ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2283

“เจ้าหน้าที่ของซีอีโอทอมป์สันไปที่โกดังของนายเพียงเพราะนายกำลังสับเปลี่ยนใบชา โดยกล่าวหาว่าเธอส่งใบชาเน่าอายุยี่สิบปีให้นาย

“นายไม่จำเป็นต้องหักล้างข้อนี้ ฉันไปที่ศุลกากรเพื่อคัดลอกบันทึกการนำเข้าใบชาของซีอีโอทอมป์สัน ตอนที่มันผ่านชายแดนมาแล้ว

“อีกอย่างหนึ่ง ฉันตามหาคนขายใบชาเน่าเจอแล้วและจับกุมเขาทันที เราสามารถใช้เขาเป็นพยานปรักปรำนายได้ตลอดเวลา

“ฉันสามารถประกาศเรื่องทั้งหมดนี้ต่อสาธารณะและทำให้ตระกูลของนายเสียชื่อเสียงทั้งหมดได้ถ้าฉันต้องการ

“นายน้อยลำดับที่สามของตระกูลแฮมิลตัน เหตุผลที่ฉันมาที่นี่ไม่ได้มาเพื่อเจรจา แต่ฉันมาที่นี่เพื่อเตือนนาย

“ไม่ใช่แค่นายต้องปล่อยทุกคนไป แต่นายยังต้องจ่ายเงินให้ซีอีโอทอมป์สันให้ครบทุกเหรียญตามสัญญา และขาดไปไม่ได้แม้แต่ดอลลาร์เดียว

“ที่นี่นายต้องตอบฉันเดี๋ยวนี้ จะปล่อยคนพวกนั้นไปหรือเปล่า?! แล้วจะจ่ายเงินหรือไม่จ่าย!”

เอ็ดวิน เมนโดซายืนกอดอกโดยไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ แต่คำพูดของเขากลับเต็มไปด้วยรัศมีที่น่ากลัว สิ่งเหล่านั้นทำให้เดนเวอร์ แฮมิลตันไปไม่เป็น

ดวงตาของเขากระตุกอย่างรุนแรง เขาไม่คิดเลยว่าเอ็ดวินจะล่วงรู้ในทุกสิ่งที่เขาทำ

และเมื่อพิจารณาลักษณะท่าทางของเอ็ดวินแล้ว เขาน่าจะมีหลักฐานอย่างที่เขาบอก

เดนเวอร์ตกตะลึง เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าเอ็ดวินจะยกย่องฮาร์วีย์ ยอร์กสูงขนาดนี้ เขาไม่ใช่แค่ให้ฮาร์วีย์ยืมมือ แต่ยังเรียกร้องเงินแทนอีกฝ่ายด้วย!

เดนเวอร์ไม่สบอารมณ์เลยแม้แต่น้อย นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาถูกข่มเหงขนาดนี้

แต่ไม่ว่าเขาจะหน้าด้านและเย่อหยิ่งเพียงใด เขาก็รู้ว่าแม้ว่าตระกูลเมนโดซาจะไม่ใช่ตระกูลที่ตระกูลที่มีอันดับสูงสุด แต่พวกเขาก็เป็นตัวแทนของการสนองนโยบายรัฐบาลผ่านผู้บัญชาการสูงสุดของลาสเวกัส

เดนเวอร์หรี่ตามองเอ็ดวินขณะยิ้มจาง ๆ

“ผมขอถามอะไรคุณหน่อย นายน้อยเมนโดซา คุณมาที่นี่ด้วยเจตจำนงค์ของตัวเองหรือจากทั้งตระกูลของคุณ”

เอ็ดวินยังคงกอดอก

“นายคิดว่ามันสำคัญด้วยเหรอ?” เขาตอบอย่างใจเย็น

“นายมันก็เป็นแค่ก้อนเนื้อที่มีไว้ให้พี่ใหญ่ของฉันเหยียบ ดูจากที่นายยังพูดมากขนาดนี้ นายคงคิดว่าเขาไม่กล้าที่จะฆ่านายจริง ๆ ใช่หรือเปล่า?

“เร็วเข้า ปล่อยนายน้อยลำดับที่สามตระกูลแฮมิลตันได้แล้ว ฮาร์วีย์” เธออุทาน

เอ็ดวินนิ่งเงียบขณะมองดูฮาร์วีย์

ถ้าฮาร์วีย์ลงมือฆ่าใครขึ้นมาจริง ๆ เอ็ดวินก็พร้อมที่จะยื่นมือเข้าไปช่วยอย่างแน่นอน

"ไปให้พ้น!"

ฮาร์วีย์ปล่อยเดนเวอร์ก่อนจะขว้างมีดแตงโมลงกับพื้นอย่างไม่ตั้งใจ

"ปล่อยพวกเขาไปซะ"

เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!

ซาร่าห์ตบหน้าพนักงานทุกคนก่อนจะหันกลับมา

“คราวนี้เราจะปล่อยพวกแกทุกคนไปเพราะเห็นแก่ตระกูลเมนโดซา! แต่ครั้งหน้าฉันไม่เก็บแกไว้แน่!”