ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2136

ลูซี่ โลว์ผสมโรงและตะโกนใส่ฮาร์วีย์พร้อมกับลูกชายของเธอ

"ใช่แล้ว! คนขับรถอย่างนายมาจู้จี้ใส่ลูกชายฉันทำไม!

“นายเป็นคนรับผิดชอบรถคันนี้ใช่หรือเปล่า?

“แต่ก็ไม่ได้ซื้อด้วยเงินของนายนี่! ปล่อยให้ลูกชายฉันสนุกกับมันสักหน่อยจะผิดตรงไหน!

“อีกอย่าง นายได้รับอนุญาตให้ขับรถแบบนี้ก็เพราะเรา!

“ถ้าไม่มีเรา คนอย่างนายก็คงได้แต่ขี่จักรยานไปตลอดชีวิต!

“เลิกพูดมาก! แล้วจอดรถซะ!"

ลูซี่ โลว์และนิโคลัสมั่นใจในการฝีปากของพวกเขามาก โดยไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาพูดฟังดูไร้สาระเพียงใด สำหรับพวกเขาเหตุผลของพวกเขาล้วนแล้วแต่สมบูรณ์แบบ

ฮาร์วีย์หมดความอดทน เขาพร้อมที่จะโยนคนโง่ทั้งสองออกจากรถในตอนที่มีเสียงระเบิดดังอยู่ข้างหน้าไม่ไกลดึงความสนใจของเขาเอาไว้ หันกลับไปดู ก่อนจะเห็นว่าผู้คนรอบตัวเขาตื่นตระหนกเพียงใด

ฮาร์วีย์เลื่อนกระจกรถลงและโยกศีรษะออกไปดู เขาเห็นรถแลมโบกินี่ติดอยู่บนราวสะพานและห้อยลงมาอย่างล่อแหลม มันสามารถตกลงสู่แม่น้ำได้ตลอดเวลา

"สาวน้อย! สาวน้อย! เธอไหวหรือเปล่า?!"

"มาช่วยเธอที! เรียกรถดับเพลิงเร็วเข้า!”

"ไป! ทุกคนไป!”

รถโรลส์รอยซ์จากด้านหลังหยุดลงอย่างรวดเร็ว ชายชราตัวเล็ก ๆ ที่ดูคล้ายจะเป็นพ่อบ้านรีบออกจากรถ ทันทีที่เขาเห็นว่ารถแลมโบกินีกำลังห้อยต่องแต่งอยู่ เขาตัวแข็งทื่อด้วยความหวาดกลัว และความกล้าทั้งหมดมลายหายไปสิ้น เขาไม่กล้าที่จะก้าวไปข้างหน้า

สถานที่นี้อยู่ในความสับสนวุ่นวายอย่างที่สุด บางคนหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรขอความช่วยเหลือ แม้ว่าจะมีคนอีกจำนวนมากได้แต่กลัวจนทำอะไรไม่ถูก

ฮาร์วีย์ขับรถผ่านฝูงชนไปอย่างช้าๆ และเห็นประกายไฟออกมาจากเครื่องยนต์ของแลมโบกินี

ในที่นั่งคนขับมีหญิงสาววัยยี่สิบเศษนอนหมดสติอยู่

เธอมีใบหน้าที่สวยงามราวกับหลุดออกมาจากภาพวาด ผิวของเธอขาวราวกับหิมะ และเธอมีท่าทางที่สง่าและงดงาม บนหน้าผากของเธอมีบาดแผลเล็กน้อย

บาดแผลนี้เป็นสาเหตุที่ทำให้เธอช่วยเหลือตัวเองไม่ได้และทำให้เธอหมดสติไป ดูเหมือนจะไม่มีอะไรสามารถปลุกเธอได้ในขณะนี้

ฮาร์วีย์ไม่คิดที่จะต่อล้อต่อเถียงกับผู้หญิงงี่เง่าคนนี้อีกต่อไป เขาไม่แยแสเธอก่อนจะเดินเบียดเข้าไปทางด้านหน้าของฝูงชน

“ทำไมงี่เง่าขนาดนี้! นายคิดว่านายมีความสามารถพอจะช่วยอะไรใครเขาได้หรือไง

“รถคันนั้นถ้าไม่ตกลงไปในแม่น้ำก็ต้องระเบิด!

“แม้แต่นักดับเพลิงเองก็ยังไม่อาจช่วยเธอไว้ได้!

“ให้มันแย่ที่สุดเลย! ถ้าเรื่องทั้งหมดนี้ถูกจัดฉากขึ้นมาล่ะ?!

“แล้วคนขับรถคนนั้นคิดว่าตัวเองเป็นใคร! กัปตันอเมริกา?! จะไปช่วยคนเนี่ยนะ?! ช่างน่าตลก!”

ลูซี่ โลว์กรีดร้องไม่เลิก เธอกระทืบเท้าด้วยความตระหนก ก่อนหยิบโทรศัพท์ออกมาด้วยความตั้งใจที่จะระบายความโกรธเกรี้ยวของเธอกับลิเลียน แต่เนื่องจากที่นี่มีคนที่พยายามจะใช้สัญญาณโทรศัพท์พร้อมกันมากเกินไปทำให้สัญญาณถูกรบกวน เธอจึงไม่อาจทำเช่นนั้นได้

“แม่ อย่าไปสนใจไอ้ปัญญาอ่อนนั่นเลย เขามันไร้ประโยชน์! ในขณะที่เขาแกล้งทำตัวเป็นฮีโร่ เราจะไปแฟรเกรินท์ ฮิลล์ วิลล่ากันเอง ผมอยากขับรถจะแย่อยู่แล้ว!”

นิโคลัสรีบย้ายไปที่ที่นั่งคนขับและถูมือเข้าด้วยกันด้วยความยินดี เขาตื่นเต้นอย่างที่สุด ก่อนเหยียบคันเร่งโดยไม่ลังเลและรถก็พุ่งตัวออกไปจากที่เกิดเหตุในทันที