ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2187

เมื่อเขาพูดจบ เขาก็ก้าวไปข้างหน้าและตบอาจารย์ฟาทัล

ความเร็วของการเคลื่อนไหวในครั้งนี้ไม่ได้เร็วเท่าไหร่นัก แต่มันเล็งไปที่ใบหน้าของอาจารย์ฟาทัลโดยตรง มันก่อให้เกิดผลกระทบที่น่าทึ่ง

“นี่! ลูกเขยแต่งเข้าบ้านกล้าที่จะต่อกรกับฉันได้ยังไง? นายมันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเอาซะเลย!”

อาจารย์ฟาทัลถากถางด้วยความเย้ยหยัน การต้องต่อสู้กับฮาร์วีย์ถือเป็นการดูถูกเขา!

เป็นแค่ลูกเขยที่ไม่รู้ว่าเวลาไหนควรยอมแพ้ เขากล้าดียังไงมาสู้กับคนอินเดียผู้สูงศักดิ์เช่นเขา?

ฮาร์วีย์ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย!

อาจารย์ฟาทัลเย้ยหยันอีกครั้ง และระเบิดพลังประหลาดด้วยฝ่ามือของเขา เขาคิดที่จะกระแทกฮาร์วีย์ลงกับพื้นหลังจากสกัดกั้นการตบของฮาร์วีย์ได้ เขาต้องการให้ฮาร์วีย์ได้เรียนรู้ถึงผลร้ายของการยั่วยุเขา!

แต่ในขณะที่เขาเริ่มการโจมตี อาจารย์ฟาทัลรู้สึกได้ถึงพลังทำลายล้างที่ยิ่งใหญ่ได้ในทันทีที่กำปั้นของเขาและฝ่ามือของฮาร์วีย์ปะทะกัน

"อะไรกัน?!"

การป้องกันทั้งหมดของร่างกายดูเหมือนจะแตกสลายในทันที

การโจมตีของเขาถูกฝ่ามือของฮาร์วีย์ทำลายลงในทันที พลังประหลาดที่อยู่ในมือของเขาไม่มีผลเมื่อต้องเผชิญกับพลังทำลายล้างที่ทรงพลังของฮาร์วีย์

การโจมตีของฮาร์วีย์ทำลายการเคลื่อนไหวของอาจารย์ฟาทัลได้อย่างง่ายดาย มันไม่ลดกำลังและพุ่งเข้าใส่ใบหน้าของอาจารย์ฟาทัลทันที

ปัง!

ขณะที่ใบหน้าของอาจารย์ฟาทัลขึ้นสีอย่างตกใจก็เกิดเสียงดังตามมา ลูกน้องของเขาคร่ำครวญ ก่อนที่เขาถูกส่งให้ลอยออกไปยังด้านหลังของห้องโถง

ตู้ม!

เสียงอันน่าสยดสยองดังขึ้นตามมา เมื่อร่างของอาจารย์ฟาทัลกระแทกเข้ากับเสาหินอ่อนสไตล์โรมัน ทันให้เกิดร่องรอยของร่างมนุษย์บนเสานั้น

อาจารย์ฟาทัลค่อย ๆ หล่นลงมาจากเสาและล้มลงกับพื้นแน่นิ่งไป

ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องแห่งความหวาดกลัวก็ดังขึ้นจากทุกทิศทุกทาง ทั้งห้องโถงตกอยู่ในความตื่นตระหนก

"อะไรกัน?!"

คนใหญ่คนโตที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนมองเหตุการณ์นั้นด้วยความตกตะลึง พระอินเดียที่ทรงพลังอย่างหาที่เปรียบมิได้อย่างอาจารย์ฟาทัลล้มลุกคลุกคลานราวกับหมูกำลังถูกเชือด

ดวงตาของเชอริลกระตุกเมื่อเห็นท่าทางน่าสังเวชของอาจารย์ฟาทัล

"เร็วเข้า! พาอาจารย์ฟาทัลไปโรงพยาบาลทันที!”

"ไม่จำเป็น!"

อาจารย์ฟาทัลกลับมายืนอย่างโซซัดโซเซด้วยความยากลำบาก ใบหน้าของเขามืดมน เต็มไปด้วยความโกรธอันน่าสะพรึงกลัว ใบหน้าของเขาไร้สีสัน!

เขากัดฟันและจ้องไปที่ฮาร์วีย์ราวกับว่าเขาแทบรอที่จะบีบคอฮาร์วีย์จนตายไม่ไหว

ผู้ชายคนนั้นกล้าดียังไงมาทำร้ายเขา!

ฮาร์วีย์แอบเล่นงานเขาทีเผลอ!

ช่างไร้ยางอาย!

ไร้ยางอายสิ้นดี!