ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2410

ทั้งสองเดินไปที่สวนเล็ก ๆ บนยอดเขาอาร์คเบิร์น ซึ่งแทบไม่มีใครมาเยี่ยมชมสถานที่ดังกล่าว มันเป็นสถานที่ที่มืดมนมาก

ผู้คุ้มกันนับสิบกำลังจะตามพวกเขาเข้าไปข้างใน แต่ฟาเบียน แฮมิลตันหยุดพวกเขาไว้ในทันที แน่นอนว่ามีบางอย่างที่เขาอยากจะคุยกับฮาร์วีย์ ยอร์กเป็นการส่วนตัว

“ผมขอให้คุณมาที่นี่ในวันนี้เพื่อที่จะได้คุยกับคุณแบบเปิดอก

“ประการแรก อยากจะขอโทษแทนลูกที่เนรคุณของผมที่ทำร้ายผู้หญิงของคุณและใส่ร้ายคุณ” ฟาเบียนเอ่ยปากอย่างจริงจังขณะเดินเล่นรอบสวน

ดวงตาของฮาร์วีย์เป็นประกาย

“ไม่จำเป็นหรอก สำหรับผมแล้ว ความขัดแย้งระหว่างตระกูลของคุณกับผมนั้นไม่มีทางแก้อะไรได้แล้ว ตราบใดที่ตระกูลของคุณไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับผม ผมก็จะไม่เข้าไปขัดขวางกิจการของพวกคุณ” เขาตอบอย่างใจเย็น

"ไม่ต้องกังวล ตระกูลของเรารู้ว่าเมื่อใดควรหยุด”

ฟาเบียนหัวเราะเบา ๆ

“ผมขอให้ไอ้สารเลวสองสามคนเล่าให้ผมฟังเกี่ยวกับความบาดหมางที่มีต่อคุณเมื่อเช้านี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นความผิดของตระกูลผมเอง

“เพื่อแสดงความขอโทษของเรา ผมได้ขอให้ลูกชายคนที่สี่ของผมมอบใบอนุญาตเปิดคาสิโนของเขามาให้

"ส่วนอีกประการหนึ่ง หุ้นทั้งหมดของมอร์ดู คาสิโน พาเลซที่เรามีจะถูกโอนเป็นชื่อของคุณ

“นี่เป็นเพียงคำขอโทษเล็กน้อย กรุณารับมันไว้ด้วย

“ไม่อย่างนั้น ตระกูลของเราคงจะเสียใจเป็นอย่างมาก

"มีอีกอย่าง ผมอยากจะขอบคุณ

“คุณได้ให้โอกาสตระกูลที่ได้รับความนิยมสูงสุดในฮ่องกงและลาสเวกัสอีกครั้ง โดยให้โยอาน่า เมนโดซารับผิดชอบสาขาของวังมังกร

“เนื่องจากตระกูลเมนโดซาเป็นตระกูลที่ทำทุกอย่างด้วยความซื่อตรง เพราะอย่างนั้นหากโยอาน่าจะเป็นผู้รับผิดชอบจริง ๆ ตระกูลของเธออาจก็จะสามารถควบคุมตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงได้ สำหรับคนอย่างเรานั่นถือเป็นเรื่องที่ดี

“เพราะหากจะมีเสือสองตัวอยู่ในถ้ำเดียวกัน การมีเสือตัวหนึ่งเหนือกว่าจะดีที่สุด ใช่หรือไม่?”

“เขาแนะนำใครบางคนให้ผมรู้จัก และนั่นก็คือคุณ

“ผมพยายามหาเวลาไปมอร์ดูอยู่เสมอ ฉันอยากให้คุณมาดูที่บ้านของผม

“ผมไม่รู้ว่าเรื่องบังเอิญแบบนั้นจะเกิดขึ้นได้ด้วยซ้ำ บางทีนี่อาจเป็นโชคชะตา

“ได้โปรดไปดูที่บ้านผมเถอะ”

หลังจากได้ยินชื่อของเบนจามิน ฮาร์วีย์เข้าใจเรื่องทุกอย่างในทันที

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พูดว่า “บ้านของคุณเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ผมจะได้รู้ว่าผมจะช่วยคุณได้หรือไม่ก็ต่อเมื่อได้รู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว”

หลังจากนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น ฟาเบียนก็รีบอธิบาย

“เมื่อหกเดือนก่อน ผู้ใต้บังคับบัญชาของแฮมิลตันเริ่มหายตัวไป ในช่วงสองสามเดือนแรกพวกเขาหายไปแค่หนึ่งหรือสองคนเท่านั้น แต่ตอนนี้คนพวกนั้นจะหายไปทุก ๆ สองสามสัปดาห์…”