ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3027

“ใช้ได้เลยนี่ เลวได้ใจสุด ๆ” ฮาร์วีย์พูดพลางจับมือด้วยท่าทีสงบนิ่ง

เขาไม่เคารพยอดฝีมือที่ว่าอีกต่อไป

แจ็คไนฟ์ดูไม่แยแสราวกับว่าเขาไม่สนใจเกียรติภูมิของตัวเอง

“แกคงจะไม่เข้าใจสินะ” แจ็คไนฟ์กล่าวเสียงเย็นชา

“คนอย่างพวกเราเป็นเพชฌฆาต เครื่องมือ เงาของนายใหญ่

“ถ้านั่นเป็นสิ่งที่นายใหญ่ต้องการ ฉันก็ยอมสละทุกอย่างเพื่อจัดการกับศัตรูของตัวเอง

“มีแค่แพ้กับชนะ ไม่มีความทระนงกับความยุติธรรมในสถานการณ์ชี้เป็นชี้ตายหรอกนะ แกเข้าใจฉันไหม?”

“ฉันไม่เคยต้องเข้าใจเรื่องนี้มาก่อน และตอนนี้ก็ไม่จำเป็นต้องเข้าใจเรื่องนี้เช่นกัน” ฮาร์วีย์ตอบด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

“ยังไงซะ คุณกับฉันก็เป็นคนสองคนที่แตกต่างกันมาก”

“ถ้าคุณยังไม่เชื่อมั่นในตัวเอง งั้นคุณจะเป็นเทพสงครามแบบไหนกันเล่า?”

แจ็คไนฟ์หัวเราะเสียงเย็นโดยไม่พูดอะไรสักคำเดียว เขาชูดาบขึ้นมาอีกครั้งพลางปลดปล่อยพลังเย็นยะเยือกของดาบมรณะไปทั่ว

หวือ!

เขาก้าวเดินไปข้างหน้าแล้วเหวี่ยงดาบด้วยเรี่ยวแรงอันน่าสะพรึงกลัว

ตอนนี้เขาจะต้องใช้พลังทั้งหมดที่มีอยู่ ยามที่เขาเหวี่ยงดาบของตนเอง บรรยากาศโดยรอบก็เย็นลงมากทันที

หลังจากสัมผัสถึงเจตจำนงสังหารที่ซึมซ่านไปทั่ว ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะหรี่ตามอง

พลังโจมตีพุ่งตรงเข้าใส่ฮาร์วีย์ระหว่างที่เขาถูกเจตจำนงสังหารล้อมเอาไว้ ราวกับว่าเขากำลังยืนอยู่ตรงหน้าพายุ

ถ้าเขาประมาทไปสักนิด เขาก็คงถูกสับเป็นชิ้น ๆ ไปแล้ว

แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเลยสักนิด

แกร๊ง!

เมื่อพลังโจมตีเข้ามาใกล้มากพอ ฮาร์วีย์ก็เตะดาบจากพื้นเข้ามาในมือ

จากนั้นเขาก็แทงดาบเข้าฟาดฟัน