ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2293

พอลลี่ โบลตันหรี่ตาและชำเลืองมองฮาร์วีย์ ยอร์กโดยไม่ได้มองโทรศัพท์ที่พื้น

หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ยิ้มออกมา

“ในเมื่อคุณบอกว่าคุณมีหลักฐาน งั้นก็คงหมายความแบบนั้น

“ฉันจะให้คำชี้แจงที่ยุติธรรมในเรื่องนี้แก่คุณเอง”

"คุณแม่…"

สีหน้าท่าทางของแจ็กซ์ แฮมิลตันเปลี่ยนไปในฉับพลัน

พอลลี่ชำเลืองมองไปที่แจ็กซ์แล้วอุทานอย่างเย็นชาว่า “น่าอายจริง ๆ!

“ในฐานะสมาชิกของตระกูลแฮมิลตัน ลูกจะเล่นพนัน ยื่นหมูยื่นแมว แถมยังสามารถขโมยใบอนุญาตคาสิโนตัวเองคืนได้ถ้าหากต้องการ!

“แต่พอถูกจับได้ว่าพยายามจะใส่ร้ายคนอื่นแบบนี้แล้วลูกจะแก้ตัวว่ายังไง?!

“แจ็กซ์ แฮมิลตัน ลูกถูกกักบริเวณอยู่ในสวนหลังบ้านเป็นเวลาสามวัน! ถ้าไม่สำนึก ก็อย่าแม้แต่จะคิดที่จะกลับออกไป!”

แจ็กซ์แสดงท่าทางแปลก ๆ บนใบหน้าของเขาก่อนที่จะโค้งคำนับ

"รับทราบครับ"

หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น คนรอบข้างก็สับสน

'นี่มันคำสั่งอะไรกัน? แจ็กซ์ไม่สามารถออกไปข้างนอกได้สามวัน?'

'นี่มันเป็นบทลงโทษแบบไหนกัน?'

ก่อนที่ฮาร์วีย์จะมีโอกาสตอบโต้ พอลลี่ก็พูดต่อ

“สำหรับมอร์ดู คาสิโน พาเลซ…

“หัวหน้าซิมเมอร์ ลูกชายของฉันเซ็นสัญญากับเจ้าชายฌอง ไม่ใช่กับเธอ

“ตามกฎแล้ว เราต้องได้หุ้นคืนทันทีที่เจ้าชายฌองหมดลมหายใจ

“แต่เพื่อเป็นการชดเชยความเสียหายของคุณ เราจะให้มอบเงินให้เธอจำนวนหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์เพื่อแสดงความจริงใจของเรา

“เจ้าชายฌองซื้อหุ้นของเขาด้วยเงินจำนวนนี้ในตอนนั้น

“ถ้าเธอยอมเซ็นสัญญา เธอจะได้กลับออกไปพร้อมกับเงิน

“แต่ถ้าเธอไม่เซ็น เราก็จะแจ้งตำรวจมาจับผู้ชายคนนี้ในข้อหาทำร้ายร่างกาย...

“อย่าได้คิดที่จะลองดีกับฉันเชียวล่ะ คุณมีหลักฐาน แต่พวกเราก็มีเหมือนกัน”

หนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์?

พวกเขาคิดที่จะไล่ที่ขอทานหรือยังไง?

“ได้ยินหรือเปล่า หัวหน้าซิมเมอร์! เซ็นชื่อได้แล้ว!” เอลลี่ พาล์มเมอร์พูดพร้อมกับแสดงท่าทางดูถูกเหยียดหยามบนใบหน้าของเธอ

“ถ้าอยากได้เงินก็น่าจะบอกกันดีๆตั้งแต่ที่นั่นสิ! ทำไมต้องให้เรื่องวุ่นวายมาถึงหูนายหญิงลำดับที่สี่ถึงที่นี่ด้วย?

“ไม่อยากจะเชื่อเลยเธอจะโวยวายใหญ่โตกับอีแค่เงินแค่ร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์พวกนี้! คนจากประเทศ H อย่างพวกเธอนี่ขี้ตืดซะจริง!”

เอลลี่ระเบิดเสียงหัวเราะอย่างเย็นชา

'พวกบ้านนอกจากประเทศ H กล้าท้าทายตระกูลแฮมิลตันได้ยังไง?'

'พวกเขากำลังคิดอะไรอยู่?!'

'พวกเขาไม่รู้เหรอว่านี่คือถิ่นของใคร?!'

“นายหญิงลำดับที่สี่”

แมนดี้สูดหายใจเข้าลึก ๆ โดยไม่แม้แต่จะเหลือบมองเอกสาร

“ถึงฉันจะบอกไปแล้ว แต่ตอนนี้ฉันก็จะบอกอีกรอบ” เธออุทานอย่างช้า ๆ