๆเดียวไม่ยอมจบ มาหลังๆนี้รู้เลยยิ่งไม่เคยจบ ต้องพาศิษย์ผู้พี่ ผู้น้อง ลุงป้าน้าอา ไหนจะอธิบายความในใจ สรุป นิยายดึง จบไม่เป็นไปต่อไม่ได้ จุดขายคือรอพระเแกตบ...
หลายวันเลย ไม่มีมาซักตอน เป็นกำลังใจให้ ครับ...
เช้าวันนี้ ได้อ่าน 10 ตอน บวกเพิ่มอีก 2 ตอน รวมเป็น 12 ตอน ขอบคุณอย่างมากเลยครับ...