ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2128

เมื่อฮาร์วีย์ลงนามในข้อตกลง เขาจะได้รับสิทธิ์และเสียงในที่ดินตระกูลสมิธ ในอีกมุมมองหนึ่ง มันเทียบเท่ากับการก้าวเข้าสู่วงสังคมชั้นสูงของมอร์ดูอย่างเป็นทางการ

อย่างไรก็ตาม ฮาร์วีย์ส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ล่ะ ขอบคุณครับ ผู้อาวุโสสมิธ แต่ผมรับอะไรแบบนี้ไว้ไม่ได้ หุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ของที่ดินตระกูลสมิธนั้นมีค่ามากเกินไป”

“อีกอย่าง ตอนที่ผมปรากฏตัวที่งานเลี้ยงผมก็แทบไม่ได้ช่วยอะไรเลย”

“เพราะอย่างนั้นผมจะรับมันไว้ไม่ได้”

หุ้นของที่นี่มีมูลค่ามาก แต่เนื่องจากฮาร์วีย์ไม่อาจมองทะลุความคิดของชายชราจอมเจ้าเล่ห์คนนี้ได้ จึงเป็นธรรมดาที่เขาจะปฏิเสธ

"ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?"

เจเดนยิ้มจาง ๆ

“นายมาที่นี่เพื่อช่วยตระกูลสมิธไม่ใช่หรือ? นั่นเป็นหนึ่งในเหตุผลที่นายมาที่มอร์ดูไม่ใช่หรืออย่างไร”

“หากไม่ใช่เพราะนายเผชิญหน้ากับเฮกเตอร์หลายต่อหลายครั้งซึ่งทำให้ชินดัน เวย์ได้รับความเสียหายอย่างหนักและทำให้เขาอ่อนแอลง ศัตรูเหล่านั้นคงต้องมาปรากฏตัวในคืนนี้อย่างแน่นอน”

“ถ้านายไม่ยั่วยุความโกรธของเทอร์รี่ ลูกชายนอกสมรสของฉัน เขาคงไม่ได้เผชิญกับความสูญเสียอย่างสาหัสที่ท่าเรือเหรอก”

“ถ้าไม่เกิดเรื่องพวกนั้นขึ้น คืนนี้ฉันคงไม่เสี่ยงและไม่เปิดโปงตัวเอง…”

“ฉันคงไม่มีทางกำจัดลิตเติ้ล ดเวลลิ่งได้อย่างหมดจดเช่นนี้”

“จำนวนหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ของบริษัทไม่ได้มีความหมายอะไรเลย ฮาร์วีย์ หากมันจะเป็นสิ่งที่ใช้แสดงแสดงความขอบคุณเล็ก ๆ น้อย ๆ จากตระกูลสมิธ”

จาเดนยัดข้อตกลงใส่มือฮาร์วีย์อย่างแรง

ฮาร์วีย์ส่ายหน้าอีกครั้ง “ผู้อาวุโสสมิธ… ผมทำทุกอย่างก็เพื่ออีวอนน์ ไม่ใช่เพื่อของพวกนี้”

“ถ้าอยากให้รางวัลกับผมจริง ๆ ล่ะก็ มอบสิ่งเหล่านี้ไปให้อีวอนน์ได้เลย”

“นั่นมันก็อีกเรื่องหนึ่ง ฉันจะไม่ทำร้ายมิเชลล์และอีวอนน์อย่างแน่นอน”

จาเดนยืนกราน

“แต่พวกเขาจะสามารถเข้าสู่ค่ายศัสตราวุธได้หรือไม่ ก็ยังขึ้นอยู่กับความสามารถของพวกเขาเอง”

“นั่นก็มากเกินพอแล้ว แค่นายเต็มใจช่วยฉันก็ดีใจมากแล้ว น้องยอร์ก” ใบหน้าของจาเดนสงบนิ่ง บ่งบอกว่าการเจรจาครั้งนี้เขาไม่ได้เป็นผู้ที่เสียเปรียบ

ฮาร์วีย์ไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาโทรหาเบลลามี่ เบลคทันทีและบอกเบลลามี่ให้เอาใจใส่คนจากตระกูลสมิธที่เข้าไปในกองทัพ

ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง…!

แต่เมื่อฮาร์วีย์วางสาย โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง เสียงสูงแหลมที่คุ้นเคยดังมาจากอีกด้านหนึ่ง “ฮาร์วีย์! นายบอกว่านายจะล่วงหน้ามายังมอร์ดูจะเตรียมทุกอย่างไว้ไม่ใช่หรือ? นี่นายยังไม่ได้จองที่พักหรือไม่ได้จัดการเรื่องรถที่จะมารับเราเลยหรือไง?”

“ฉันรอมานานแล้ว! ทำไมไม่มีใครมารับฉันที่สนามบินสักที”

“อยากให้ฉันไล่นายออกจากบ้านเหรอ?!”

"ฉันเตือนนายไว้เลยนะ! ถ้าภายในครึ่งชั่วโมงฉันไม่เห็นนายที่สนามบิน นายตายแน่!”