ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2271

ฮาร์วีย์ ยอร์กเหล่ตาเล็กน้อยและพูดอย่างเฉยเมย “คุณทอมป์สัน ในเมื่อคุณรู้พฤติกรรมของเดล ฟลินน์แล้วทำไมคืนนี้คุณถึงยังไปพบเขาอีก คุณไม่กลัวว่าเขาจะทำมิดีมิร้ายคุณเหรอ?”

เทเรซ่า ทอมป์สันยิ้ม “ฉันมีคุณอยู่ด้วยนี่

“ยิ่งกว่านั้น เธอจะไม่อยากยอมรับแต่ฉันก็ยังเป็นสมาชิกของตระกูลทอมป์สันแห่งโวลซิ่ง

“ในแง่ธุรกิจ เขาอาจจะกล้าต้มฉัน

“แต่เรื่องอื่นเขาคงไม่กล้าหรอก”

ฮาร์วีย์ยิ้มและไม่พูดอะไรอีก แต่เขาตัดสินใจแล้วว่าเขาต้องไปที่นั่นในคืนนี้

เขาอาจจะสามารถหาข่าวบางอย่างจากนายน้อยลำดับที่สามของตระกูลแฮมิลตัน

***

เวลาอาหารเย็นมาถึงในไม่ช้า ฮาร์วีย์ตามเทเรซ่าเข้าไปในรถ ซึ่งกำลังขับฝ่าฝูงการจราจรที่หนาแน่นไปตามท้องถนน

“ซีอีโอทอมป์สัน นายน้อยลำดับที่สามของตระกูลแฮมิลตันมารอตั้งนานแล้ว ทำไมเธอยังมาไม่ถึงอีก”

ที่ทางเข้าคฤหาสน์ส่วนตัวที่ห่างออกไปจากอ่าวไปสิบกิโลเมตร ชายผู้ดูอ่อนโยนสวมแว่นตาสีทองกำลังเร่งเร้าเทเรซ่า

“เทเรซ่า ฉันรับปากว่าจะเป็นผู้ค้ำประกันให้เธอ และเพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้องฉันถึงกล้ารับรองกับนายน้อยลำดับที่สามของตระกูลแฮมิลตันว่าเธอเป็นคนรู้ว่าอะไรควรไม่ควร!

“เพราะงั้นอย่าคิดที่จะทำให้ฉันผิดหวัง!

“เธอควรมาถึงที่นี่ตอนหนึ่งทุ่ม ทำไมไม่รู้จักเผื่อเวลาเลยล่ะ

“ยังไงก็เถอะ นายน้อยลำดับที่สามของตระกูลแฮมิลตันไม่ใช่คนมีความอดทนสูงอะไร ยิ่งไปกว่านั้น เขาเกลียดคนที่ทำให้เขาผิดหวังมากที่สุดด้วย!

“ถ้าเธอทำให้เขาไม่พอใจและโมโหขึ้นมา ถึงตอนนั้น ไม่เพียงแต่พนักงานในบริษัทของเธอเท่านั้นที่จะประสบกับเคราะห์ร้าย เธอเองก็อาจจะออกจากลาสเวกัสไม่ได้ด้วยซ้ำ!

“ลาสเวกัสเป็นถิ่นของตระกูลแฮมิลตัน เวลาที่เราอยู่ที่นี่ทั้งเธอและฉันต้องทำทุกอย่างด้วยความรอบคอบ เธอเข้าใจหรือเปล่า”

เดลถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากเล่าเรื่องทั้งหมดให้เธอฟัง

เดนเวอร์หยิบชิปจากด้านข้างและโยนมันลงบนพื้นขณะพูด เขาพูดเบา ๆ ว่า “เดล นายทำได้ดีมาก นี่เป็นรางวัลสำหรับนาย

“พอทุกอย่างเรียบร้อย ฉันจะให้รางวัลนายยิ่งกว่านี้!”

เดลหยิบชิปทั้งหมดมูลค่าหลายหมื่นดอลลาร์บนพื้นด้วยใบหน้าเขินอาย จากนั้นเขาก็พยักหน้าและพูดว่า “นายน้อยสาม ไม่ต้องกังวล ที่นี่คือลาสเวกัส จะมีสาวๆคนไหนที่คุณจัดการไม่ได้บ้าง? จะมีอะไรที่คุณทำไม่ได้อีกล่ะ?

“อย่างน้อยทุกคนที่อยู่ที่นี่ก็ต้องเกรงใจคุณอยู่บ้าง!

“ตระกูลแฮมิลตันคือราชาแห่งลาสเวกัส!”

เดนเวอร์หัวเราะ ถ้าทุกคนมีสติคิดได้อย่างเดลตอนที่อยู่ในลาสเวกัส เขาก็จะไม่ต้องลงแรงให้เหนื่อยและหลีกเลี่ยงความยุ่งยากหลาย ๆ ครั้งได้

ปัง!

ทันใดนั้นเอง ประตูห้องก็ถูกเปิดออก เสียงที่ดังสนั่นทำให้ฝูงชนตกใจทันที

ผู้คุ้มกันต่างชาติหลายคนก้าวไปข้างหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง พวกเขาต้องการดูว่าใครมันเป็นคนหาเรื่องตายแบบนี้ แต่ทันใดนั้นก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นที่ทางเข้าทันที