ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2442

“ได้โปรดให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ คุณยอร์ก”

อากิขอร้องด้วยสีหน้าสับสน

เมื่อเทียบกับอากิผู้อหังการก่อนหน้านี้ เขารู้สึกต่ำต้อยจนไม่เหลือดี

สตรีที่คุกเข่าบนพื้นปิดปากอย่างสุดกำลัง พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่กรีดร้อง

เพราะเขาทุกคนรู้แล้วว่าคนตรงหน้าคือเทพแห่งสงคราม...

แต่หลังจากที่พวกเขาเห็นอากิที่พวกเขานับถืออย่างสูงคุกเข่าลงเพราะเขาหมดหนทาง พวกเขาก็ทรุดตัวลง

“ให้โอกาส?”

ฮาร์วีย์หรี่ตาเล็กน้อย

"ดี เพื่อเห็นแก่จิตวิญญาณซามูไรที่คุณนับถือ ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง”

“พวกคุณทุกคน จงหักแขนตัวเองข้างหนึ่งแล้วออกไปจากที่นี่”

“แน่นอน ถ้าไม่อยากทำจะลองขัดขืนดูก็ได้ แต่ถ้าเป็นแบบนั้น ผมจะหักแขนเพราะคุณทั้งสองข้าง”

ฮาร์วีย์ไม่แสดงสีหน้าใด ๆ ในขณะที่เขาพูดคำเหล่านั้น แต่มันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ชาวประเทศหมู่เกาะผู้หยิ่งจองหองตัวสั่นด้วยความกลัวในขณะที่ใบหน้าของพวกเขาสิ้นสีสัน

“ผมให้เวลาคุณทั้งหมดหนึ่งนาที”

โยอาน่าก้าวไปข้างหน้าและนับถอยหลังในขณะที่มองดูนาฬิกาของเธอ

“หกสิบ ห้าสิบเก้า…"

อากิตัวสั่นหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์

เขายอมคุกเข่าให้ได้ จะให้เขาคลานออกไปจากที่นี่ก็ยังได้...

แต่เขาไม่สามารถรวบรวมกำลังที่จะหักแขนตัวเองได้เลย

ยิ่งไปกว่านั้นนี่คือตัวที่ช่วยให้เขาได้กล้าขึ้นสู่อำนาจ

อากิยืดหลังตรงและลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกัดฟันพูด

“คุณยอร์ก ผมรู้แล้วว่าคุณเป็นเทพแห่งสงคราม โดยปกติแล้วคุณถือได้ว่าเป็นคนที่ไร้พ่าย แต่ได้โปรดช่วยผมหาทางออกจากเรื่องนี้ด้วยเถอะ

“ผมเป็นนายน้อยของตระกูลคิตากาวะและได้รับการสนับสนุนจากชินคาเงะเวย์ ผมรู้จักกับเหล่าเจ้าชายและเจ้าหญิงจากราชวงศ์หมู่เกาะหลายคน!

มีเพียงคิโนชิตะเท่านั้นที่รู้ว่าเทพแห่งสงครามเองก็มีอิทธิพลเหนือจินตนาการเช่นกัน...

“นายน้อยคิตากาวะ-” คิโนชิตะพูดตามสัญชาตญาณ

“หุบปากซะ ไอ้สารเลว!”

อากิกัดฟันในขณะที่ยืดร่างกายให้ตรง

“อาจารย์เป็นคนที่มอบหมายให้คุณเป็นผู้คุ้มกันส่วนตัวของผม แต่คุณมันไร้น้ำยาเกินไป!”

ในสายตาของอากิ เขาต้องคุกเข่าให้อีกฝ่ายแบบนี้ก็เพราะคิโนชิตะไม่แข็งแกร่งพอ

เป็นเรื่องปกติที่คนหนุ่มสาวอย่างอากิจะไม่สามารถเอาชนะเทพแห่งสงครามได้...

แต่แม้แต่คิโนชิตะก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้ แถมยังไม่กล้าแม้แต่จะโต้กลับอีกด้วย

‘เขาควรจะใช้พลังทั้งหมดที่มีในการฆ่าฮาร์วีย์ เพื่อที่ฉันจะได้ออกไปจากที่นี่แบบไร้รอยขีดข่วนไม่ใช่หรือ?!

‘ชิ! นายมันขยะที่ไร้ค่าจริงๆ!'