ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2587

“ดาบหักเล่มนี้เป็นของหัวหน้าผู้ฝึกสอน แต่มันก็เท่านั้นแหละ

“ไม่ได้มีความพิเศษอื่นใด

“มันก็เป็นแค่ขยะที่หัวหน้าผู้ฝึกสอนทิ้งเพราะมันพังลงระหว่างสงครามยูโร-อเมริกา

“ใครจะไปรู้ว่าจะมีคนไร้ยางอายหยิบของแบบนี้ขึ้นมาประมูล

“เธอคิดว่าจะขออะไรจากหัวหน้าผู้ฝึกสอนได้จากขยะชิ้นนี้งั้นเหรอ? น่าขำจริง ๆ

“มีสมองคิดสักหน่อยได้หรือเปล่า

“ถ้าคิดว่าดาบหักเล่มเดียวจะขออะไรจากเขาได้?

“เลิกละเมอได้แล้ว!

“แต่ก็ทำได้แค่นำดาบเล่มนี้กลับบ้านเท่านั้น เพราะยังไงซะ นี่เป็นอาวุธที่คร่าชีวิตผู้คนมานับไม่ถ้วน

“ดูจากแขนขาที่ผอมบางของเธอ ถ้าไอสังหารจากดาบเล่มนี้ทำให้เธอต้องอกสั่นขวัญแขวนก็อย่ามาโทษหัวหน้าผู้ฝึกสอนล่ะ”

ฮาร์วีย์ไม่แยแส เขามีหลายสิ่งหลายอย่างในครอบครอง แล้วทำไมต้องใส่ใจกับอีแค่ดาบหักเล่มเดียว?

เขาเพียงต้องการป้องกันไม่ให้ดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินได้ครอบครองสิ่งนั้นจากการประมูลครั้งนี้ก็เท่านั้น

แต่เนื่องจากวิหารคุณธรรมทั้งห้าเล่นไม่ซื่อกับพวกเขาก่อน ฮาร์วีย์จึงไม่รังเกียจที่จะเปิดเผยสิ่งที่เรียกว่า "คุณค่า" ของดาบหักเล่มนี้ออกมา

หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ ทุกคนต่างมองด้วยสายตาไม่เชื่ออย่างที่สุด

ก่อนหน้านี้วิหารคุณธรรมทั้งห้าได้ประกาศว่าสามารถใช้ดาบหักเป็นสัญลักษณ์ในการเข้าพบหัวหน้าผู้ฝึกสอนได้

แต่ตอนนี้ฮาร์วีย์กลับบอกว่ามันไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง

ถ้าเขาแค่ล้อเล่น ก็คงไม่มีใครคิดจะเชื่อเขา

แต่ตอนนี้ ฮาร์วีย์มีแต้มต่อมากเสียจนได้รับความไว้วางใจจากทุกคน

อย่างที่ฮาร์วีย์พูด ถ้าดาบนี้ไม่สามารถใช้ขออะไรจากหัวหน้าผู้ฝึกสอนได้ มันก็จะเป็นแค่ของสะสมชิ้นหนึ่ง