ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2978

เจสัน ลีโอตัวสั่นจนยากจะระงับ

เขารู้อยู่เต็มอกว่าตอนนี้ฮาร์วีย์ ยอร์กกำลังมอบทางเลือกแบบไหนให้ตนเอง

ไม่ว่าเขาจะฆ่าตัวตายหรือกลายเป็นทาสรับใช้ของฮาร์วีย์

ก็คงไม่มีใครคิดจะทำให้เทพสงครามกลายเป็นสมุนรับใช้ของตัวเองเสียด้วยซ้ำไป!

เจสันพลันเต็มเปี่ยมไปด้วยความโกรธแค้นที่ไร้หนทางระบายขึ้นมาทันที

ศักดิ์ศรีที่เหลืออยู่และเหตุผลบอกเขาว่า ถ้าหากตนคุกเข่าลงก็จะไม่สามารถต่อกรกับฮาร์วีย์ได้อีก

ขณะที่เขายังตัวสั่นก็มองเห็นสายตาคับแค้นใจระหว่างที่เขาเพ่งมองปืนพกที่อยู่บนโต๊ะ

เขาไม่ได้ถ่อมาถึงที่นี่เพื่อเป็นทาสรับใช้ของใคร!

เขาต้องแก้แค้น! เขายังมีอีกหลายเรื่องที่ต้องทำ! ถ้าเขาตายไปเสียเดี๋ยวนี้ก็คงจะไม่บรรลุเป้าหมายอะไรสักอย่าง!

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำมาก็ย่อมสูญเปล่า!

ฮาร์วีย์จ้องมองเจสันพลางผุดรอยยิ้มขึ้นบนใบหน้าด้วยท่าทีสงบนิ่ง

“นายน้อยลีโอ ผมชื่นชมความกล้าของคุณจริง ๆ

“ในฐานที่เป็นคนจากประเทศ H คุณกลายเป็นสุนัขรับใช้ของดินแดนพระอาทิตย์ฯไปแล้ว ตอนนี้คุณถึงได้หัวเสียใส่ผมเพราะความภาคภูมิใจในฐานที่เป็นทาสรับใช้ของดินแดนพระอาทิตย์ฯ

“คุกเข่าคงไม่ยากไปมั้ง?

“เมื่อหกปีก่อนคุณก็เคยทำมาแล้วนี่

“เพื่อการล้างแค้นและหวนคืนอย่างสมเกียรติ คุณสามารถแบกรับความอัปยศอดสูทั้งหมดนั้นได้…

“อะไรกัน? คุณจะบอกผมว่าตอนนี้ทำแบบเดียวกันไม่ได้งั้นเหรอ?

“การคุกเข่าไม่ใช่เรื่องน่าอัปยศอดสูเลย…

“ยังไงซะราชาที่แท้จริงก็จะอดทนต่อความบากลำบากได้เสมอเพื่อให้บรรลุการใหญ่

“ถ้าคุณรับใช้ผมให้ดี ๆ สักวันผมก็อาจจะปล่อยให้คุณเป็นอิสระก็ได้นะ…”

ฮาร์วีย์ทำหน้าตาหยอกล้อ

เขารู้แน่แก่ใจว่าต้องจัดการกับคนอย่างเจสันอย่างไร หลังจากทำให้อีกฝ่ายสิ้นหวังถึงขีดสุดแล้ว ฮาร์วีย์ก็จะมอบแสงแห่งความหวังให้แก่อีกฝ่าย

นี่คือฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้อูฐหลังหัก

เสียงฉี่ฉ่าดังสะท้อนขึ้นมาจากซี่โครงวัวพริกไทยดำที่วางอยู่บนโต๊ะ กลิ่นโชยไปทั่วทั้งห้องกระตุ้นให้คนเข้ามานั่งข้างใน

อึก!

เจสันกลืนน้ำลายพลางตัวสั่นอย่างไม่อาจควบคุมได้ ก่อนที่เขาจะดื่มชาลงไปทั้งถ้วย

จากนั้นเขาก็คุกเข่าลงกับพื้นโดยไม่ลังเลแต่อย่างใด

“นายท่านยอร์ก นับแต่บัดนี้เป็นต้นไปผมคือทาสรับใช้ผู้ต่ำต้อยของคุณ” เจสันกล่าวพลางตัวสั่นสะท้าน

“ดี”

ฮาร์วีย์ยิ้มก่อนจะเตะเจสันลงไปกองกับพื้น

“กินให้อร่อยนะ

“พอกินเสร็จแล้วก็เชิญรีบไสหัวไปทำงานของคุณได้แล้ว”

เจสันหมอบคลานด้วยความเคารพตรงหน้าฮาร์วีย์ ก่อนที่เขาจะพุ่งตัวไปที่โต๊ะแล้วเขมือบทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า

ขณะที่ฮาร์วีย์เดินออกจากห้อง แววสนุกสนานก็ผุดขึ้นบนใบหน้าของเขา

ถ้าคนที่ทรยศกับประเทศชาติของตัวเองได้รับโอกาสอีกสักครั้ง มันก็จะยอมคุกเข่าได้เสมอ

เทพสงครามงั้นรึ…?

คนอย่างเจสันรังแต่จะทำให้นามศักดิ์สิทธิ์ดังกล่าวต้องแปดเปื้อนไปเสียเปล่า ๆ

มันมีพลังแห่งเทพสงครามแต่กลับไร้ศักดิ์ศรี ช่างน่าเสียดายจริง ๆ

***

หลังจากจัดการกับเจสันแล้ว ฮาร์วีย์ก็ให้เอ็ดวิน เมนโดซาไปเรียกเจ้าหญิงลำดับที่สี่ผู้กำลังสิ้นหวังถึงขีดสุดมาทานอาหารมื้อค่ำในวันถัดมา

ทั้งๆ ที่เจ้าหญิงลำดับที่สี่ค่อนข้างหวาดกลัว แต่เธอก็ตอบรับคำเชิญอยู่ดี

อย่างไรเสียหลังจากลอบสังหารวินซ์ ยอร์กไม่สำเร็จและมีข่าวลือแพร่สะพัดออกไปเมื่อวันจันทร์ ความภาคภูมิใจที่เธอเหลืออยู่ก็ถูกบดขยี้จนไม่มีชิ้นดี

เธอรู้เต็มอกว่าตัวเองพ่ายแพ้ให้แก่ฮาร์วีย์โดยสิ้นเชิง

เธอเป็นแค่หมากตัวหนึ่งที่ถูกบังคับให้ทำอะไรต่อมิอะไร เธอมีชีวิตอยู่เพียงเพราะฮาร์วีย์ต้องการให้เธออยู่…

ขอเพียงฮาร์วีย์ต้องการ เธอย่อมสูญสิ้นทุกอย่างโดยไม่ต้องสงสัยเลย…