ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 277

เมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์และเอลล่าพูดคุยและหัวเราะกันอย่างอารมณ์ดีในโซนวีไอพี สีหน้าของแซ็คก็เย็นชาราวกับน้ำแข็ง

ลูกเขยไร้ค่าคนนี้กล้าควงผู้หญิง ทั้งใช้เงินจำนวนมากจากกระเป๋าของตระกูลซิมเมอร์ เขาจะเตะฮาร์วีย์ออกไปให้พ้นประตูบ้านในวันนี้อย่างแน่นอน

***

แมนดี้ซึ่งกำลังพักผ่อนอยู่ในห้องหลังอาหารเย็นได้ยินเสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น

“แซ็ค ดึกแล้ว โทรมาต้องการอะไร” แมนดี้รับสายอย่างเบื่อหน่าย

แซ็คไม่ค่อยโทรหาเธอเพราะพวกเขาไม่ได้ญาติดีต่อกันเท่าไหร่

“แมนดี้ เธอไม่ได้อยู่กับสามีที่ไร้ประโยชน์ของเธอที่บ้านใช่ไหม?” แซ็คตะคอกถามเสียงดัง

“นายหมายถึงอะไร? มันเกี่ยวอะไรกับนาย” แมนดี้พูดเย็นชาและดูห่างเหินเช่นเคย

“เดิมทีมันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉัน แต่ลูกเขยสามีของเธอกลับพาผู้หญิงมาที่โรงแรมแกรนด์นิอัมมี่โดยใช้เงินที่หามาได้ด้วยความลำบากของตระกูลของเราและยังจองโต๊ะที่ดีที่สุดในร้านอาหารเดอะเวสเทิร์นอีก ฉันคิดว่าฉันมีสิทธิ์ตั้งคำถามในฐานะรองประธานของตระกูลซิมเมอร์”

แซ็คหัวเราะเยาะ “ฉันไม่สนใจว่าเธอจะจัดการกับสามีของเธอยังไง แต่ถ้าเธอปล่อยให้ไอ้ขยะนั้นใช้เงินของเราแบบนี้หลังจากที่เธอได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นผู้จัดการฝ่ายการเงินของบริษัท ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอหลุดรอดไปง่าย ๆ !”

แมนดี้ตัวสั่นและตอบทันทีว่า “ฮาร์วีย์ไม่ใช่คนแบบนั้น…”

“ฮ่าฮ่าฮ่า...” แซ็คหัวเราะลั่นฃและวางสายไป

หลังจากนั้นไม่นานภาพเบลอ ๆ ก็ถูกส่งไปยังโทรศัพท์ของแมนดี้ ภาพเงาของชายหญิงแลดูอย่างใกล้ชิดแม้ว่าภาพจะไม่ชัดเจนก็ตาม

“เธอคือหมอ…” ก่อนหน้านี้แมนดี้เคยสงสัยฮาร์วีย์กับความสัมพันธ์ของหล่อน ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าควรรู้สึกอย่างไรเมื่อเห็นภาพนี้

เธอคิดว่าเธอไม่ได้สนใจฮาร์วีย์มากนักหรือคิดอะไรกับเขา แต่ดูเหมือนว่าเธอคิดผิด คิดผิดมากจริง ๆ

ฮาร์วีย์พูดเองว่าเขาไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับหมอคนนั้น แต่ตอนนี้พวกเขากำลังทานอาหารค่ำด้วยกัน

“ฉันไม่เคยไปที่นั่นมาก่อนด้วยซ้ำ!” น้ำตาเอ่อล้นอยู่ในดวงตาของแมนดี้ ตอนนี้เธอรู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก

ฟุบ...

หลังจากนั้นไม่นานทั้งเสื้อผ้าและที่นอนของฮาร์วีย์ถูกแมนดี้โยนออกไปที่โถงทางเดิน ประตูก็ถูกปิดกระแทกเสียงดัง

ปัง!

ซีนเธียร์ออกจากห้องของเธอพร้อมกับเครื่องหมายคำถามปรากฎทั่วใบหน้า จากนั้นเธอก็พูดอย่างมีความสุข “แม่ค่ะ พี่โยนของ ๆ ไอ้ขยะนั้นออกจากห้อง ดูเหมือนว่าทั้งคู่คงเลิกกันแล้ว!”

ข้อความที่สองคือตำแหน่งที่ส่งผ่านข้อความ

ฮาร์วีย์เหงื่อซึม เขาไม่อยากจะสนใจหรือเกี่ยวข้องกับคนที่ไม่มีความสำคัญอย่างเจอร์รี่ ทั้งยังลักพาตัวเชอร์ลีย์ไปอย่างน่าสมเพช

ฮาร์วีย์ถอนหายใจออกมาก่อนจ่ายเงินให้กับจักรยานไฟฟ้าที่เขาใช้และเดินทางไปยังชานเมือง

เชอร์ลีย์เป็นเพื่อนของเขาที่ปฏิบัติกับเขาอย่างดีบวกกับเขาเป็นคนที่ทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้น เขาต้องไปช่วยเธอ

***

ที่ชานเมืองใกล้กับสุสาน

เจอร์รี่เปิดประตูด้านหลังและจัดการกับผู้หญิงที่ถูกมัดไว้กับเบาะ

น่าทึ่งจริง ๆ ไม่ต้องแต่งหน้าใด ๆ นี่คือความงามที่แท้จริง! เจอร์รี่จ้องมองอย่างหื่นกระหาย

หลังจากนั้นไม่นานเชอร์ลีย์รู้สึกตัว ขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นมองเจอร์รี่ด้วยความตื่นตระหนก “รุ่นพี่ คิดจะทำอะไรฉัน? ฉันเป็นรุ่นน้องของพี่นะ!”

“รุ่นน้องของฉัน!” เจอร์รี่หัวเราะเยาะ “ถามตัวเองสิว่าเธอเคยเห็นฉันเป็นรุ่นพี่หรือเปล่า? ฉันเป็นแค่ตัวตลกในสายตาของเธอ เธอดูถูกฉัน! และตอนนี้เธอเรียกฉันว่ารุ่นพี่อึกงั้นเหรอ? ผู้หญิงสำส่อน!”