ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3028

ในสายตาของพวกเขาแล้ว ถ้าหากฮาร์วีย์ ยอร์กเก่งขนาดนั้นจริง ๆ ก็คงจะสังหารแจ็คไนฟ์ไปแล้ว

แต่นับตั้งแต่แรกเขาก็ได้แต่หลบหลีกพลังโจมตี แม้แต่ดาบในมือของตัวเองก็หักเป็นสองท่อน

เขาก็ยังเสแสร้งต่อไป แต่ทุกคนรู้ว่าเขากำลังจะตายในอีกไม่ช้าก็เร็ว

ควินนี่ ยอร์กเองก็ขมวดคิ้วเช่นกัน

ในฐานที่เป็นสมาชิกของตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกง เธอย่อมรู้ดีว่าแจ็คไนฟ์แข็งแกร่งขนาดไหน

เธอเกรงว่าฮาร์วีย์จะต้องมาจบชีวิตลงที่นั่น

หลังจากเห็นฮาร์วีย์ยังคงไม่ได้รับบาดเจ็บ ดวงตาของแจ็คไนฟ์ก็สว่างวูบขึ้นมาเล็กน้อย เขากระโดดขึ้นกลางอากาศแล้วตวัดดาบลงไปข้างล่างอย่างรุนแรง

“ดาบอสูร!” แจ็คไนฟ์แผดเสียงร้องด้วยความเกรี้ยวกราด

ลำแสงเจิดจ้าสายหนึ่งพุ่งจากท้องฟ้าก่อนที่จะลากยาวไปหาฮาร์วีย์

ปลดปล่อยอีกกระบวนท่าสังหารออกมา! ช่างเป็นการโจมตีอันน่าพรั่นพรึง!

เมื่อปะทะกับการโจมตีอันทรงพลังมากเสียจนสามารถแหวกผ่าท้องทะเลได้ ฮาร์วีย์กลับแลดูเมินเฉยก่อนจะพุ่งเข้าไปในนั้น

แกร๊ง แกร๊ง แกร๊ง!

พลังโจมตีแยกออกเป็นสามส่วนก่อนที่จะตัดดาบของฮาร์วีย์เป็นสามท่อน

แสงสว่างทรงพลังมากเสียจนทำให้ดาบของฮาร์วีย์สั่นอย่างไม่อาจควบคุมได้

ร่างของฮาร์วีย์ส่ายโงนเงนก่อนที่จะถอยหลังไปสองสามก้าว หลังจากนั้นก็มองเห็นรอยแตกร้าวที่ก่อตัวขึ้นบนดาบของฮาร์วีย์

“ตายเสียเถอะ!”

เห็นได้ชัดเลยว่าแจ็คไนฟ์เป็นฝ่ายได้เปรียบ หลังจากหัวเราะด้วยน้ำเสียงเย็นชาแล้ว เขาก็เหวี่ยงดาบไปข้างหน้าอีกครั้ง

ฮาร์วีย์ขยับตัวไปทั่ว แต่ก็แทบจะหลบหลีกพลังโจมตีที่แจ็คไนฟ์ปลดปล่อยออกมาไม่พ้นเลย

แกร๊ง!

ฮาร์วีย์ ชูดาบและสกัดพลังโจมตีของแจ็คไนฟ์เอาไว้ได้ทันเวลาอย่าน่าเหลือเชื่อ ทำให้เขาลงมือพลาดเป้า

“ไอ้สารเลวเอ๊ย!”

ในที่สุดตัวตนของแจ็คไนฟ์ก็เผยออกมา แต่ฮาร์วีย์ก็ไม่คิดว่าเขาจะถึงขั้นเล่นลูกไม้ไร้ยางอายพรรค์นั้น

เขาบีบให้ฮาร์วีย์ต้องสู้กันแบบซึ่ง ๆ หน้า

“การศึกไม่หน่ายเล่ห์! ในเมื่อแกก็ฝึกฝนมาตั้งหลายปีแล้ว แกจะไม่รู้เรื่องแบบนี้ได้ยังไงกัน?!

“ถ้าเป็นแบบนั้น แกก็จงตายเสียเถอะ!

“แต่แกอย่าห่วงไปเลย!

“คุณย่ายอร์กไม่ได้คิดจะฆ่าแกมาตั้งแต่แรก! ท่านแค่อยากให้แกไสหัวไปซะ!

“แต่ฉันจะต้องได้หัวของแกมา!

“มีเพียงวินซ์ ยอร์กกับมาร์เซล ยอร์กประจันหน้ากัน!

“จากนั้นฮ่องกงกับลาสเวกัสก็จะตกอยู่ท่ามกลางความโกลาหลวุ่นวายสุดขีด!

“ความตายของแกจะเป็นชนวนใหญ่ของความโกลาหลพวกนั้น! นั่นก็เลยเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันควรจะจบชีวิตแกเสียเดี๋ยวนี้ยังไงเล่า!”