ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2179

ปัง!

เสียงอึกทึกดังขึ้นท่ามกลางความเอิกเกริกและความระยิบระยับภายใต้แสงจ้า ทันใดนั้นก็มีเสียงดังมากจากประตูไม้หนานมู่เนื้อทองราวกับมันถูกเตะ

ทันใดนั้น เสียงเพลงและเสียงหัวเราะจากฝูงชนก็หยุดลงทันที

ฮาร์วีย์เดินเข้าไปด้วยท่าทีเฉยเมยเขาไขว้มือไว้ที่ด้านหลังอย่างเรียบร้อยพร้อมกับกลุ่มคนที่ดูไม่แยแสต่อสิ่งใด

เป็นที่แน่ชัดแล้วว่าผู้มาใหม่เหล่านี้เป็นคนบุกรุกเข้ามาที่นี่

ฝูงชนที่กำลังตกตะลึงจ้องมองพวกเขาด้วยความประหลาดใจ

ทุกคนมองไปที่ทางเดินนอกประตู พบเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยติดอาวุธหลายคนจากตระกูลทอมป์สันกำลังล้มลุกคลุกคลานอยู่ที่พื้น ไม่มีใครสามารถลุกขึ้นได้เลย

ภาพเหตุการณ์เช่นนั้นทำให้ทุกคนงุนงง

ฝูงชนไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าชายที่เป็นผู้นำกลุ่มที่เพิ่งปรากฏตัวคนนี้นั้นเป็นคนที่ทรงพลังหรือเป็นคนโง่เขลากันแน่

เพราะที่นี่คือโรงแรมห้าดาวพี่มีตระกูลทอมป์สันแห่งโวลซิ่งเป็นเจ้าของ

ถึงกระนั้นกลับมีคนกล้าที่จะมาก่อความวุ่นวายในระหว่างพิธีเปิดทำการของโรงแรมพอทโฮล

เขาคงอยากตายเต็มที!

ตู้ม!

ขณะที่ฝูงชนเริ่มเพิกเฉยและเริ่มเยาะเย้ยถากถางฮาร์วีย์ ยอดฝีมือของหลงเหมินจำนวนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นและกระจายไปทั่วสถานที่ โดยปิดกั้นทางเข้าและออกทั้งหมด

ผู้หญิงหลายคนในฝูงชนตกใจกลัวและบางคนก็กรีดร้องด้วยความกลัว

นี่เป็นการปล้นหรือเปล่า?

พวกเขาทั้งหมดกลายเป็นตัวประกันงั้นหรือ?!

ซากุระ มิยาโมโตะอยู่ท่ามกลางฝูงชน เมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันอย่างกระทันหัน สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด เธอพึมพำด้วยความตกใจอย่างที่สุด “ฮาร์วีย์?!”

เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะตามล่าเธอถึงขนาดนี้ แม้ว่าจะถูกประณามจากคนมากมายแต่เมื่อตัดสินจากการกระทำของเขา เขาคงตั้งใจที่จะกำจัดเธอต่อหน้าทุกคน

ในขณะนี้ ซากุระรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังติดอยู่ในฝันร้าย

การอนุมานของเธอผิดทั้งหมดเลยหรือ?

ผู้ชายที่ถูกกล่าวถึงในตำนานเป็นเช่นนี้เองหรือ?

สมาชิกหลงเหมินคนหนึ่งก้าวไปข้างหน้าข้าง ๆ ราเชลและกระแทกเท้าของเขาลงบนหน้าอกของซากุระ จากนั้นเขาก็โค้งคำนับไปยังทิศทางที่ฮาร์วีย์อยู่และพูดด้วยความเคารพว่า “หัวหน้าสาขา จับได้หนึ่งคนแล้ว”

ใบหน้าของซากุระเปลี่ยนไปอย่างลนลาน มันบิดเบี้ยวด้วยความกลัวและความโกรธ เธอกรีดร้องสุดเสียง “แกจะทำอะไร! ฉันเป็นแขกต่างชาติ! แกจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้!”

“แกไม่กลัวว่าจะทำให้เกิดข้อพิพาทระหว่างประเทศงั้นเหรอ?”

“แกมีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้?”

เพี๊ยะ!

สมาชิกของหลงเหมินซึ่งเท้ายังคงตั้งมั่นอยู่บนหน้าอกของซากุระโน้มตัวลงมาตบหน้าเธออย่างแรง เขาตะคอกโดยไม่แยแสต่อความโกรธของเธอ “หลงเหมินต้องการอำนาจจากผู้อื่นเพื่อควบคุมตัวผู้ต้องสงสัยตั้งแต่เมื่อไหร่?!”

หยิ่งยโสและเผด็จการ!

หลังจากที่ฮาร์วีย์เข้ามามีอำนาจ หลงเหมินสาขามอร์ดูก็ถูกปลุกขึ้นจากเถ้าถ่านและเรียกคืนความแข็งแกร่งที่มีก่อนหน้านี้กลับมาได้ พวกเขาได้ครอบครองถนนของมอร์ดูอีกครั้ง

ด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ในมือของพวกเขา ไม่มีสาวกของหลงเหมินคนใดที่จะปฏิบัติต่อผู้หญิงชาวประเทศหมู่เกาะจากชินดัน เวย์แห่งประเทศหมู่เกาะด้วยความอ่อนโยน

ฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะเหลือบมองซากุระด้วยซ้ำ เขาก้าวไปข้างหน้าโดยเอามือไพล่หลังและพูดอย่างเฉยเมยว่า “ออกมาได้แล้ว อายะ มินาโมโตะ คุกเข่าให้ฉัน แล้วฉันจะไว้ชีวิตเธอ”