ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2298

ฮาร์วีย์ ยอร์กยิ้มอย่างใจเย็น

“ผมโทรหาเอ็ดวิน เมนโดซา”

“นายน้อยเมนโดซ่า?!”

ผู้ตรวจการร่างเพียวตัวแข็งทื่อ เนื่องจากลาสเวกัสไม่ใช่เมืองที่มีขนาดใหญ่โต โดยพื้นฐานแล้วทุกคนจึงรู้จักชื่อของตัวละครหลักที่นี่

แต่หลังจากนั้นไม่นานเธอก็แสดงท่าทีหยามเหยียดออกมา

“นายน้อยเมนโดซาเป็นลูกชายของผู้บัญชาการสูงสุดของลาสเวกัส เขาขึ้นชื่อเรื่องความเข้มงวดและความยุติธรรม!

“ไม่เพียงเท่านั้น เขายังเป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่ระดับสูงของสถานีตำรวจของเราด้วย! เขาไม่ใช่คนธรรมดา!

“ทำไมคนอย่างเขาจะต้องออกมาปกป้องคนที่ทำร้ายเจ้าหน้าที่แบบนี้ด้วย?!

"นี่นายกำลังคิดอะไรอยู่?!

“ถ้าคิดที่จะโม้ ก็ช่วยโม้อะไรที่มันสมจริงกว่านี้หน่อยสิ!

“หรือคิดว่าแค่เอ่ยชื่อของนายน้อยเมนโดซ่าออกมาเฉย ๆ แล้วจะทำให้เราตกใจกลัวได้?”

สารวัตรหัวโล้นถอนหายใจขณะส่ายหน้า ในสายตาของผู้บัญชาการอย่างพวกเขา การที่ผู้ชายไม่เอาถ่านอย่างเขาพยายามทำตัวลึกลับเช่นนี้ถือเป็นเรื่องน่าอายอย่างที่สุด

ฮาร์วีย์ไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่วินาทีเดียว เขายิ้มและตอบเพียงว่า “งั้นก็รออีกเดียวแล้วกัน คนจะได้กลืนโทรศัพท์สมใจแน่”

"ก็ได้ คุณไม่จำเป็นต้องสารภาพเช่นกัน เพราะยังไงซะเราก็มีเวลาเล่นกับคุณอีกมาก

“ตามกฎหมาย เรามีเวลากักตัวคุณไว้เจ็ดสิบสองชั่วโมงเลยล่ะ!”

ผู้ตรวจการร่างเพรียวมีสีหน้าเย็นชาไม่แสดงอารมณ์

“เดี๋ยวเราจะไปพักกันแล้ว พอพักจนหายเหนื่อยเราก็จะกลับมาหาคุณ ไม่ต้องห่วง คุณจะไม่ได้นอนไปอีกหลายวันเลยล่ะ เราจะทุ่มเทเวลาเล่นกับคุณไปจนกว่าคุณจะพอใจในที่สุด!

“แน่นอน คุณจะรอให้นายน้อยเมนโดซามาช่วยก็ได้นะ!”

สีหน้าของผู้ตรวจการร่างเพียวเย็นราวกับน้ำแข็ง เธอเชื่อว่าคนอวดดีอย่างเขาจะเริ่มร้องไห้หาแม่และสารภาพทุกอย่างแต่โดยดีหลังจากถูกควบคุมตัวไม่กี่วัน

ฮาร์วีย์จิบกาแฟของเขาอย่างไม่ยี่หระ

“หึ.. ไม่มีอะไรช่วยเขาได้ทั้งนั้น เขาคิดว่าเขาเป็นใคร!

“ลาสเวกัสเป็นสังคมที่มีกฎหมาย! ไม่ใช่บ้านป่าเมืองเถื่อนอย่างประเทศ H!”

ผู้ตรวจการร่างเพียวหัวเราะเบา ๆ ในขณะที่เดินจากไปพร้อมกับคู่หูของเธอ