ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2464

ฮาร์วีย์กำลังต่อสู้กับคู่ต่อสู้ที่สวนหลังบ้าน

การเคลื่อนไหวของฮาร์วีย์รวดเร็วดังสายฟ้าแลบ เพียงหมัดเดียว คู่ต่อสู้ของเขาล้มลงกับพื้นทันทีและปล่อยเสียงโหยหวนด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับใบหน้าที่บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด

อย่างไรก็ตาม ฮาร์วีย์ไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น เขาก้าวเท้าไปข้างหน้าและบดขยี้ขาของชายคนนั้นทันทีจนเกิดเสียงดัง

แคร๊ก!

เสียงกระดูกแตกดังก้องไปทั่ว

“อ้าก!”

คู่ต่อสู้ของเขาร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดอีกครั้งก่อนที่จะเผยโฉมหน้าในที่สุด

เขาเป็นชายผิวคล้ำในชุดจากนันยาง ใบหน้าของเขาเหมือนลิงและมีกลิ่นเหม็นเน่าเหม็นโชยออกมาจากร่างกายของเขา

เขาพยายามดิ้นให้หลุดจากเงื้อมมือของฮาร์วีย์ ในขณะเดียวกันก็กรีดร้องเป็นภาษาจีนที่ไม่ชัด

“บัดซบ! ไปตายซะ!

“ไอ้กระจอก! กล้าดียังไงมายุ่งเรื่องของฉัน?!

“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!

“ไม่อย่างนั้นฉันจะสาปแช่งทั้งตระกูลแก!”

แม้จะพ่ายแพ้ให้กับฮาร์วีย์ แต่ชายชาวนันยางยังคงหยิ่งยโสและดุร้ายและไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้

แคร๊ก!

ฮาร์วีย์ไม่สนใจคำพูดของชายคนนั้นและหักขาอีกข้างของเขา

“อ้าาาาาา!”

ชายชาวนันยางร้องลั่นอีกครั้ง ความเจ็บปวดของเขารุนแรงจนเขาชักและกลิ้งไปมาบนพื้นพลางเหงื่อชุ่มแผ่นหลังที่สั่นเทา

ความดุร้ายในสายตาของเขาเปลี่ยนเป็นความหวาดกลัว เขาไม่เคยคาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเด็ดขาดขนาดนี้! ฮาร์วีย์ไม่ลังเลเลยที่จะทำร้ายเขาเลย

ตอนนี้ฟาเบียนและคนของเขาก็ตามมาทันฮาร์วีย์ พวกเขาปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเขา ทุกคนต่างมีสีหน้ากังวล

ฟาเบียนตัวแข็งเมื่อเห็นชายนันยางใต้ฝ่าเท้าของฮาร์วีย์

“แบรนดอน โมเรโน?” เขาอุทานด้วยความตกใจ

“ถ้าคุณฆ่าผม คนในแก๊งจะตามฆ่าทั้งตระกูลของคุณ!

“ต่อให้คุณปล่อยผมไป ผมก็จะทำให้คุณต้องชดใช้ที่หักขาของผม!

“คุณจะต้องตายเพราะกล้ามีเรื่องกับแก๊งนันยาง!”

ตอนนี้แบรนดอนไม่ได้ดีไปกว่านักโทษที่ถูกจับได้และไม่สามารถหลบหนีได้ ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเย่อหยิ่งและยังคงพยายามขู่ฟาเบียนให้ยอมจำนน ราวกับว่าเขาไม่รู้ถึงสถานการณ์ปัจจุบันของเขาเลย

“ถ้าคุณต้องการให้ตระกูลของคุณปลอดภัย คุณก็ควรจะฆ่าไอ้เด็กสารเลวนี้ซะ!” แบรนดอนเรียกร้องพลางชี้ไปที่ฮาร์วีย์อย่างโกรธเคือง

“ถ้าคุณทำ ผมก็จะไม่เอาเรื่องคุณต่อ

“พวกเราชาวแก๊งนันยางไม่เคยผิดสัญญา ฟาเบียน ผมจะบอกอะไรคุณให้นะ…”

ปัง!

แบรนดอนไม่มีโอกาสที่จะได้พูดจบเมื่อฟาเบียนเหนี่ยวไกปืน

เลือดพุ่งออกมาจากบาดแผลกระสุนปืนที่หน้าผากของแบรนดอน สีหน้าของเขาดูตกใจและหวาดกลัวขณะที่เขากำลังจะตาย ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความเหลือเชื่อ

เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าจะมีใครกล้าทำร้ายเขาหลังจากที่รู้ว่าเขามาจากแก๊งนันยาง